Είτε η ανθρωπότητα θα τελειώσει τους πολέμους, είτε οι πόλεμοι θα αποτελειώσουν την ανθρωπότητα. (Τζων Κέννεντυ)
Όσο υπάρχει ο άνθρωπος πάνω στη γη, υπάρχει και ο πόλεμος. Παρά το γεγονός ότι μορφωθήκαμε, εκπολιτιστήκαμε, εξελιχθήκαμε, δεν πάψαμε ποτέ να πολεμάμε, βιώνοντας όλες τις δυσάρεστες συνέπειες που φέρνει μια τέτοια κατάσταση.
Δυσάρεστες για όλους; Όχι. Υπάρχουν κι εκείνοι που ωφελούνται. Ως γνωστόν, πάνω στα χαλάσματα ενός πολέμου, οικοδομούνται θρησκείες και θεμελιώνονται νέες αυτοκρατορίες. Την ίδια στιγμή, οι ζωές των ανθρώπων αλλάζουν ραγδαία. Αυτό που δεν αλλάζει είναι ότι πάντοτε υπάρχουν εκείνοι που σπεύδουν να στηρίξουν με απαράμιλλο πάθος και ηρωισμό τις ιδέες των νέων συμφερόντων.
Η ιστορία περιγράφει τα γεγονότα κατά το δοκούν και η θρησκεία προσαρμόζει τους μύθους στην ιδιοσυγκρασία των λαών εξευγενισμένους και συνεχώς εμπλουτιζόμενους. Όλα αυτά τα θαυμαστά και εξυπηρετικά πάνω στη γη, είναι κατασκευάσματα του ανθρώπου ο οποίος όμως παρά ταύτα δεν κατόρθωσε να διορθώσει τον εαυτό του. Και αυτό γιατί ποτέ δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και της υπόστασής του και υποτάχθηκε στα συμφέροντα των αδίσταχτων τσαρλατάνων εκμεταλλευτών που τον έσυραν στην υποτέλεια και τελικά την υποταγή.
Είναι μάταιο, ωστόσο, να παίρνουμε θέση μάχης στο πλευρό του ενός ή του άλλου, μιας και αυτό αντρειεύει τους εκμεταλλευτές. Το χρέος μας στην πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετικό: κάθε στιγμή πρέπει να ‘μαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας, δηλαδή αγκαλιά με το περιβάλλον, τη ζωή και τον άνθρωπο που παλεύει στον τόπο του και ποτέ με τον κατακτητή, ή τον κάθε τύπου εκμεταλλευτή, που είναι το ίδιο και το αυτό φυσικά.
Δείτε τι γίνεται τώρα στην Ουκρανία και παντού όπου γίνονται πόλεμοι. Οι άνθρωποι τρέχουν αλαφιασμένοι να σωθούν -πράγμα που δεν το καταφέρνουν πάντα-, ξεσπιτώνονται οικογένειες, τα παιδιά χάνουν το γέλιο τους και προσπάθειες χρόνων διαλύονται εν ριπή οφθαλμού. Κι όλα αυτά για ποιο λόγο; Μα, για τα συμφέροντα κάποιων λίγων που ανεξέλεγκτα υποσκάπτουν κάθε φορά τα θεμέλια της ειρήνης για να ελέγχουν το βρόμικο χρήμα που τους συντηρεί.
Δυστυχώς, τα όπλα σήμερα είναι πανίσχυρα και ικανά να καταστρέψουν όλο τον πλανήτη. Πήραμε μια πρώτη γεύση στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, όταν οι Αμερικάνοι έριξαν δύο υδρογονοβόμβες στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα καταστρέφοντάς τις ολοσχερώς και μάλιστα χωρίς να γνωρίζουν τι θα ακολουθούσε. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι σήμερα δεν θα αποτολμήσουν κάποιοι παρόμοια αν πιεσθούν;
Είναι λοιπόν επιτακτικό, όσο ακόμα είναι καιρός, η πλειοψηφία να βάλει εμπόδια στην παντοκρατορία των ολίγων απαιτώντας αποστρατικοποίηση και σε πρώτη φάση την ολοσχερή κατάργηση των πυρηνικών τουλάχιστον. Είναι πολύ φανερό πως τα συμφέροντα είναι αμείλικτα και αργά ή γρήγορα μια λάθος κίνηση είναι ικανή να τερματίσει κάθε ζωή επάνω στη γη.
Εργάτης του κόσμου, από συνήθεια σκεπτόμενος. Δεν ξέρω γιατί αποτυπώνω τις σκέψεις μου στο χαρτί, ίσως για να βρω συνοδοιπόρους, ή για να πάει η σκέψη μου πιο πέρα. Μπορεί γιατί έχω κάτι να πω, ή ακόμη μπορεί να μην και έχω τίποτα καλύτερο να κάνω, όμως το πιο σίγουρο γιατί είναι βαθιά μέσα μου χαραγμένο, πως ο λόγος είναι το πιο δυνατό όπλο του πολιτισμού, είναι ο άνθρωπος και 'γω απλά νομίζω πως είμαι αυτό...
Πηγή: https://www.tempo.gr/
