EUROKINISSI
Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει με αφορμή τη δήλωση του Γιώργου Γεραπετρίτη ότι "αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω κλίνες".
Γιώργος Καρελιάς
Δεν έχουμε απαίτηση οι σύγχρονοι άρχοντές μας να κάνουν το ίδιο. 'Αλλωστε, σήμερα υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μαθαίνουν τι συμβαίνει. Όμως, υπάρχουν φορές που οι δηλώσεις τους είναι τόσο εξωπραγματικές ,ώστε καταντούν προκλητικές. Για παράδειγμα, όταν ένας υπουργός δηλώνει ότι δεν χρειάζονται άλλες κλίνες ΜΕΘ στα νοσοκομεία, δύο τινά συμβαίνουν. Είτε δεν έχει δει τις εικόνες και δεν έχει ακούσει τις δραματικές εκκλήσεις γιατρών από όλα τα νοσοκομεία. Είτε κάποιοι του δίνουν ψεύτικα στοιχεία.
Όλα τα μεγάλα νοσοκομεία της Αττικής φτάνουν στα όρια της κατάρρευσης κάθε φορά που εφημερεύουν. Και οι γιατροί είτε ψάχνουν αγωνιωδώς κρεβάτια για να βάλουν τους αρρώστους είτε αναζητούν κρεβάτια σε άλλα νοσοκομεία. Ακόμα κι αν καταφέρουν, τελικά, να τους βολέψουν όλους, αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι όλα είναι εντάξει. Διότι δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες, ασθενείς νοσηλεύονται διασωληνωμένοι σε απλά κρεβάτια, αφού δεν υπάρχουν σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Αυτό δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Και στην έξαρση του περασμένου Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου στη Βόρεια Ελλάδα πέθαναν άνθρωποι επειδή δεν βρέθηκε ΜΕΘ για να νοσηλευθούν. Ποιος θα πάρει την ευθύνη για τους θανάτους αυτών των ασθενών; Ποιος μπορεί να διαβεβαιώσει ότι η μοίρα τους θα ήταν ίδια, αν αντί σε κοινό θάλαμο με απλό αναπνευστήρα νοσηλεύονταν σε οργανωμένη ΜΕΘ; Πάντως, κανένας γιατρός-ούτε ο και υπουργός Κικίλιας- δεν τολμάει να το πει αυτό.
Γι’ αυτό προκαλεί κατάπληξη ο απόλυτος τρόπος με τον οποίο ο κ. Γεραπετρίτης διαβεβαιώνει ότι «δεν χρειάζονται» σήμερα άλλες κλίνες ΜΕΘ. Ίσως το μυστικό να κρύβεται στην επιμελημένη, αλλά πολύ ορατή, άρνηση να επιταχθούν όλες οι διαθέσιμες κλίνες και του ιδιωτικού τομέα της υγείας, με την επίκληση του «δημοσιονομικού κόστους». Μας λένε, δηλαδή, ότι «κοστίζει γι’ αυτό δεν τους επιτάσσουμε». Πρόκειται για απαράδεκτη δικαιολογία. Και είναι μια σαφής πολιτική επιλογή. Οι άνθρωποι που κυβερνούν σήμερα δεν πιστεύουν στο κρατικό σύστημα υγείας. Δεν το έκρυβαν πριν από την πανδημία. Όμως, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενοι, υποχρεώθηκαν να παραδεχτούν ότι μόνο το ΕΣΥ μπορούσε να σηκώσει αυτό το βάρος. Άφησαν να περάσουν πολύτιμοι μήνες-κι ενώ έβλεπαν το δεύτερο κύμα να πλησιάζει- χωρίς να το ενισχύσουν. Οι πομπώδεις διακηρύξεις για 1400 ΜΕΘ ήταν πομφόλυγες. Μόλις οι διασωληνωμένοι έφτασαν τους 600 τα πάντα φράκαραν. Και ο υπουργός Υγείας στο «και πέντε» έτρεχε να επιστρατεύει ιδιώτες γιατρούς.
Γνωρίζουμε ότι οι κεφαλές της Πολιτείας, της κυβέρνησης και του κράτους, αν χρειαστούν νοσηλεία, δεν θα δυσκολευτούν να βρουν ΜΕΘ. Γι’ αυτό, ίσως, δεν μπορούν να καταλάβουν τι γίνεται σε κάθε εφημερία νοσοκομείου. Τη μάχη των γιατρών να βρουν ένα κρεβάτι για κάθε ασθενή, ώστε να μη φτάσουν στην άγρια στιγμή της επιλογής. Και την αγωνία των αρρώστων και των δικών τους, που περιμένουν από μέρα σε μέρα ένα τέτοιο κρεβάτι και ξαφνικά ακούνε το μαντάτο ότι ο άνθρωπός τους πέθανε χωρίς να μπορέσουν να τον πάνε σε μια ΜΕΘ. Αυτές είναι πραγματικές ανθρώπινες τραγωδίες και όχι υπουργικές φαντασιοπληξίες. Τις παίζουν ακόμα και φιλικά τους τηλεοπτικά κανάλια. Φαίνεται ότι ούτε αυτά βλέπουν οι υπουργοί, αλλιώς δεν θα έκαναν τόσο προκλητικές δηλώσεις. Εκτός αν νομίζουν ότι όσοι τους ακούν τους πιστεύουν κιόλας.
Δεν αποκλείεται να το νομίζουν. Ο (συντηρητικός) Αμερικανός δημοσιογράφος Τζορτζ Γουίλ το έχει πει έτσι: «Τα λόγια ενός πολιτικού δεν φανερώνουν την ιδέα που έχει για το θέμα του, αλλά την ιδέα που έχει για το ακροατήριό του».
Πηγή: https://www.news247.gr
