Του κόσμου τ´ άγιο δισκοπότηρο κεντώ
με όνειρα δυσοίωνα τις νύχτες
τον χρόνο τον αγέννητο μετρώ
Τις λέξεις σου σφιχτά σφυρηλατώ
ανάγλυφα φωνήεντα αγάπης
να μείνουν στων αιώνων το κενό
πιστά αντίγραφα απάτης.
Τα σύμφωνα θα ρίξω στο νερό
εκεί που πλύθηκε ο Πόντιος Πιλάτος
νάρχονται και να ξεδιψάνε οι πιστοί
απ´ το ελιξήριο του πάθους.
Με το ξημέρωμα χολή το ξέρω πως θα πιώ
απ´ το φιλί του Ιούδα προδομένη
και νά ‘ναι τα καρφιά βαθιά ζητώ
να φτάνουν στης καρδιάς τα μέρη.
Και μόνο σαν σε δω να τριγυρνάς
τρεις μέρες και τρεις νύχτες τρελαμένο
με τη θηλιά σφιχτή τριγύρω στο λαιμό
πικρά πολύ μετανιωμένο
ερώτων τραύλισμα να λες
να αναζητάς μετάληψη απ’ το γυμνό κορμί μου,
τότε θα πω πως άξιζε ο σταυρός
αφού ανάσταση θα έχει φέρει.
Πηγή:https://www.fractalart.gr
