Σάκης Μουμτζής
Είναι προφανές, νομίζω, ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων θέλει µια Τουρκία φιλειρηνική, δημοκρατική, που να σέβεται τις διεθνείς συνθήκες, να επιζητεί σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα και όλους τους γείτονές της. Μια Τουρκία πλήρως και χωρίς αμφιταλαντεύσεις ενταγμένη στο δυτικό στρατόπεδο. Το πρόβλημα, συνεπώς, δεν είναι τι Τουρκία θέλουμε εμείς οι Έλληνες –άλλωστε, η βούλησή μας δεν επηρεάζει τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς των τουρκικών ελίτ– αλλά τι Τουρκία θέλουν οι Τούρκοι πολίτες. Στις δημοκρατίες, τα κόμματα προβάλλουν στα προγράμματά τους την εικόνα που θέλουν να δώσουν στη χώρα τους και οι πολίτες αποφασίζουν. Άλλος τρόπος για να εκφράσουν την άποψή τους δεν υπάρχει. Αυτή η προτροπή «ας αποφασίσουμε τι Ελλάδα θέλουμε, τι παιδεία θέλουμε ή τι αστυνομία θέλουμε… κ.λπ.» είναι άνευ νοήματος. Αυτές τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι, που με την ψήφο μας στέλνουμε στη Βουλή.
Η Τουρκία μπορεί να κυβερνάται με τρόπο αυταρχικό, όμως τον Ιούνιο θα διεξαγάγει εκλογές κι εκεί οι πολίτες της θα αποφασίσουν για την τύχη της πατρίδας τους. Είναι ανησυχητικό και τραγικό το γεγονός ότι κανένα από τα κόμματα που θα εισέλθουν στην τουρκική βουλή δεν προτάσσει στον προγραμματικό του λόγο την επιδίωξη άριστων σχέσεων με την Ελλάδα στο πλαίσιο των υπαρχουσών διεθνών συνθηκών. Μάλιστα, δύο ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης –ο Κιλιτσντάρογλου και η Ακσενέρ– εγκαλούν τον Ερντογάν όχι γιατί απειλεί την Ελλάδα, αλλά γιατί δεν υλο-ποιεί τις απειλές του.
Μπορεί οι Τούρκοι πολίτες πλειοψηφικά –όπως έδειξε μια τελευταία δημοσκόπηση– να τρέφουν φιλικά αισθήματα για την πατρίδα μας, όμως στην κάλπη δεν θα βρουν κόμμα που θα εκπροσωπήσει αυτή τη διάθεσή τους. Αρα, μετά τις τουρκικές εκλογές να μην περιμένουμε, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, να αλλάξει θεαματικά προς το καλύτερο το επίπεδο των διμερών σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας.
Είναι δε σαφές πως τις σχέσεις δύο κρατών δεν τις καθορίζει η ιδανική αντίληψη που έχει η μια χώρα για την άλλη, αλλά τα δεδομένα που διαμορφώνονται από την πραγματικότητα. Στη χάραξη εξωτερικής πολιτικής δεν έχουν θέση οι αιθεροβάμονες, αλλά οι ψυχροί πραγματιστές.
Πηγή: https://www.kathimerini.gr/