ΓΡΗΓΟΡΑ, ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ...!

 Του Γιάννη Πανούση

Όσοι δεν έχουν ελπίδες και στοχασμούς

πεθαίνουν από έκπληξη

γιατ’είναι σκληρό το κενό

που σε βρίσκει απροετοίμαστο

Κρίτων Αθανασούλης,Ταξίδι

Εκτός από τις πραγματικές βόμβες (μίσους;) που σκοτώνουν, ματώνουν, καταστρέφουν χωρίς διάκριση και χωρίς στόχο και τις τηλεοπτικές βόμβες, όπου ένοχοι και αθώοι γίνονται ένα κουβάρι πρέπει να κρυφτούμε κι από τις βόμβες των δηλώσεων, ανακοινώσεων, συνεντεύξεων.

Εσχάτως προέκυψαν και οι βόμβες αποκαλύψεων για το "σκοτεινό παρελθόν" δημοσίων(;) ανδρών (παλαιάς κοπής).

Την ίδια ώρα σκάνε και οι βόμβες των εφησυχασμών. Η πανδημία όπου να’ ναι φεύγει, η οικονομία δεν κινδυνεύει, ο τουρισμός δεν βλάπτεται, το χρηματιστήριο δεν πέφτει.

Με μια ιδεολογία-κόσκινο και μια διάτρητη ηθική γυρεύουμε κλωστή να ράψουμε ό,τι μπορούμε. Κανείς δε νοιάζεται για το χρώμα της κλωστής και τη μάρκα της κουβαρίστρας. Αρκεί να προλάβουμε να ράψουμε τις τρύπες, να μπαλώσουμε τα σκισίματα ίσως και ν’ απαλλαγούμε από τις ευθύνες διαχείρισης. Η Ελλάδα εξακολουθεί να σχεδιάζει το χθες.

Από την άλλη σε αναζήτηση χαρισματικού ηγέτη, μετακρισιακού (και μεταμελημένου;), αλλά και γνήσιας ταυτότητας (sic), χωρίς παραμορφωτική ζελατίνα, επιδίδονται αρκετοί διανοουμενίζοντες γηρασμένης νοοτροπίας, μη αρεσκόμενοι στα όσα (καλά;/κακά;) τους "προσφέρουν" οι υπάρχοντες ιδεολογικο-κομματικοί φορείς.

Επίσης η κοινή γνώμη αντελήφθη ότι οι πολιτικοί και οι εν γένει πολιτικολογούντες στον δημόσιο χώρο δεν είναι ούτε άγιοι ούτε άγριοι. Άνθρωποι σαν όλους είναι και αυτοί. Απλώς τώρα συνειδητοποίησαν ότι ούτε να προφητεύσουν μπορούν ούτε να χειριστούν το Κακό. Έπονται και ξεπερνιούνται από τη δύναμη του πραγματικού, το οποίο συχνά έχουν θεωρητικοποιήσει, εξωραΐσει ή και αγνοήσει και τώρα τους τιμωρεί. Τέλος σοβαροί επιστήμονες έχουν πέσει στην παγίδα της τηλεθέασης και θυσιάζουν την αξιοπιστία τους στο βωμό του καθημερινού πεντάλεπτου στην οθόνη.

Μέσα σ’ αυτή την πρωτόγνωρη ταραχή μερικοί δημοσιογράφοι, ακόμα και αριστερίζοντες, συνεχίζουν να διοχετεύουν "μαύρη" παραπληροφόρηση ενώ οι ίδιοι είναι έτοιμοι να τα διαψεύσουν μόλις καταλαβαίνουν ότι δεν τους "παίρνει". Κρυφτό και κυνηγητό μαζί. Ίσως και το παιχνίδι της μακριάς γα:iδούρας.Ν ομίζεις ότι ο εγκλεισμός έχει κλειδώσει τον ορθολογισμό (όσος υπήρχε έτσι κι αλλιώς) κι έχει βγάλει στην επιφάνεια κι άλλες παθογένειες της πολιτικής και της κοινωνίας (αλλά και εκάστου εξ ημών). Άπαντες αναζητούν νέα πρόσωπα (ή μήπως "προσωπεία";) καθώς τα παλαιά μολύνθηκαν (και παραμορφώθηκαν) από τον επιπόλαιο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν τον Κορονοϊό.

Γι’ αυτό ορισμένοι πονηροί πολιτευτές -ενόψει της Αποκριάς- αποφάσισαν να ντυθούν μεταρρυθμιστές. Αυτή όμως η μεταμφίεση με τη συναφή ρητορική κρατάει ως την Καθαρά Δευτέρα γιατί οι διάφοροι νεο-Μαυρογιαλούροι στο τέλος αναγκάζονται να πετάξουν τις μάσκες. Άρα μέχρι να εξετάσουμε σχολαστικά τα, μετά την Πανδημία καθαρά από –ισμούς πολιτικά πρόσωπα, καλό θα ήταν να φυλαγόμαστε. Ο ιός της δημαγωγίας δεν έχει ακόμα καταπολεμηθεί.

Υ.Γ.: ‘’Σοφία ή τρέλλα

ήταν λοιπόν το ερώτημα’’ (Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Ο Μεγαλέξανδρος και η Σφίγγα)

* Ο κ. Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη

Πηγή: https://www.capital.gr/