Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ!

ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

«ΔΙΑΔΗΜΑ»

Ποια ήταν και ποια είναι σήμερα η κατάσταση της ανθρωπότητας; 

Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι ενστικτωδώς, υποσυνείδητα, επιδιώκουμε κατ’ αρχήν κυρίως ό,τι αφορά την επιβίωσή μας και αγωνιζόμαστε συνεχώς για την επικράτησή μας στη φύση και στους άλλους νομίζοντας ότι κινδυνεύουμε από αυτούς. Όλα αυτά έγιναν με κέντρο την προσωπικότητά μας, το εγώ, από άγνοια, φόβους, ανασφάλειες, ατομισμό και εξακολουθούμε μάλιστα μέχρι και σήμερα να συγκρουόμαστε μεταξύ μας.
Από την όλο και μεγαλύτερη συσσώρευση αρνητικών σκέψεων και συναισθημάτων, τόσο μέσα μας όσο και στο περιβάλλον γίναμε κλειστοί, θυμοειδείς, σκληροί και παράλογοι. Γίναμε επιθετικοί τόσο εμείς, μεταξύ μας, όσο και το περιβάλλον, η φύση, δεδομένου ότι όλες οι μορφές εκφρασμένης ζωής στη γη ζούμε σε μία ενότητα, συνδεόμενοι και αλληλοεπηρεαζόμενοι συνεχώς. Ό,τι ζούμε εμείς δηλαδή μεταφέρεται, διαχέεται παντού γύρω μας. 

Να σημειώσουμε παράλληλα ότι όλα αυτά τα χρόνια οι άνθρωποι ενδιαφερόμαστε πέραν της επιβίωσης, να ζούμε ευτυχισμένοι, αγαπημένοι και αρμονικοί. Από άγνοια όμως τα αναζητήσαμε αυτά εκεί που δεν υπάρχουν, δηλαδή κυρίως στο εξωτερικό περιβάλλον, στα πρόσκαιρα, παροδικά υλικά πράγματα, που δεν αντέχουν στο χρόνο, και έτσι αυτό παρέμεινε ανεκπλήρωτο όνειρο, νομίζοντας ότι δεν γίνεται. 

Όλα αυτά έγιναν συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας. 

Γι αυτό το λόγο, καθώς όλα μέσα μας και γύρω μας πλημμύρισαναπό αρνητικά, η Ζωή που ενέχει Αγαθότητα, Σοφία και Νομοτέλεια αφ’ εαυτής, μας ανάγκασε πρόσφατα να κλειστούμε στα σπίτια μας, για να καταλάβουμε τί έχουμε κάνει και να διορθωθούμε, καθώς κινδυνεύουμε όλοι μας από τις συνέπειες των πράξεών μας. 

Τους τελευταίους μήνες ζούσαμε σαν σε συντέλεια, σε νεκρές πόλεις-μεγαλουπόλεις και εμείς «εντοιχισμένοι» μέσα στα σπίτια μας, πιεσμένοι, φοβισμένοι, ανασφαλείς, σε άγνοια ουσιαστικάγια τα συμβαίνοντα. 

Και σαν να μην έφταναν αυτά, τα πρόσφατα γεγονότα στην Αμερική έρχονται για να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω αναφερόμενα. 

Μπροστά σ αυτές τις έκτακτες συνθήκες, έστω και αναγκαστικά, χρειάζεται να επεξεργαστούμε τα γεγονότα για να κατανοήσουμε τις αιτίες τους, ώστε ενεργώντας συνειδητά από εδώ και μπρος, αφού η Ζωή μας δείχνει αυτό το δρόμο, να κάνουμε καινούργια Αρχή ως έλλογες υπάρξεις, με αυτογνωσία, αλήθεια, θέληση, απλότητα και ειλικρίνεια. 

Μήπως είναι ώρα να δοκιμάσουμε να σταματήσουμε να ζούμε εγωκεντρικά, δηλαδή με τον τρόπο και την εσωτερική στάση που ζούσαμε μέχρι σήμερα, αφού αυτό μας οδήγησε σε δυσαρμονίες και αδιέξοδα. 

Μπορούμε τώρα να διαμορφώσουμε ατομικά και από κοινού νέα συλλογική μνήμη για όλους μας, δίνοντας χρόνο και ενέργεια σ αυτό, καθ’ υπέρβαση του εγώ, δηλαδή στο να εξυπηρετούμε με σταθερότητα και να ζούμε την καθημερινότητά μας, τα βιώματά μας, με τις παντοτινές αρετές και αξίες που όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί και οι πνευματικοί άνθρωποι μας κληροδότησαν. 

Ας ενωθούμε συμμετέχοντας σε αυτογνωστικές, πνευματικές ομάδες και σε παγκόσμια κινήματα που προάγουν αυτές τις παντοτινές αρετές. 

Είναι προτιμότερο να επιλέγουμε να ζούμε γαλήνια, αρμονικά, με καθαρό κίνητρο, απελευθερωτικά, ενωτικά, με αλληλεγγύη, αγάπη και φρόνηση, διευρύνοντας το εγώ προς το είμαι και το εμείς, συνεργαζόμενοι ισότιμα όλοι με όλους, υπάγοντας την ατομικότητα στην ολότητα,  εξυπηρετώντας έτσι την εξέλιξη της ανθρωπότητας.