Δεν ξέρω είναι ξεκάθαρο σε όλους μας τι είναι πιο ανησυχητικό:
-η απειλή εξάπλωσης του πολέμου από τοπικό σε πλανητικό επίπεδο από τις τρεις πυριτιδαποθήκες της υφηλίου (Ουκρανία, Ισραήλ, Ταϊβάν)
-η υποκατάσταση του δολαρίου ως συναλλακτικού νομίσματος πληρωμής από τους BRICS+Τουρκία+Ιράν+Β.Κορέα;
-η παγκόσμια ΑΠΟΛΥΤΗ εξάρτηση όλων των βιομηχανιών, όλων των οπλικών συστημάτων, και των εθνικών οικονομιών όλου του ανεπτυγμένου κόσμου από την παραγωγή μικροεπεξεργαστών σε ένα νησάκι λίγα χιλιόμετρα από τις ακτές της Κίνας, που ήδη το θεωρεί δικαιωματικά μέρος της κυριαρχίας της;
-το δημογραφικό της Κίνας (έχει ίδιο σχήμα ηλικιακή πυραμίδα με την Ελλάδα) που θα την εξουθενώσει σε οικονομικό διάττοντα σε λιγότερο από 3 δεκαετίες;
-τα εξωπραγματικά ακραία καιρικά φαινόμενα ανά τον κόσμο, που οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους να φεύγουν από εκεί που ζουν για να σώσουν τη ζωή τους από ένα τυφώνα ή να περνάνε το καλοκαίρι στην επιφυλακή μη γίνει νέο Μάτι ή "της Καλιφόρνιας" και στη Μεσόγειο;
-το γεγονός ότι όσο και να "πρασινίσει" την ενέργεια της η Ελλάδα από το 50% ΑΠΕ σε 100% ΑΠΕ, κάθε χρόνο η Ινδία προσθέτει άλλης μιας Ελλάδας τις συνολικές εκπομπές διοξειδίου, στο πλαίσιο ηλεκτροδότησης της υπαίθρου της χώρας;
-οι κατάρες και απειλές του γειτονικού προέδρου Ερντογάν κατά του Ισραήλ και οι ανακοινώσεις που στο μυαλό του μοιάζει ήδη να έχει λυθεί το Κυπριακό ως δικρατικό νησί, και ποιος ξέρει τι έχει στο μυαλό του για να εφαρμόσει το αστείο Τουρκολυβικό Σύμφωνο που παριστάνει ότι η Κρήτη δεν έχει ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα;
-τα όνειρα του ιδίου για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ενόσω οι υπήκοοί του τρώνε ειδικού τύπου ψωμί για να μη πεθάνουν της πείνας;
-το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας (50.000 παραπάνω θάνατοι από όσες είναι οι γεννήσεις ετησίως) που γίνεται πρωτοσέλιδο στη Γερμανία, αλλά για εμάς είναι Τετάρτη;
-η στασιμότητα-οπισθοδρόμηση της οικονομίας μας με σταθερό μέγεθος δημοσίου που φτάνει στα 3/5 της συνολικής οικονομίας;
-το κόστος των βασικών αγαθών στην καρτελοποιημένη οικονομία μας που απορροφά οποιαδήποτε δειλή ανάπτυξη καταφέρνει να δημιουργήσει η κοινωνία και οι επενδυτές;
-το παρωχημένο παραγωγικό μοντέλο της χώρας μας που σκότωσε όποια βιομηχανία είχε και τώρα εξαρτάται από το διαθέσιμο για διακοπές των Ευρωπαίων, που όποτε πέφτει μια στάλα η οικονομία τους ο τουρισμός μας θα τρώει κατραπακιά και θα πέφτουμε σε ύφεση;
-βάλτε εσείς ό,τι άλλο νομίζετε, διότι σίγουρα έχω ξεχάσει καμιά εικοσαριά άλλα, πραγματικά ανησυχητικά φαινόμενα, τα οποία είμαι βέβαιος θα διαβάσω στα σχόλια του άρθρου...
Χωρίς να χρειαστεί να μπούμε σε ανάλυση όλων, το ανησυχητικότερο όλων είναι αλλαγή του κλίματος του πλανήτη.
Αυτή θα οδηγήσει την αύξηση της στάθμης της θάλασσας τόσο που να καλυφθούν με νερό οι μεγαλύτερες πρωτεύουσες του κόσμου (και ΟΛΑ τα λιμάνια μας και τα περισσότερα νησιά μας), θα ερημοποιήσει ό,τι μείνει από τις εύκρατες περιοχές του πλανήτη (όπως η περιοχή μας) είτε με λειψυδρία είτε με επικές πυρκαγιές και θα προκαλέσει τις μεγαλύτερες μετακινήσεις πληθυσμών και συνεπακόλουθα τις σημαντικότερες οικονομικές ανακατατάξεις στο χάρτη της υφηλίου.
Δεν ξέρω τι έχουν στο μυαλό τους αυτοί που λένε ότι θα έχουμε μεγαλύτερο καλοκαίρι αν ανέβει 3-4 βαθμούς Κελσίου η μέση θερμοκρασία του πλανήτη, αλλά ας χαρούν το εξοχικό τους όσο είναι ακόμα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Δεν ξέρω ακριβώς πόσες δεκαετίες θα πάρει ακριβώς για να ανέβει η στάθμη της θάλασσας από το λιώσιμο των πάγων των πόλων ως τον αγκώνα του "Αγάλματος της Ελευθερίας" στην Νέα Υόρκη.
Όμως από αυτά που ακούω, ότι οι επιπτώσεις της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής συντελούνται με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα απ' όσο προέβλεπαν οι επιστήμονες ως και πριν από έναν χρόνο και επιταχύνονται κιόλας, ίσως μας μένει λιγότερο από μια πενταετία ως παγκόσμια κοινότητα για να κάνουμε όλα όσα θα πρέπει να κάνουμε για να αποτρέψουμε τα χειρότερα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης, που θα επηρεάζουν και θα ακολουθούν την ανθρωπότητα για αιώνες.
Επειδή λοιπόν ό,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει στην επόμενη πενταετία, δεν έχω καμία απολύτως εμπιστοσύνη ότι υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση παγκοσμίως για να αποτραπεί η κλιματική καταστροφή. Καμία.
Ένας παγκόσμιος πόλεμος, αν έχει τις ίδιες τεράστιες απώλειες του Α΄ΠΠ (μαζί με την Ισπανική Γρίπη που ήρθε καπάκι μετά τον πόλεμο) είχε πολλές δεκάδες εκατομμύρια απώλειες.
Η μη-αποτροπή της κλιματικής καταστροφής από όλες τις χώρες, θα έχει κόστος πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ζωές (ίσως και 1 δισεκατομμύριο ανθρώπων), θα προκαλέσει μυθικών διαστάσεων μετακινήσεις πληθυσμών δισεκατομμυρίων ανθρώπων (!) και θα αλλάξει το πρόσωπο του πλανήτη για χιλιάδες χρόνια.
Το παράθυρο παρέμβασης είναι 5 χρόνια!
Ασχολείται κανείς;
Και ακόμα και αν ασχολείται, μπορεί πραγματικά να επηρεάσει τίποτα, αν οι υπόλοιποι κάνουν τον Κινέζο;
Πηγή: https://www.capital.gr/arthra/3878087/to-anisuxitikotero-olon/