ΝΟΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
΄Οποιος σκάβει τον λάκκο του άλλου πέφτει ο ίδιος μέσα, λέει η λαϊκή ρήση. Η κυβέρνηση Τσίπρα, αποφασισμένη να βάλει στη φυλακή πολιτικούς αντιπάλους της για να κερδίσει ξανά τις εκλογές –κατά τη συμβουλή Πολάκη– έστησε μια απίστευτη πολιτική σκευωρία με αφορμή την υπόθεση Novartis.
΄Ενα υπαρκτό σκάνδαλο χρηματισμού κρατικών αξιωματούχων, αλλά κυρίως γιατρών, με αντάλλαγμα τη μαζική συνταγογράφηση συγκεκριμένων φαρμάκων της εταιρείας.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, επιστρατεύοντας στημένους προστατευόμενους μάρτυρες υπό την καθοδήγηση του διαβόητου αναπληρωτή υπουργού με το ψευδώνυμο «Ρασπούτιν», στοχοποίησε δύο πρώην πρωθυπουργούς και οκτώ πρώην υπουργούς, φτάνοντας να υιοθετήσει ανυπόστατες κατηγορίες χρηματισμού τους με στόχο να τους «λερώσει»προεκλογικά.
Οι στημένες μαρτυρίες (ύστερα από υπαγορευμένες καταθέσεις με... δόσεις) ήταν οι περισσότερες απείρου κάλλους και χοντροκομμένα ψευδείς. Ενας μάρτυρας με «κουκούλα» έφτασε να ισχυρισθεί ότι ο επικεφαλής της Novartis δωροδόκησε τον πρώην πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά μεταφέροντας μέσα στο Μαξίμου μια κίτρινη-μοβ τροχήλατη σαμσονάιτ, την οποία έβγαλε από το πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου που πάρκαρε στο προαύλιο του πρωθυπουργικού μεγάρου. Στη βαλίτσα υπήρχαν δεσμίδες με μοβ, κίτρινα και κόκκινα χαρτονομίσματα, ισχυρίστηκε ο μάρτυς, ο οποίος είναι σαφές ότι είχε πιαστεί με τη γίδα στην πλάτη στην υπόθεση Novartis και δεχόταν να καταθέσει ό,τι του ζήτησαν τα εξαπτέρυγα του «Ρασπούτιν» για να ελαφρύνει τη θέση του και ενδεχομένως να γλιτώσει τη φυλακή.
Σε όλες τις απίθανες αυτές καταθέσεις της υπόθεσης, οι μάρτυρες δεν είχαν, φυσικά, κανένα αποδεικτικό στοιχείο πέραν των ευφάνταστων διηγήσεών τους, στις οποίες μετέφεραν διαδόσεις, φήμες και πληροφορίες που είχαν ακούσει. Με βάση τις οποίες συμπέραιναν, θεωρούσαν βέβαιο, πίστευαν ακράδαντα, κατέληγαν λογικά, ότι τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα θα πρέπει να είχαν χρηματισθεί.
΄Ηταν τα στοιχεία τόσο αδιάσειστα, ώστε ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παπαγγελόπουλος, που είχε λάβει γνώση των καταθέσεων, δήλωνε βγαίνοντας από το Μαξίμου, τον Φεβρουάριο του 2018, ότι επρόκειτο για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους.
Δυστυχώς, για τους άτεχνους σκευωρούς της κυβέρνησης και τους βοηθούς τους στη Δικαιοσύνη τίποτε απ’ όσα είχαν καταθέσει οι προστατευόμενοι μάρτυρες δεν αποδείχθηκε, ενώ δεν βρήκαν ούτε ένα ευρώ στους λογαριασμούς των κατηγορουμένων που να μπορούσε να στοιχειοθετήσει τις κατηγορίες της επιχείρησης «λάσπη στον ανεμιστήρα».
Για να αποκαλυφθεί στη συνέχεια –κι ενώ η κυβέρνηση των «καθαρών χεριών»της πρώτης φοράς Αριστερά υπέστη συντριπτική ήττα 9,5 ποσοστιαίων μονάδων στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου– ότι ο προϊστάμενος της εν λόγω έρευνας, αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και επόπτης Διαφθοράς Ιωάννης Αγγελής, είχε παραιτηθεί από τον Ιανουάριο, αφού είχε στείλει αναφορές-βόμβες προς την προϊσταμένη του Ξένη Δημητρίου, καταγγέλλοντας παρεμβάσεις κυβερνητικού παράγοντα, διαδικασίες «ast track» και μεθοδεύσεις στη διερεύνηση της υπόθεσης Novartis, καθώς και κατάχρηση εξουσίας.
Μετά μάλιστα τον σάλο, ο αντεισαγγελέας με νεότερη ανακοίνωσή του έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες για την εμπλοκή του «Ρασπούτιν» στον επηρεασμό της άσκησης της Δικαιοσύνης, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι ο εν λόγω κυβερνητικός έχει τη δυνατότητα να διορίζει «παιδιά και νύφες» ατόμων που βρίσκονται στις ανώτερες βαθμίδες της Δικαιοσύνης, ενδεχομένως δε και ατόμων της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου...
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η κυβέρνηση Τσίπρα και οι παρεμβαίνοντες εκ μέρους του Μαξίμου στη Δικαιοσύνη έπεσαν μόνοι τους στον λάκκο Νοvartis, που είχαν σκάψει για τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Η υπόθεση θα ερευνηθεί, όπως έχουν ήδη ζητήσει ο κ. Μητσοτάκης και η κυρία Γεννηματά, από την επόμενη κυβέρνηση, ενώ είναι φανερό ότι οι μεθοδεύσεις «Ρασπούτιν» θα προκαλέσουν αντικείμενο εξεταστικής επιτροπής της επόμενης Βουλής.
Το πιο απογοητευτικό για μια ευρωπαϊκή χώρα, από αυτή την ντροπιαστική υπόθεση, δεν είναι μόνο οι κατασκευασμένες κατηγορίες που μαγειρεύτηκαν με την ανοχή –τουλάχιστον– του κ. Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας του αριστερού κόμματος που κυβέρνησε τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια. Είναι ότι οι κυβερνώντες δεν είχαν την πολιτική ευθιξία να πιέσουν ώστε η υπόθεση των πολιτικών προσώπων να μπει τελικά στο αρχείο. Προτίμησαν –παρά το ότι όλες οι κατηγορίες αποδείχθηκαν αέρας κοπανιστός– να τους κρατούν όμηρους ακόμη και λίγες ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές. Για να θυμηθούμε τον στίχο του Μανόλη Αναγνωστάκη, «Δεν έφταιγαν οι ίδιοι, τόσοι ήσαν».
Πηγή: http://www.kathimerini.gr
