Αν όσο περνά ο καιρός η ζωή σου γεμίζει από ανθρώπους που νόμιζες πως ήξερες και το χειρότερο που βιώνεις είναι οι υποψίες σου που επιβεβαιώνονται, τότε δεν είχες ποτέ καταλάβει την αξία σου.
Απ’ όλες τις διαδρομές της ζωής, αυτή είναι η δυσκολότερη. Κι αν είσαι λίγο ευαίσθητος ή δοτικός, είναι φορές που καταντά ανέφικτο να καταλάβεις το ποιόν του άλλου.
Το βασικότερο λάθος που κάνεις είναι να νομίζεις πως όλοι είναι σαν εσένα.
Φυσικά και δεν είναι. Αφήνεσαι να εμπιστευθείς, δίνεσαι και δίνεις με την καρδιά σου κι εν τέλη κερδίζεις μόνο απογοήτευση και πίκρα. Οι “θριαμβευτές της ζωής” σε κορόιδεψαν για άλλη μια φορά. Σκοπός τους να πατήσουν επί πτωμάτων για να ανελιχθούν.
Ξέρεις, φταις κι εσύ λίγο. Ναι, μην στραβομουτσουνιάζεις. Τίποτα απ’ αυτά δεν θα γινόταν αν εσύ ήξερες τι αξίζεις. Τι σου έπρεπε να λαμβάνεις από την αρχή. Γιατί μην μου πεις πως από την αρχή δεν είχες υποψίες; Φυσικά και είχες. Μα έδινες περιθώρια να διαψευσθείς. Θες από έρωτα, θες από μοναξιά, θες από φιλία, θες γιατί έτσι σε μεγάλωσε η μητέρα σου, να έχεις αξίες, να πιστεύεις στον άνθρωπο.
Αλλά που να ήξερε κι εκείνη πως οι περισσότεροι είναι υπ άνθρωποι; Τι έφταιγε η δόλια η μάνα; Έναν καλύτερο κόσμο ονειρευόταν κι εκείνη και μεγάλωνε ένα παιδί για αυτόν τον κόσμο. Μην ρίχνεις αλλού το φταίξιμο όμως, στο θέμα μας.
Εσύ πρέπει πρώτα να καταλάβεις ποιος είσαι, τι αξίζεις, τι σου αρμόζει.
Να σε γνωρίσεις. Να σε δεχθείς και να σε αγαπήσεις.
Αυτογνωσία το λένε και είναι το πιο σημαντικό επίτευγμα.
Δούλεψε αποστασιοποιημένα με τον εαυτό σου.
Μάθε τα καλά και τα άσχημα και αγκάλιασε τα.
Πως να σ’ αγαπήσουν οι άλλοι, μάτια μου, αν εσύ πρώτα δεν αγαπάς τον εαυτό σου; Πως να σε σεβαστούν, αν εσύ δεν σέβεσαι εκείνο το παιδί που σε κοιτά στον καθρέφτη κάθε πρωί;
Μάθε πρώτα την αξία σου για να την αποδεχθείς και να την δείξεις και στους άλλους. Άλλο να θέλουν αν σε μειώσουν κι άλλο αν μπορούν. Αυτό είναι δικό σου θέμα.
Μάθε, λοιπόν, τι αξίζεις και τότε θα έρθει κι αυτός που σου αξίζει. Γιατί έτσι μαθαίνεις να διεκδικείς αυτό που σου πρέπει.
Είμαστε οι επιλογές μας και πάντα απολαμβάνουμε τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών.
Αν δεν μας γνωρίζουμε καλά, επιλέγουμε καταστροφικά και για μας αλλά και για τους αθώους όπως είναι τα παιδιά που φέρνουμε στον κόσμο.
Είναι χρέος η αυτογνωσία κι υπευθυνότητα. Όπως και το να ξέρεις να φεύγεις καμιά φορά και αν αφήνεις τον άλλον με τις επιλογές του.
Διεκδίκησε την αξία σου.
Σου το χρωστάς.
Μα κυρίως το χρωστάς στην μητέρα σου.
Γράφει η Ρένα Γέρου
Πηγή: https://www.fumara.gr/
