| Lavart
Μια κατάδυση από τον Πάμπλο Νερούντα στο Άβατον της επιθυμίας που πολλοί λαχτάρισαν να καταπατήσουν πέρα από τον νου, με τα γυμνά πόδια τους στη γη.
Ο Πάμπλο Νερούντα σ΄ ένα ερωτικό παραλήρημα που ελάχιστοι θα προσπεράσουν. Τα στόματα που μας προσφέρουν λίγο από το βάθος της ζωής τους έχουν αιώνια υπόσταση. Είναι σχεδόν αθάνατα. «Και ξύπνησα με το στόμα σου βγαλμένο από τον ύπνο να μου δίνει τη γεύση από τη γη, από τη θάλασσα, από τα φύκια, από το βάθος της ζωής σου», καταγράφει.
Η μούσα του Πάμπλο Νερούντα κοιμήθηκε όλη νύχτα στο πλάι του, δίνοντας του έμπνευση, ώστε να γράψει ένα από τα ομορφότερα ερωτικά ποιήματά του.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως οι ποιητές ψεύδονται και καταγράφουν με την πένες τους πιότερο τις αχόρταγες επιθυμίες τους παρά τα βιώματά τους. Δε γνωρίζουμε εάν υπήρξε αυτή η νύχτα στη ζωή του Νερούντα αλλά σίγουρα η μορφοπλαστική δύναμη της φαντασίας μπορεί να πραγματώσει κάθε απροσδόκητο.
Όλη τη νύχτα κοιμήθηκα μαζί σου
κοντά στη θάλασσα, στο νησί
Ήσουν άγρια και γλυκιά ανάμεσα στην ηδονή και στον ύπνο
ανάμεσα στη φωτιά και στο νερό.
Ίσως πολύ αργά
ενώθηκαν τα όνειρά μας,
στα ψηλά ή στα βαθιά,
στα ψηλά σαν καρδιά που κουνάει ο ίδιος άνεμος,
στα χαμηλά σαν κόκκινες ρίζες που
αγγίζονται.
Ίσως το όνειρό σου
χωρίστηκε από το δικό μου
και στην σκοτεινή θάλασσα
με έψαχνε
όπως πρώτα
όταν δεν υπήρχες ακόμα,
όταν χωρίς να σε διακρίνω
έπλεα στο πλάι σου,
και τα μάτια σου έψαχναν
αυτό που τώρα
– ψωμί, κρασί, έρωτα και θυμό-
σου δίνω με γεμάτα χέρια,
γιατί εσύ είσαι το κύπελλο
που περίμενε τα δώρα της ζωής
μου.
Κοιμήθηκα μαζί σου
όλη τη νύχτα, ενώ
η σκοτεινή γη γυρίζει
με ζωντανούς και νεκρούς,
και σαν ξύπνησα ξάφνου
καταμεσής στη σκιά
το μπράτσο μου τύλιγε τη μέση
σου.
Ούτε η νύχτα, ούτε ο ύπνος
μπόρεσαν να μας χωρίσουν.
Κοιμήθηκα μαζί σου
Και ξύπνησα με το στόμα σου
βγαλμένο από τον ύπνο
να μου δίνει τη γεύση από τη γη,
από τη θάλασσα, από τα φύκια,
από το βάθος της ζωής σου.
Και δέχτηκα το φιλί σου
μουσκεμένο από την αυγή
σαν να έφθανε
από τη θάλασσα που μας
περιβάλλει.
«Πάμπλο Νερούδα – ερωτικά ποιήματα»
Pablo Nerouda – “Night on the Island”
(The Captain’s verses,1952)
All night I have slept with you
Next to the sea, on the island.
Wild and sweet you were between pleasure and sleep,
Between fire and water.
Perhaps very late
Our dreams joined
At the top or at the bottom,
Up above like branches moved by a common wind,
Down below like red roots that touch.
Perhaps your dream
Drifted from mine
And through the dark sea
Was seeking me
As before,
When you did not yet exist,
When without sighting you
I sailed by your side,
And your eyes sought
What now —
Bread, wine, love, and anger —
I heap upon you
Because you are the cup
That was waiting for the gifts of my life.
I have slept with you
All night long while
The dark earth spins
With the living and the dead,
And on waking suddenly
In the midst of the shadow
My arm encircled your waist.
Neither night nor sleep
Could separate us.
I have slept with you
And on waking, your mouth,
Come from your dream,
Gave me the taste of earth,
Of sea water, of seaweed,
Of the depths of your life,
And I received your kiss
Moistened by the dawn
As if it came to me
From the sea that surrounds us.
Πηγή: https://www.lavart.gr/
