Δημήτρης ΜπέγιογλουΠοιο είναι άραγε το πραγματικό θέμα άραγε των ημερών; Η βία παντός είδους; Ο δημόσιος εξευτελισμός με εικόνες και περιγραφές που σκανδαλίζουν το φιλοθεάμον κοινό; Η εκμετάλλευση; Η οποιαδήποτε διαστροφή;
Είναι η επιθυμία να επιβάλλω στον άλλον αυτό που εγώ θεωρώ καλό, απολαυστικό και δίκαιο για εμένα γιατί έχω την ανάγκη να ελέγξω. Εάν αφεθώ, θα αφανισθώ. Αυτή η ανάγκη να ελέγξω, να ξεχωρίσω, και να χειραγωγήσω τους άλλους χρησιμοποιώντας μέχρι και τις πιο ανήκουστες και βίαιες μεθόδους, δεν είναι φαινόμενο των ημερών μας.
Υπάρχει στον ανθρώπινο πολιτισμό από πολύ παλιά. Είναι πέρα από πολιτικές και διανοητικές αποχρώσεις και ακουμπά σε όλους μέσα μας...
Το βιώνουμε από μικρά παιδιά όταν στην οικογένειά μας βασιλεύει η χειριστικότητα, η επιβολή, η απαξίωση, τα διπλά μηνύματα, η απειλή εξοστρακισμού, η ασφυκτική νουθεσία δηλαδή η πολύπλευρη κακοποίηση. Μαθαίνουμε ότι πρέπει να ελέγχουμε και να νικάμε αλλιώς θα πεθάνουμε.
Δεν ρίχνουμε όλοι κλωτσιές στις συναδέλφους μας, ούτε αποπλανούμε ή βιάζουμε νεαρές ψυχές, αλλά το σαράκι του ελέγχου και της διατήρησης της επίπλαστης ασφάλειάς μας, ελλοχεύει πολύ συχνά μέσα μας... Ή εγώ ή αυτοί..
Όσο πιο ουσιαστικά φοβισμένος και συμπλεγματικός είναι κάποιος από εμάς, τόσο περισσότερο θα προσπαθήσει να εξουσιάσει, να επιβληθεί και να ελέγξει τα πάντα γύρω του. Ο έλεγχος μπορεί να λειτουργήσει πολύ παρορμητικά. Η βία και οι εθισμοί σε ουσίες και συμπεριφορές, είναι φαινόμενα ακατάσχετης παρόρμησης και επιβολής ενστίκτων.
Ένα πράγμα είναι σίγουρο. Η επιθυμία για εξουσία και έλεγχο απαιτεί και άλλο ακόμη έλεγχο. Είναι ένα πηγάδι με απύθμενο πάτο. Όμως ο πάτος, όπως παρατηρούμε στις μέρες μας, κάποια στιγμή αποκαλύπτεται για όλους.
Όλος ο πολιτισμός μας έχει βασιστεί στην επιβολή του ισχυρότερου στον λιγότερο ισχυρό. Είναι ένας πολιτισμός με σαθρά θεμέλια ποτισμένα με την οικογενειακή υποκρισία και τους πολέμους.
Μέσα από την κατάρρευση των ψεύτικων αξιών, ας αναζητήσουμε την ανατολή ενός διαφορετικού Πολιτισμού ο οποίος θα έχει στο κέντρο του έναν άνθρωπο που σταματάει να ελέγχει, και παραδίνεται επιτέλους ολοκληρωτικά, με εμπιστοσύνη, στην Ύπαρξη της Ενότητας και της Αγάπης.
Ο Δημήτρης Μπέγιογλου είναι Κλινικός Ψυχολόγος και Εκπαιδευτής στο θέατρο Πλέημπακ.
Πηγή: https://tvxs.gr/
