Γράφει ο Χρήστος Παντελέου
Πάειιιι! Αυτό ήταν! Γκρινιάζουμε, διαμαρτυρόμαστε, φιλοσοφούμε πληκτρολογώντας τις ιδέες μας και όταν έρχεται η ώρα των γενναίων αποφάσεων που ευαγγελιζόμαστε, κάνουμε μια από τα ίδια, εδώ και δεκαετίες. Ψηφίζουμε και συντασσόμεθα με αυτούς που πριν λίγο κατηγορούσαμε.
Μια γλυκιά ηδονή μας κυριεύει συθέμελα και αφού ξέρουμε το τελικό αποτέλεσμα, που μοιραία είναι εις βάρος μας και εις βάρος του τόπου εν τούτοις η παγίδα που ξανά πέφτουμε δεν χάνει τη διαχρονική αξία της.
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει.
- Βαρεθήκαμε τα ίδια πρόσωπα! Άντε να μπούνε νέοι άνθρωποι, μπας και αλλάξει κάτι!
Μπήκανε νέοι άνθρωποι και σε πολλούς συνδυασμούς.
Ποιος τους τίμησε;
Μετρημένοι στα δάχτυλα. Το παλιό και γνώριμο κατεστημένο άγγιξε το 60%.
Για ποια αλλαγή νοιάζεστε, όταν πλέον των μισών ψηφοφόρων βρίσκει το παρόν και το μέλλον του τόπου πως καλά κρατεί και πράττει;...
Πάντως υπάρχουν και θα υπάρχουν οι κοψοχέρηδες. Αφού δήλωσαν την αφοσίωσή τους με την ψήφο τους στο κατεστημένο, ούτε βδομάδα καλά-καλά δηλώνουν .
-Κρίμα ψήφισα λάθος αλλά είχα μιαν υποχρέωση!
Όπως έχω ξαναγράψει αυτό γίνεται προκειμένου να εξαγνιστούν στα μάτια του συνομιλητή αλλά όχι στη συνείδησή των. Δεν υφίσταται κάτι τέτοιο. Γνωρίζουν που το ρουσφέτι τους θα πέσει σε ευήκοα ώτα και τους τιμούν με την ψήφο τους.
Τούτοι δω σου λέει θα «ρίξουν» μια γειτονιά προκειμένου να εξυπηρετηθώ εγώ; Αποκλείεται! Άσε λοιπόν να πάμε στην πεπατημένη!
Δυο παραδειγματάκια για του λόγου το αληθές.
Από τα μέρη της Ηλείας. Είχε την πεθερά του συνταξιούχος ΟΓΑ. Αναγκάστηκε να την πάει να μείνει στην Αθήνα.
-Χρήστο! Επειδή πάω να την δω και θα έρθω Σάββατο πάρε τα λεφτά της επιταγής και θα έρθω σπίτι σου να τα πάρω. Είχε τύχει περισσότερο από 2 φορές. Ερχόταν Σάββατο του τα έδινα, πήγαινε να μου δώσει πουρμπουάρ το οποίο φυσικά αρνιόμουν.
2002 τι κάνουμε; Τι ψηφίζουμε; Του λέω.
Ααα εγώ ψηφίζω, [όνομα] έναν παλιό συμπαίκτη μου στον ΑΟ Περαχώρας.
-Καλά και που τον ξέρεις; Αυτός είναι από τα Πίσια;
-Ναι αλλά η γυναίκα του δουλεύει στο νοσοκομείο και πρόσεχε την πεθερά μου!
Υπ΄ όψιν ότι είχαμε δουλέψει και μαζί οικοδομή. Να πω πως στη συγκεκριμένη στιγμή δεν ήξερε πως ήμουν και εγώ υποψήφιος αλλά και όταν το έμαθε δεν ήρθε να μου πει το παραμικρό.
2006 με τον Παύλο Μίχα υποψήφιο δήμαρχο είχαμε στήσει μια υπέροχη ομάδα ενημερωμένη πλήρως για τα θέματα που συζητιόνταν στο δημοτικό συμβούλιο κάθε φορά. Ήταν τότε η όαση [Παύλος] μέσα στο γενικό μπάχαλο κατά γενική ομολογία.
Όταν διαλυθήκαμε 2 μόνο άτομα αποφάσισαν να κατέβουν με άλλους συνδυασμούς.
Για τον έναν δεν χρειάστηκε να ρωτήσω τίποτα γιατί αποχώρησε επεισοδιακώς.
Η δεύτερη, είχα ένα διακαή πόθο να την βρω και να την ρωτήσω.
Στο μανάβικο του Σταμάτη την πέτυχα παρουσία της γυναίκας μου.
-Βρε Λ.. ήθελα από καιρό ήθελα να σε ρωτήσω. Εκεί που πήγες ήταν όπως ήμασταν με τον Παύλο; Σας ενημέρωναν; Είχατε λόγο;
-Μπα! Τίποτα καμιά σχέση. Όσοι δεν βγήκαμε δεν έχουμε καμιά ενημέρωση. Γι΄ αυτό και γω δεν ασχολούμαι, τα παράτησα.
Μέχρι τώρα εξακολουθεί να τα παρατά και παραμονές εκλογών να ασχολείται και να συντάσσεται και πάλι και να βιώνει το Σισύφειο δράμα.
Αναφέρομαι για έναν λόγο παραπάνω.
Η συνυποψήφιά μου Ευαγγελία Παπακωνσταντίνου σε παρέμβασή της στη χθεσινή Γ΄ γενική συνέλευση του συνδυασμού μας «Αλάzουμε μαζί» ανέφερε το όνομά της. Σαν μέλος της ομάδας που ασχολείται με τα αδέσποτα της χωματερής πήγαν στον δήμαρχο για να θέσουν τα προβλήματα. Αυτός τους παρέπεμψε την Λ.. και σ΄ έναν φέρελπι δημοτικό. Τους άκουσαν με προσοχή, καθότι προεκλογική περίοδος και τους υποσχέθηκαν σκυλοτροφή κάθε εβδομάδα. Τους έδωσαν μια φορά 4 σακιά. Τελείωσαν οι εκλογές, πάνε οι σκυλοτροφές. Ο μεν ένας δηλώνει πως δεν έχει πλέον καμιά σχέση μ΄ αυτά [είναι αυτά που σας έλεγα] ο δε άλλος δεν σηκώνει πλέον τηλέφωνο.
Περιμένετε τώρα εσείς να πάμε μπροστά; Ή να δείτε να υλοποιείται το πρόγραμμά τους;
Πηγή: http://chistospanteleou.blogspot.com
