Μιχάλης ΣτούκαςΤο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, έγινε αφορμή, ανάμεσα στα άλλα, για να γίνουν πιο ευδιάκριτες, οι δύο διαφορετικές όψεις της ελληνικής νεολαίας
Το γεγονός ότι τα περισσότερα θύματα του δυστυχήματος ήταν νέα παιδιά, ευαισθητοποίησε ιδιαίτερα πολλούς συνομηλίκους τους και λίγο μικρότερους ή μεγαλύτερους , που έδειξαν με κάθε τρόπο την οργή τους και απαίτησαν από την Πολιτεία να λάβει επιτέλους ριζικά μέτρα για την αποφυγή παρόμοιων τραγωδιών στο μέλλον.
Οι μαθητές και τις μαθήτριες που με τις σχολικές τους τσάντες σχημάτισαν διάφορες φράσεις («Πάρε με όταν φτάσεις» κ.ά.) , οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, αλλά και όλοι γενικά οι νέοι που πρωταγωνίστησαν στις διαδηλώσεις, με τη ζωντάνια, τον παλμό και τον δυναμισμό τους , δεν έστειλαν μόνο μηνύματα σε όλα τα κόμματα, αλλά έδειξαν περίτρανα ότι η σημερινή νεολαία δεν είναι αυτό που νομίζουν κάποιοι: κινητό, φρέντο εσπρέσο ή καπουτσίνο, κλάμπινγκ, yolo και ανέμελη ζωή. Στη συντριπτική πλειοψηφία οι νέες και οι νέοι της Ελλάδας σήμερα, είναι άτομα με υψηλή μόρφωση, γνώσεις και δεξιότητες, στόχους και οράματα, που δυστυχώς δεν έχουν τις ευκαιρίες για να αναδειχθούν.
Ασφυκτιούν μέσα σε ένα κράτος που λειτουργεί με τα δικά του δεδομένα και τους δικούς του ρυθμούς και στο οποίο η αξιοκρατία υπάρχει μόνο στη θεωρία. Κάποιες και κάποιοι αναγκάζονται να αναζητήσουν καλύτερη τύχη στο εξωτερικό, όπου και διαπρέπουν. Η χώρα μας ξοδεύει τεράστια χρηματικά ποσά για την εκπαίδευση μαθητών και φοιτητών, πολλοί από τους οποίους ξενιτεύονται και προσφέρουν πολλά σε άλλες χώρες που δεν δαπάνησαν τίποτα γι΄ αυτούς. Άλλες και άλλοι υποχρεώνονται να εξασκήσουν επαγγέλματα τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τις σπουδές και τις ικανότητές τους.
Δεν λείπουν όσες και όσοι, βλέποντας ότι η ένταξη σε κάποιο κόμμα είναι πιθανό να τους βοηθήσει, εντάσσονται σε διάφορους πολιτικούς σχηματισμούς. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που απογοητευμένοι από τη διάψευση των προσδοκιών τους αποχωρούν και από αυτούς.
Τέλος, υπάρχουν και κάποιοι που τολμούν και ανοίγουν τα φτερά τους στον επιχειρηματικό τομέα. Πολλές «νεοφυείς επιχειρήσεις» (start ups) που έχουν δημιουργηθεί από νέα παιδιά γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία, ενώ μερικές έχουν εξαπλωθεί και στο εξωτερικό ή εξαγοράστηκαν από ξένους εταιρικούς κολοσσούς.
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, η φωτεινή πλευρά του φεγγαριού. Δυστυχώς, υπάρχει και η άλλη, η σκοτεινή όψη της ελληνικής νεολαίας. Το μπούλινγκ, που πάντοτε υπήρχε στα σχολεία και τις εφηβικές παρέες, στις μέρες μας έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Με έκπληξη διαβάζουμε για περιστατικά προπηλακισμού καθηγητών από μαθητές σε κάποια σχολεία. Συμμορίες ανηλίκων, συνήθως με την απειλή μαχαιριών, κάνουν επιθέσεις για να αρπάξουν τα κινητά τηλέφωνα ή κάποια λίγα χρήματα από άλλους ανηλίκους. Πολύ συχνά βιντεοσκοπούν τις ειδεχθείς πράξεις τους και τις «ανεβάζουν» με καμάρι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης .Ακόμα και περιστατικά εκδικητικής πορνογραφίας (revenge porn) έχουν καταγραφεί σε ανηλίκους.
