Του Κώστα Παπαδόπουλου*
Έτος 1983, Los Angeles – USA
O κύριος Schuman πρώην στέλεχος της KGB παραδίδει διάλεξη σε περιοχή του Los Angeles με κύριο θέμα «Τακτική Υπονόμευση – Tactical Subversion». Ήταν κομμάτι της ειδικότητας του εξάλλου ως στέλεχος της KGB στον τομέα των Δημοσίων Σχέσεων και Τύπου. «Σίγουρα διερωτάστε για τις δραστηριότητες της KGB.
Νομίζετε ότι η ύπαρξη της Υπηρεσίας έχει σχέση μόνο με δραστηριότητες κατασκοπίας και αντικατασκοπίας, κλέψιμο απορρήτων μυστικών και επικίνδυνων αποστολών όπως μια κινηματογραφική ταινία του James Bond λόγου χάριν, λέει περιπαίζοντας το ακροατήριο του. Μέγα Λάθος!
Μόνο το 15% των δραστηριοτήτων της KGB εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία. Το υπόλοιπο 85% του χρόνου, χρήματος και χρήσεως ανθρωπίνου δυναμικού είναι επικεντρωμένο επί θεμάτων «Υπονόμευσης & Ανατροπής». «Η υψηλότερη τέχνη του Πολέμου είναι να επιτύχεις τους στόχους σου Χωρίς καν να Πολεμήσεις» ρήση του Σουν Τζου πριν 2500 χρόνια, λέει χαμογελώντας προς το ακροατήριο!
Και συνεχίζει… «Η Τακτική Υπονόμευση, είναι μια δραστηριότητα εκ φύσεως καταστροφική, αμφίδρομος, προφανής και νόμιμη στην Δύση. Σκοπό της, η ανατροπή της υφισταμένης αντίληψης της Πραγματικότητας και στόχος η εξουδετέρωση και η υποδούλωση μιας χώρας. Εφαρμόζεται σε περιόδους έντονης «Κοινωνικής Αφύπνισης» και «Εθνικών τραγωδιών», όταν η Κοινωνία είναι σε κατάσταση έντονου στρες και άμεσης ανάγκης, άρα δεκτική στην εισαγωγή στην κουλτούρα της «Ανατρεπτικών Ιδεών και Δοξασιών».
Κατά την κατάληξη της «Τακτικής Υπονόμευσης», στην περίοδο της Κρίσης, η χώρα οδηγείται είτε σε εισβολή, είτε σε εμφύλιο ώστε να επέλθει η τελική επιθυμητή «Εξομάλυνση» και “Σταθεροποίηση”».
Ένα έντονο σούσουρο, ένδειξη αμηχανίας και αμφισβητήσεως ακούγεται από το ακροατήριο. Είναι 1983 και οι θεωρίες του «Κινέζου Μακιαβέλι» δεν είναι ευρέως διαδεδομένες στις ΗΠΑ, είναι όμως βασικό εργαλείο χάραξης Πολιτικής στην USSR.
Σημειώσεις Διαλέξεως
Ποιες είναι οι περίοδοι της Τακτικής Υπονόμευσης; – είναι 4 διαδοχικές και εν μέρει αλληλεπικαλυπτόμενες περίοδοι.»
Αποδυνάμωση – Αντικατάσταση των καθιερωμένων Ηθών και Αξιών – Demoralization» «Αποσταθεροποίηση – Destabilization, «Κρίση – Crisis» και “Εξομάλυνση – Normalization».
Διάρκεια της Τακτικής Υπονόμευσης; – Κατ’ ελάχιστο μια 30ετια (συνήθως40ετια.)
Ποσοστό επιτυχίας; Μετά την πρώτη 20ετια η Τακτική Υπονόμευση πολύ δύσκολα ανατρέπεται διότι πρέπει να ληφθούν «μέτρα εκτάκτου ανάγκης».
