Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη
Είναι η γκρίνια κομμάτι της γοητείας μιας γυναίκας; Είναι η γκρίνια αναπόσπαστο κομμάτι της γυναικείας φύσης; Δε μιλάω βέβαια για την ασταμάτητη γκρίνια και τη χωρίς αιτία μίζερη συμπεριφορά. Ούτε γι’ αυτή τη συνεχιζόμενη γκρίνια που κάνει τις γυναίκες αποκρουστικές στη σχέση τους και στους φίλους τους.
Όταν η γκρίνια προσθέτει στο στυλ μιας γυναίκας και το πλασάρει ως νάζι, είναι επιθυμητή. Όταν παρουσιάζεται ως κάλεσμα προς τον άντρα για να τη νοιαστεί και να την προσέξει, επειδή την έχει παραμελήσει, πάλι επιθυμητή είναι η γκρίνια.
Η γυναίκα θα γκρινιάξει εκεί που ενδιαφέρεται και θέλει και όχι εκεί που αδιαφορεί! Γι’ αυτό και όταν σταματήσει να το κάνει, έχει σταματήσει να νοιάζεται. Δε θέλει να δείξει ότι κάτι της λείπει ή κάτι την ενοχλεί, γιατί έχει στρέψει την προσοχή της αλλού ή σε άλλον! Η πολλή “ησυχία” από γυναικείας πλευράς πρέπει να ανησυχεί τα αρσενικά πριν αρχίσουν να δυσανασχετούν για τις γκρινιάρες γυναίκες τους!
Μια αυθεντική και υγιής σχέση χρειάζεται σκαμπανεβάσματα στο “καρδιογράφημα” της γκρίνιας. Αν η γραμμή γίνει ευθεία, η ανησυχία από πλευράς των αρσενικών είναι επιβεβλημένη! Πρέπει να ταρακουνηθούν και να αναρωτηθούν πού πήγε η υγιής γκρίνια που δίνει νόημα στην αγάπη χωρίς να την αρρωσταίνει.
Γιατί -εξηγούμαι- το μέτρο το θέλουμε ακόμα και στη γκρίνια. Μίλησα για μέτρο! Ακούς;
Πηγή: loveletters.gr