Δύο νεαροί, 17 και 19 ετών συνελήφθησαν και κατηγορούνται για την επίθεση και τον τραυματισμό του Γιάννη Βαρουφάκη. Αναρωτιώμαστε, παιδιά γεννημένα το 2004 ή το 2006, πώς μπορούν να έχουν διαμορφώσει πολιτική συνείδηση; Όταν ο Γιάννης Βαρουφάκης ήταν υπουργός, οι δύο συλληφθέντες ήταν περίπου δέκα ετών. Μήπως πρόκειται για καθοδηγούμενους νεαρούς, από κάποιους επιτήδειους ινστρούχτορες, που εκμεταλλεύονται την οργή και τον δυναμισμό των νέων και τους παροτρύνουν σε παραβατικές ενέργειες;
Και φυσικά υπάρχουν οι διαχρονικοί (all time classics) μπαχαλάκηδες, που παρεισφρύουν στις ειρηνικές πορείες και τις αμαυρώνουν προκαλώντας επεισόδια. Αλήθεια, τι συμβαίνει με αυτούς; Θυμίζουν πραγματικά λερναία ύδρα. Ακούμε και διαβάζουμε για προσαγωγές, συλλήψεις κλπ. κατά τη διάρκεια επεισοδίων, αλλά οι «γνωστοί άγνωστοι» δεν τελειώνουν ποτέ... Ποιους εξυπηρετεί τελικά η δράση των συγκεκριμένων; Μήπως όχι μόνο τους γνωστούς αντιεξουσιαστικούς κύκλους, αλλά και κάποιους άλλους;
Αυτές είναι οι δύο όψεις της ελληνικής νεολαίας σήμερα. Οι μεν έχουν μόρφωση, στόχους και οράματα και επιδιώκουν με θεμιτά μέσα ένα καλύτερο αύριο και οι δε, είναι αμφίβολο αν ξέρουν τι θέλουν και τι τους γίνεται και προσπαθούν με κάθε τρόπο να προκαλέσουν χάος...
Θα σκεφθούν κάποιοι ότι ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των σημερινών νέων, αποτελεί το γεγονός ότι πολλές και πολλοί από αυτούς είναι παιδιά μεταναστών, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, μιλούν ελληνικά, φοίτησαν ή φοιτούν σε ελληνικά σχολεία και δεν γνωρίζουν τις πατρίδες των γονιών τους. Πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν ενταχθεί ομαλά στην ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς ανάμεσά τους τους βρίσκονται και κάποια με παραβατική συμπεριφορά. Προφανώς και εδώ σημαντικό ρόλο παίζει η οικογένεια του καθενός και η ανατροφή που έχει λάβει. Είναι βέβαιο πάντως ότι η σημερινή νεολαία δεν έχει καμία σχέση με την αντίστοιχη π.χ. του 1990 ή του 2000 ή και του 2010 θα σημειώναμε. Οι κοσμογονικές αλλαγές που σημάδεψαν τα τελευταία χρόνια, ήταν αδύνατο να αφήσουν ανεπηρέαστους και τους νέους.
Έχουν περάσει περισσότερες από 15 ημέρες από τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών. Δεκάδες ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, νέα στοιχεία που μας αφήνουν άναυδους έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας, ενώ όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, η λαϊκή οργή δεν έχει καταλαγιάσει. Ο κόσμος δεν ζητά απλώς εξηγήσεις και τιμωρία των υπευθύνων, αλλά το ξήλωμα όλων αυτών των σάπιων δομών και μηχανισμών που ταλανίζουν το ελληνικό κράτος, από την ίδρυσή του.... Οι νέες και οι νέοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι μπροστάρηδες σ’ αυτή την προσπάθεια. Η Πολιτεία πρέπει επιτέλους να αφουγκραστεί την κοινωνία και να μην αρκεστεί σε μπαλώματα και πασαλείμματα. Όσοι πολιτικοί δεν μπορούν ή δεν θέλουν, ας μείνουν στα σπίτια τους.
Δεν τους υποχρέωσε κανείς να ασχοληθούν με τα κοινά. Αν όχι τώρα, πότε; Το οφείλουν οι πολιτικοί όχι μόνο στις νέες, τους νέους και τους μεγαλύτερους, αλλά κυρίως σε όσες και όσους έχασαν τη ζωή τους από τη σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη στις 28/2/2023 και στις οικογένειές τους. Αλλά και σε όσες και όσους «η ανέμελη ζωή τους τελείωσε εκείνο το βράδυ», όπως είπε προκαλώντας ανατριχίλα, μία από τις επιζήζασες του δυστυχήματος..
Πηγή: https://www.protothema.gr/