Ο τρόπος εκτελέσεως;
Την πρώτη 20ετια κατά την «Αποδυνάμωση – Αντικατάσταση» πλάθεται η ιδεολογία της νέας Γενιάς. Μέσω Διεισδύσεως, Προπαγάνδας και Τοπικών επαφών ο τακτικός σχεδιασμός επικεντρώνεται στο να γελοιοποιήσει, να διαβρώσει, να καταστρέψει και να αντικαταστήσει καθιερωμένους Θεσμούς που διαμορφώνουν κατά κύριο λόγο την Κοινή Γνώμη.
Κατά σειρά σπουδαιότητας υπό επίθεση είναι η καθιερωμένη Θρησκεία, Εκπαίδευση, Εργασιακές Σχέσεις, Κοινωνική ζωή, Διοίκηση και Δικαιοσύνη. Στο τέλος της περιόδου, η κοινωνία δεν έχει πλέον «Αξιακό» κέντρο βάρους, οι απόψεις διαμετρικώς διίστανται.
Κατόπιν, επιχειρείται η Αποσταθεροποίηση όλων των Κοινωνικών σχέσεων καθώς και των Θεσμών και Οργανισμών που άπτονται των τομέων της Οικονομίας, Νόμου & Τάξης και Εθνικών θεμάτων – Άμυνας.
Σκοπός, η ανάδειξη και η Θετική προβολή μέσω των ΜΜΕ και των «Sleepers» των εν γένει «Ανταγωνιστικών κοινωνικών τάσεων χωρίς εποικοδομητικούς συμβιβασμούς» και της «Ριζοσπαστικοποίησης».
Εν τέλει, κατά την περίοδο της «Κρίσης» το όλον σύστημα είναι πλέον υπό πλήρη Οικονομική, Κοινωνική και Πολιτική κατάρρευση.
Η κοινωνία αποσυντονίζεται, οι εκλεγμένοι ηγέτες δεν έχουν πλήρη εξουσία, οι αρμοδιότητες τους εκτελούνται από εισαγόμενους μη εκλεγμένους φορείς και από «μη εκλεγμένες ομάδες» που επιβάλουν «νομιμότητα».
Η κοινωνία ψάχνει πλέον για έναν Σωτήρα με Αριστερές περγαμηνές για να δημιουργήσει μια ισχυρή κυβέρνηση και να λύσει τα προβλήματα.
Το τέλος της περιόδου της Κρίσης αναδεικνύεται μέσω χρήσεως δύο εναλλακτικών μεθόδων, του εμφυλίου και της εισβολής που μετέπειτα οδηγούν στην τελική επιθυμητή «Εξομάλυνση / Σταθεροποίηση».
Μάρτιος 2019, Ελλάς
-Γεια σου Αλέξανδρε, Πως πάει η δουλειά στο μαγαζί;
-Αφού τα ξέρεις Κώστα μου, είμαστε σε Κρίση άλλα ξέρεις, το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει πλέον Πίστη!
-Αμήχανος ρωτώ: τι εννοείς με την λέξη Πίστη;
-Η Πίστη είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ανθρωπινής υπάρξεως αγαπητέ Κώστα, χωρίς δε αυτήν, το Χάος. Πίστη – Ελπίδα – Εμπιστοσύνη – Αγάπη, ο αέναος αμφίδρομος κύκλος της ανθρωπινής δημιουργίας, διότι η Πίστη γεννά την Ελπίδα και ευόδωση αυτής φέρνει την Εμπιστοσύνη η οποία δε τελικά κυοφορεί την Αγάπη και αντιστρόφως μάλιστα, η Αγάπη γεννά Εμπιστοσύνη, η οποία φέρνει Ελπίδα και η ευόδωση αυτής πίσω την Πίστη.
-Αλέξανδρε αυτή και εάν είναι σήμερα «Συμπαντική συνάντηση» συνοδευόμενη από «Συμπαντικές αφυπνίσεις», θα έλεγε κάποιος από τους «φιλοσοφικούς εταίρους» του πρωινού καφέ, διότι ανέφερες δύο λέξεις κλειδιά για εμένα, Κρίση και Πίστη.
