Γιάννης Πανούσης
Ήταν και κάποιοι ακόμα που έκλειναν τα μάτια τους
βούλωναν τ’αυτιά τους,σφράγιζαν το στόμα τους
μη μαρτυρήσουν
αυτά που είδαν κι άκουσαν,εκείνα που πρόδωσαν
κι αυτά που θα’ρχονταν
Μέσα στην κρίση, ανάμεσα στα άλλα, χάσαμε και την αυτοεικόνα και την αυτογνωσία μας.
Ποιοι ήμασταν, πώς γίναμε, πού πάμε;
Αυτές τις επιλογές δεν θ’ αφήσουμε να μας τις προσδιορίσουν άλλοι, κυβερνητικοί ή αντικυβερνητικοί, δεξιόστροφοι ή αριστερόστροφοι, ιδιοτελείς ή ανιδιοτελείς.
Πρέπει μόνοι μας να βρούμε το δρόμο, του καθενός, του άλλου, όλων.
Η πολιτική δεν είναι ιδιωτική υπόθεση κλειστού club ισχυρών που με πρόσχημα την οικονομική κρίση θέτουν σε δοκιμασία το Κράτος Πρόνοιας, το Κράτος Δικαίου και εντέλει την ισοελευθερία των πολιτών.
Ο σιδηρούς νόμος των ελίτ που διατηρούν την επικυριαρχία τους αλλά θέτουν υπό οικονομικό και κοινωνικό έλεγχο τις άλλες τάξεις, ο πλουτισμός των ελάχιστων που οδηγεί σε ολιγαρχική δημοκρατία διασπά την κοινωνική συναίνεση και καταλήγει μοιραία σε αυταρχισμό.
Το μεικτό σύστημα: ολίγη δημοκρατία, αρκετή ολιγαρχία δεν είναι αποδεκτό. Η τυρρανία της όποιας πλειοψηφίας που απολιτικοποιεί την πολιτική μετατρέπεται εύκολα σε μπούμερανγκ.
Η μεταδημοκρατία δεν μπορεί να είναι δέσμια διαπλοκών, ιδιωτικοποιήσεων, απελευθέρωσης αγορών, λιτότητας, ανασφάλειας και ανεργίας.
Η πολιτική διανομή προνομίων στο όνομα της σωτηρίας του Κράτους δεν οδηγεί σε κοινωνική ευημερία αφού συνήθως θυσιάζεται η τάξη της εργασίας για την προστασία της τάξης του Κεφαλαίου.
Η μετακίνηση των δημοσίων πόρων από το Κοινωνικό Κράτος στις Αγορές του Ανταγωνισμού προκαλούν ρωγμές και στα δικαιώματα.
Πρέπει όλοι οι πολίτες να συμβάλλουν στην προστασία της Δημοκρατίας, του Κράτους Δικαίου, του Κοινωνικού Κράτους από αυθεντίες, καταχραστές της εξουσίας αλλά και από αλάθητους και αποκλειστούς εκφραστές του «άλλου δρόμου» (ιδίως μέσω της βίας).
Κυβέρνηση, Βουλή, Διοίκηση, Δικαιοσύνη δεν πρέπει να ξεχνούν ότι υπηρετούν την Res Publica και λογοδοτούν στην Res Populi. Το ίδιο ισχύει και για τον κάθε πολίτη και το κάθε μόρφωμα. Αυτοαναφορικότητα, απόλυτες αλήθειες αυτοδικαίωσης, αυθαίρετη εκπροσώπηση του λαού κάνουν την ίδια ζημιά με το αυταρχικό Κράτος.
Εκτός αν κάποιοι πιστεύουν, και έχουν τις σχετικές αποδείξεις, ότι οι Έλληνες αποφάσισαν να ζήσουν εκτός θεσμών, νόμων και ορίων Δημοκρατίας και να εξαρτούν τις ελευθερίες τους από αυτόκλητους σωτήρες (ένθεν/κακείθεν).
Αν το πιστεύουν, τουλάχιστον ας το πουν δυνατά…
Πηγή: https://tvxs.gr/
