KEIMENO: ΜΑΡΩ ΓΛΥΚΟΦΡΥΔΗ!

Αναδημοσίευση από το προσωπικό της Facebook

#Κοιτώντας τα αστέρια να αναβοσβήνουν,

στο μπλε βαθύ στερέωμα,
αναλογίζεσαι τις αψινθιές που σε πότισαν,
σε κυριεύει η οργή για τους ήλιους,
που σου λήστεψαν και θυμάσαι
τα απελπισμένα φρενιασμένα "πλατσουρίσματά" σου,
για να μην σε καταπιεί το πολικό σκοτάδι ..

Τους έστρωσες τραπέζι γιά να φάνε ..
Τους έδωσες νερό να ξεδιψάσουν ..
Τους αγκάλιασες να ζεσταθούν ..
Φωλιά για να τρυπώσουν ..

Με απενεργοποιημένη συνείδηση,
και χιλιάδες δικαιολογίες,
ψυχικά "ανάπηροι",
υπήρξαν οι Ιούδες στην ζωή σου ..

Στην κρίσιμη καμπή σου,
γνώρισες τις γυρισμένες "πλάτες"
και κατάλαβες τι σημαίνει,
αγνωμοσύνη και αχαριστία ..

Πάγωσες ..
Τώρα τους ονομάζεις "ΟΙ ΑΛΛΟΙ" ..
Είναι τα βαρέλια δίχως πάτο ..
Είναι ο χορός δίχως μουσική ..
Είναι η ποίηση δίχως συναίσθημα ..
Είναι η ζωγραφική χωρίς μπογιές ..

Κοιτώντας τα αστέρια να αναβοσβήνουν,
στο μπλε βαθύ στερέωμα,
αρχίζω και αισθάνομαι δύναμη και αθαλασσιά ..

Τους "αθωώνω" ..
Άφες αὐτοῖς ...
Οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι#

#Μάρω Γλυκοφρύδη#
#PHOTO 4-11-2019 #

Υ.Γ) Γιατί η ποίηση αρχίζει από κει,
που την τελευταία λέξη,
δεν την έχει ο θάνατος,
γράφει ο Ελύτης στο δοκίμιο «Ανοιχτά Χαρτιά»
#Σωτήρης Τσιόδρας #