Ξέρεις, ετοιμάζω ένα νέο άρθρο βασισμένο σε μια παλαιά διάλεξη σχετικά με την χρήση μιας Πολιτικής τακτικής που ονομάζεται «Τακτική Υπονόμευσης», η οποία φέρνει την Κρίση και βασίζεται επάνω στην αποδόμηση, με την ευρεία έννοια του όρου, της «Πίστης».
-Κώστα μου, η Πίστη στην Θρησκεία, την Οικογένεια και την Πατρίδα είναι η Πραγματικότητα ενός ατόμου, μιας κοινωνίας, ενός Έθνους.
Κοινωνικές και Ιστορικές εμπειρίες χιλιάδων ετών αυτού του Έθνους έχουν ενσωματωθεί σε αυτή την Πίστη. Άρα χωρίς Πίστη, το άτομο, η κοινωνία και το Έθνος γίνονται ευπαθείς, έρμαια βουλών και καιροσκοπισμών, αλλότριων συμφερόντων και επιδιώξεων, και ως αποτέλεσμα σβήνουν και εξαφανίζονται στο πέρας του Χρόνου. Για αυτό και στον όρκο της Επαναστάσεως οι Αγωνιστές ορκίσθηκαν να πολεμήσουν «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».
Η Πίστη στο ωραίο και το αγαθό, η «Πίστη η Αγία» γεννά και φέρνει την Ελευθερία.
-Δεν θα το πιστέψεις Αλέξανδρε… μόλις είχα «φλασιά» … για το άρθρο!
Υστερόγραφο & Ερωτήματα -«Τακτική Υπονόμευσης»
Το 2010 η Ελλάδα εισέρχεται σε φάση Κρίσης.
Λόγω Πολιτικό – Οικονομικών επιλόγων τα Μνημόνια 1, 2 και 3 αποτυγχάνουν και εν έτη 2013 η χώρα οδηγείται σε Οικονομική και Κοινωνική κατάρρευση, το δε Πολιτικό Σύστημα σε πλήρη αποσύνθεση.
Οι μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις και επιλογές θέτουν την χώρα εν έτη 2018 υπό καθεστώς αυξημένης εποπτείας και εν τη πράξει σήμερα εν έτη 2019 σε καθεστώς “Υπαρξιακής Κρίσης”.
Με χρονοκαθυστέρηση επταετίας λόγω «επιβληθέντος γύψου», τα «κοινωνικά φαινόμενα» του Μάη του 68 και της αρχής της δεκαετίας του 70 έφθασαν εν Ελλάδι, Εν έτη 1974 ιδρύεται λόγω του αποτυχημένου πραξικοπήματος και υπό καθεστώς Εθνικής τραγωδίας (Αττίλας 1 & 2, Φάκελος Κύπρου) η τρίτη Ελληνική Δημοκρατία.
Βάσει των δεδομένων, ότι η χώρα βρίσκεται σήμερα όντως υπό καθεστώς «Υπαρξιακής Κρίσης», της καταγεγραμμένης ιστορικής και κοινωνικής διαδρομής της από το 1974 και εντεύθεν και λαμβάνοντας υπόψιν την θεωρία Schuman, πως θα απαντούσατε στα ακόλουθα ερωτήματα.
Υπήρξε πιθανή εφαρμογή της «Τακτικής Υπονόμευσης» με στόχο την Ελλάδα;
Εάν ναι, μπορείτε ορίσετε τις τεσσάρες χρονικές περιόδους της «Τακτικής Υπονόμευσης»;
Ποιοι ωφελήθηκαν και ωφελούνται; και τι μέλλει γενέσθαι μετά το τέλος της Κρίσης;
*Πρώην Μηχανικός
της JPL – NASA
