- Αναδημοσίευση από το προσωπικό της Facebook
* Το σκουπιδακι *
Αγέρωχοι στον δρόμο
περπατούν,
ψηλοί κι ευθυτενείς,
τον κόσμο μ ένα νεύμα
χαιρετούν.
Μεταξωτά κουστούμια
κολάρα λευκά,
μαντήλια στην τσέπη,
πολύχρωμες γραβάτες,
ρολόγια ακριβά.
Όλοι τριγύρω σπεύδουν
κοντά τους να βρεθούν,
να τους χαϊδεψουν τα αυτιά,
με λόγια κολακευτικά.
Φιλοφρονήσεις τους μοιράζουν
αφειδώς,
και σκύβουν το κεφάλι
επαρκώς.
Τα χέρια τους απλώνουνε
δειλά,
μια χειραψία τους και μόνο,
θα τους έδινε χαρά.
Λαίμαργα βλέμματα,
πρόστυχα μυαλά,
παρατεταγμένα όλα
στην σειρά.
Η στάση τους υποτελής,
εικόνες φέρνει
στο μυαλό
μιας άλλης εποχής.
Κι όσο λυγίζουν
το κεφάλι τους αυτοί,
τόσο ψηλώνουν
και θεριευουν
όλου του κόσμου
οι "τρανοί"!
Τα χείλη μειδιουν
σαρκαστικά,
κομπαζουν σαν παγώνια
με πλουμιστα φτερά,
γελούν μ όλους αυτούς
ειρωνικά.
Κοιτάζουν γύρω τους
με βλέμματα,
εξόχως παγερά,
όμοια μ αρπακτικά πουλιά.
Θαρρουν στα χέρια τους
κρατούν όλη την γη,
δεν τους περνάει απ' το μυαλό
ούτε στιγμή,
πως είναι τόσο δα μικροί.
Κι εσύ λίγο πιο πέρα
στην σειρά,
σαν ένα σκουπιδακι
μια σταλιά,
στην άκρη πεταμένο
απ' τον βοριά.
Γεμάτος απορία
τους κοιτάς,
κουνώντας το κεφάλι σου,
πικρά χαμογελάς.
Ψεύτικα χαμόγελα,
κιβδηλες ψυχές,
ένα συνονθύλευμα
γεμάτο από ψευτιες.
Χαιρεκακα πρόσωπα,
έρημα κορμιά
τάζουν παραδεισους
χωρίς ντροπή καμμιά.
Κράτα το χαμόγελο
στα χείλη σου γερά,
μην τους δώσεις
την χαρά ν ανέβουν
πιο ψηλά
Έχεις άραγε σκεφτεί,
πόσο πολύ πονεί,
ένα σκουπιδακι
στο μάτι τους σαν μπει ;
Τον εαυτό σου πάψε πια
να υποτιμάς,
κανένας δεν γεννήθηκε
στον κόσμο αυτό
πασάς.
Μεγάλοι ή μικροί,
όλοι έχουμε
μια θέση
σε τούτη την ζωή.
Βρες τους ομοίους σου
μες τον συμφερτο,
κ υψώστε το κεφάλι
σε κάθε φίδι κολοβό!
ΧΣ
Εικόνα από το διαδίκτυο
