Κάθε χρόνο, στις 12 Απριλίου η ημέρα είναι αφιερωμένη στα «αόρατα» παιδιά των δρόμων. Την ημέρα εκείνη γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου, ρίχνοντας φως σε μία σκληρή και σκοτεινή πραγματικότητα των σύγχρονων κοινωνιών.
Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου (International Day for Street Children) καθιερώθηκε το 2011, με πρωτοβουλία του Consortium for Street Children (CSC), μιας διεθνούς ΜΚΟ με έδρα το Λονδίνο. Στόχος της είναι να φέρει στο προσκήνιο τα προβλήματα των παιδιών του δρόμου, που ζουν χωρίς γονική υποστήριξη στις μεγαλουπόλεις του αναπτυσσόμενου κόσμου και όχι μόνο. Παράλληλα, είναι μία υπενθύμιση προς όλες τις κυβερνήσεις ότι η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού αποτελεί νομική δέσμευση για κάθε χώρα που την έχει υπογράψει.
Τι είναι τα παιδιά του δρόμου;
Τα παιδιά του δρόμου είναι ανήλικοι που ζουν και επιβιώνουν στους δρόμους. Συχνά μεγαλώνουν σε χωματερές, σε σταθμούς τραίνων ή κάτω από γέφυρες στις μεγαλουπόλεις του κόσμου. Εξαιτίας της μη ύπαρξης οικογένειας ή του νοσηρού περιβάλλοντος που επικρατεί εκεί, αυτά τα παιδιά δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιστρέψουν στο σπίτι τους.
Ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν;
Το να μεγαλώνει κανείς στο δρόμο συνεπάγεται πολλούς κινδύνους, προβλήματα και δυσκολίες. Κατά συνέπεια, τόσο η επιβίωση αυτών των παιδιών όσο και τα δικαιώματά τους διακυβεύονται. Τα βασικότερα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν τα παιδιά που ζουν στους δρόμους είναι τα εξής:
Το δικαίωμα στο φαγητό
Τα παιδιά αυτά συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή και υγιεινή τροφή. Δεν είναι σπάνιο να μην έχουν καν φαγητό, αφού δεν διαθέτουν τα χρήματα για να αγοράσουν. Συνεπώς, τρώγοντας ό,τι βρουν, όποτε το βρουν, δεν έχουν μια ισορροπημένη διατροφή, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν θέματα υποσιτισμού και κακής ανάπτυξης.
Το δικαίωμα στην υγεία
Τα παιδιά του δρόμου δεν έχουν πρόσβαση σε υγειονομικές εγκαταστάσεις. Συχνά ζουν σε μέρη που δεν πληρούν στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και είναι βρώμικα και μολυσμένα από ασθένειες. Έτσι, πολλές φορές η υγεία τους μπαίνει σε κίνδυνο. Ένα ακόμη θλιβερό φαινόμενο είναι ότι τα παιδιά αυτά, προσπαθώντας να ξεφύγουν από την πραγματικότητά τους καταφεύγουν σε ουσίες όπως η κάνναβη, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Όλα τα παραπάνω επιδρούν αρνητικά στην σωματική και ψυχική υγεία τους.
Το δικαίωμα στην εκπαίδευση
Τα παιδιά του δρόμου προφανώς δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Λόγω αυτού, δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τα υπόλοιπα παιδιά. Στην πραγματικότητα, επειδή δεν βλέπουν κανένα μέλλον για τον εαυτό τους, αποθαρρύνονται από το να βρουν μία δουλειά και να εγκαταλείψουν τους δρόμους.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τα παιδιά των δρόμων;
Αρχικά, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι κάθε παιδί κουβαλά τη δική του ιστορία και να μην προβαίνουμε σε γενικεύσεις. Συνεπώς, η αντιμετώπιση πρέπει να είναι ξεχωριστή για το κάθε ένα. Προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τα παιδιά του δρόμου είναι σημαντικό να τα προσεγγίσουμε χωρίς προκαταλήψεις. Ακόμη, να τα φέρουμε σε επαφή με τα κατάλληλα ιδρύματα και άτομα που μπορούν να καταλάβουν σε βάθος την κατάστασή τους και την ιδιαίτερη σχέση που έχει χτίσει το κάθε ένα με το δρόμο.
Τα παιδιά του δρόμου στην Ελλάδα
Τα παιδιά του δρόμου στην Ελλάδα είναι ένα φαινόμενο στενά συνδεδεμένο με το human trafficking. Παρότι οι αριθμοί τους μειώνονται τα τελευταία χρόνια και έχουν ληφθεί νομοθετικές πρωτοβουλίες κατά του trafficking, υπάρχει ακόμη η γενική αποτυχία των κυβερνώντων να προστατέψουν πλήρως αυτά τα παιδιά. Οι κύριες ασχολίες των παιδιών που ζουν στους δρόμους μεγαλουπόλεων όπως η Αθήνα είναι η επαιτεία αλλά και άλλες παράνομες δράσεις όπως η εμπορία ναρκωτικών, η πορνεία και λοιπά. Το ελληνικό κράτος, σε συνεργασία με ΜΚΟ κάνει προσπάθειες για την διαχείριση του φαινομένου, ωστόσο χρειάζεται ακόμη πιο εντατική παρέμβαση προκειμένου να εξαλειφθεί το φαινόμενο.
Με πληροφορίες από: www.humanium.org , wikipedia.org
Πηγή: https://www.omorfizoi.gr/
