- Αναδημοσίευση από το προσωπικό Facebook του Κυριάκου Δοσαρά
ΥΠΟΚΩΦΟ
Γυμνός πλέον από παρελθόν
ενδύεται τους τέσσερις τοίχους
του γραφείου του
παλεύοντας να νεκρώσει ταυτόχρονα
άυλες αναδυόμενες αναμνήσεις
από ζεστές σάρκες που κάποτε πόθησε
και στίχους που απερίσκεπτα δανείστηκε
για να ξεπληρώσει άσπιλα ποιήματα
που απλά δεν του ανήκαν.
Καταριέται το σύμπαν
που ύπουλα και μεθοδευμένα
τον έπεισε πως ήταν ποιητής.
Ραπίζει με δύναμη
το δεξί μάγουλο της νύχτας
που άκαιρα απαιτεί ποσοστά
απ' τα πνευματικά δικαιώματα
ολονύχτιων αγρυπνιών
για όσο εκείνος κούρνιαζε φοβισμένος
μέσα στη γερασμένη της μήτρα.
Στέλνει στο διάολο
όλα όσα με θάρρος ονειρεύτηκε
και ξεκρεμάει ακόμη ένα σκουριασμένο αστέρι
απ' τον γιακά του σακακιού του.
Εισπνέει απνευστί την ύλη του
και εξανεμίζεται στην ανυπαρξία.
κδ