Νίκος Σκαλκώτας, ένας από τους κορυφαίους συνθέτες του 20ου αιώνα, ένας Έλληνας μουσουργός που το έργο του έχει διεθνή απήχηση, αποδοχή και αναγνώριση.
Ο Νίκος Σκαλκώτας γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου 1904 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη μουσική. Από παιδί έμαθε βιολί και στη συνέχεια σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών. Τα πρώτα χρόνια της μουσικής του πορείας έπαιζε βιολί σε διαφόρων ειδών εκδηλώσεις και έγραψε ποιήματα που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Νουμάς». Το 1921 με υποτροφία συνεχίζει τις μουσικές του σπουδές στο Βερολίνο, όπου θα έχει δασκάλους προσωπικότητες όπως ο Κουρτ Βάιλ, ο Φίλιπ Γιάρναχ και ο Άρνολντ Σένμπμπεργκ. Ο Έλληνας μουσουργός δεν ακολουθεί ως έχει το δωδεκαφθογγικό σύστημα και αναπτύσσει δικές του πρωτότυπες παραλλαγές.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1933, δεν έτυχε αποδοχής από τους μουσικούς που κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή. Οι ριζοσπαστικές και πρωτότυπες μουσικές προτάσεις και διαδρομές του Σκαλκώτα ήταν, μάλλον, «απειλητικές» για το μουσικό κατεστημένο της εποχής. Ο Σκαλκώτας παίζει βιολί για βιοποριστικούς λόγους και δεν σταματά να συνθέτει μουσική (πάνω από 100 έργα τη δεκαετία 1935-1945). Το ύφος του συνεχίζει να είναι ιδιαίτερο και δεν συμβαδίζει με τις κυρίαρχες ευρωπαϊκές τάσεις. Έφυγε από τη ζωή νέος, στις 20 Σεπτεμβρίου 1949.
Αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με τον μουσικολόγο Χανς Κέλερ ο Σκαλκώτας ανήκει στους κορυφαίους της μουσικής για τον αιώνα που πέρασε. Ανήκει στα τέσσερα «σίγμα»: Σένμπεργκ, Στραβίνσκι, Σκαλκώτας και Σοστακόβιτς. Το έργο του διαδόθηκε κυρίως μετά τον θάνατο του. Η «Εταιρεία Φίλων Σκαλκώτα» έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αναγνώριση της μουσικής του αξίας. Από τα γνωστότερα έργα του οι «36 ελληνικοί χοροί για Ορχήστρα».
Πηγή:https://www.imerodromos.gr
