ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΖΕΒΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΡΑΒΔΩΣΕΙΣ;

ΑΠΟ IRAKLIS3 

Απο­τε­λού­σε ανέ­κα­θεν ένα μυ­στή­ριο γιατί η ζέβρα στην πο­ρεία της εξέ­λι­ξης της απέ­κτη­σε τις χα­ρα­κτη­ρι­στι­κές ρα­βδώ­σεις στο σώμα της. Τώρα οι επι­στή­μο­νες πι­στεύ­ουν πως έχουν μια αρ­κε­τά πει­στι­κή εξή­γη­ση: για να ζα­λί­ζει τις ενο­χλη­τι­κές μύγες και τα άλλα έντο­μα, ώστε να μην κά­θο­νται πάνω της για να της πιουν το αίμα ή να της με­τα­δώ­σουν επι­κίν­δυ­νες αρ­ρώ­στιες, όπως η αφρι­κα­νι­κή τρυ­πα­νο­σω­μί­α­ση ή ασθέ­νεια του ύπνου, που προ­κα­λεί­ται από πα­ρά­σι­το, το οποίο με­τα­φέ­ρουν μο­λυ­σμέ­νες μύγες τσε-τσε.

Οι Βρε­τα­νοί και Αμε­ρι­κα­νοί ερευ­νη­τές, με επι­κε­φα­λής τον Τιμ Κάρι του Πα­νε­πι­στη­μί­ου της Κα­λι­φόρ­νια-Ντέ­η­βις και τον Μάρ­τιν Χάου του Πα­νε­πι­στη­μί­ου του Μπρί­στολ, που έκα­ναν τη σχε­τι­κή δη­μο­σί­ευ­ση στο πε­ριο­δι­κό PLoS One, σύμ­φω­να με το πρα­κτο­ρείο Ρόι­τερς και τις βρε­τα­νι­κές «Γκάρ­ντιαν» και «Τέ­λε­γκραφ», κα­τέ­φυ­γαν σε ένα ευ­φά­ντα­στο τέ­χνα­σμα: έντυ­σαν άλογα σαν ζέ­βρες!

Οι επι­στή­μο­νες δια­πί­στω­σαν ότι οι αλο­γό­μυ­γες μπερ­δεύ­ο­νται με τις ρα­βδώ­σεις σε βαθμό που, αντί να προ­σγειώ­νο­νται ομαλά πάνω στις «ζέ­βρες» (δη­λα­δή στα κα­μου­φλα­ρι­σμέ­να άλογα), να τρα­κά­ρουν πάνω τους – όταν δεν τις απο­φεύ­γουν τε­λεί­ως.

Το πεί­ρα­μα που έγινε στην Αγ­γλία με αιχ­μά­λω­τες ζέ­βρες και άλογα, έδει­ξε ότι τα έντο­μα προ­σγειώ­νο­νται άνετα πάνω σε μο­νό­χρω­μα άλογα, αλλά πα­θαί­νουν μια σύγ­χυ­ση όταν πλη­σιά­ζουν κοντά στις δια­δο­χι­κές ρα­βδώ­σεις, σε από­στα­ση μι­κρό­τε­ρη των δύο μέ­τρων, ίσως επει­δή δεν έχουν καλή όραση, κάτι που τε­λι­κά τις απο­θαρ­ρύ­νει από το να κά­τσουν πάνω στη ζέβρα.

«Η ζέβρα, από εξε­λι­κτι­κή άποψη, έχει ανα­πτυ­χθεί σε μέρη του κό­σμου όπου οι μύγες με­τα­φέ­ρουν αρ­κε­τά απαί­σιες αρ­ρώ­στιες, συ­νε­πώς μπο­ρεί να υπάρ­ξουν πολύ με­γά­λες συ­νέ­πειες από το τσί­μπη­μα μιας μύγας. Κάτι που δεν συμ­βαί­νει με τα εξη­με­ρω­μέ­να ζώα», δή­λω­σε ο Χάου.

΄Αλλοι επι­στή­μο­νες στο πα­ρελ­θόν έχουν προ­τεί­νει εναλ­λα­κτι­κά ότι οι ρα­βδώ­σεις ανα­πτύ­χθη­καν για να πα­ρέ­χουν κα­μου­φλάζ στη ζέβρα ως προ­στα­σία από τους θη­ρευ­τές της, για να βοη­θούν στη ρύθ­μι­ση της θερ­μο­κρα­σί­ας του σώ­μα­τος της ή για λό­γους κοι­νω­νι­κούς. Δεν απο­κλεί­ε­ται όλα αυτά να ισχύ­ουν εν μέρει.

Οι ζέ­βρες είναι «ξα­δέρ­φια» με τα άλογα και τους γαϊ­δά­ρους και σή­με­ρα υπάρ­χουν στον κόσμο τρία είδη τους που πε­ρι­φέ­ρο­νται στις σα­βά­νες της Αφρι­κής. Τα μο­τί­βα με τις ρα­βδώ­σεις τους δια­φέ­ρουν από ζέβρα σε ζέβρα, με απο­τέ­λε­σμα να μην έχουν βρε­θεί ποτέ δύο πα­νο­μοιό­τυ­πες ζέ­βρες.

Πηγή: https://atexnos.gr