Του Δημήτρη Βασιλείου
Εκλογές, υποψήφιοι, ψηφοφόροι, εκλογομάγειρες και κάθε καρυδιάς καρύδι. Όλοι αυτοί αναμειγνύονται και στο τέλος βγαίνει το αποτέλεσμα! Πώς διαμορφώνεται το αποτέλεσμα μιας εκλογικής αναμέτρησης σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο; Το αποτέλεσμα είναι πάντα αυτό που θέλουν οι περισσότεροι, δημοκρατία έχουμε, δεν θέλει φιλοσοφία. Πώς θα πάρεις όμως, τελικά, την πλειοψηφία σε μια εκλογή;
Εδώ είναι το ζητούμενο και πρέπει να το δούμε λίγο. Από τη μια ο ψηφοφόρος από την άλλη ο υποψήφιος. Ο πρώτος ζητάει, ο δεύτερος τάζει και δεν φτωχαίνει και όταν εκλεγεί ξεχνάει. Τι ζητάει ο ψηφοφόρος; Μα αυτό που έχει ανάγκη. Τι τάζει ο υποψήφιος; Μα τα πάντα! Ξέρει ό αθεόφοβος ότι οτιδήποτε υποσχεθεί δεν θα το κάνει. Έτσι γίνεται πάντα. Γνωρίζει ο υποψήφιος ότι ο ψηφοφόρος είναι πολύ αφελής. Την αφέλεια του ψηφοφόρου τη θεωρεί δεδομένη και την εκμεταλλεύεται χωρίς δισταγμό. Τάζει , χτυπάει πλάτες, συμπεριφέρεται φιλικά, πατρικά, κερνάει κάτι και ο ψηφοφόρος τελικά πείθεται! Ψηφίζει. Μετά την απομάκρυνση όμως από την κάλπη όλα έχουν τελειώσει. Δεν έχει πλέον καμιά δύναμη να απαιτήσει την εκπλήρωση των υποσχέσεων που πήρε. Ο υποψήφιος δεν έχει υπογράψει με κανένα τρόπο τις δεσμεύσεις του. Τα κατάφερε, με τον τρόπο του και έπεισε τον ψηφοφόρο, του απέσπασε την ψήφο, ως εδώ ήταν. Τώρα είναι εξουσία!!!
Στις επόμενες εκλογές η ιστορία θα επαναληφτεί με τον ίδιο τρόπο. Ο υποψήφιος θα πείσει πάλι και ο κόσμος θα ψηφίσει. Ως πότε ρε παιδιά η ιστορία θα επαναλαμβάνεται; Μα για όσο υπάρχουν αφελείς!!!
Αυτός που εκλέχτηκε όμως ξέρει ότι πάντα θα βρίσκει αφελή θύματα να τον ξαναψηφίσουν και αυτός είναι ο λόγος που γίνεται αλαζόνας. Με άνεση αθετεί τι υποσχέσεις που έδωσε κα κάνει ό, τι θέλει.Ασκεί εξουσία. Γίνεται αλαζόνας. Λένε ότι η εξουσία τρελαίνει, μπορεί να είναι και αλήθεια. Όμως οι τρελοί ανήκουν στους ψυχίατρους. Αντί να ασκούν εξουσία πρέπει να κάνουν θεραπεία. Το μόνο όμως αποτελεσματικό φάρμακο για την τρέλα τους είναι η απαξίωση. Δεν πρέπει να ξαναψηφιστούν. Οι αφελείς κρατάμε στα χέρια μας το φάρμακό τους. Το φάρμακο λέγεται απαξίωση, ας τους το δώσουμε. Ας το δώσουμε σε όλους όσους έγιναν αλαζόνες και συμπεριφέρθηκαν με τέτοιο τρόπο. Πρέπει να τους βοηθήσουμε να θεραπευτούν.
Σε μια έκρηξη αλαζονείας, που δεν την πρόσεξαν και πολλοί, ο σημερινός δήμαρχος στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο, είπε ότι επειδή είναι και πολύ δημοκράτης θα μας κάνει τη χάρη και θα φέρει στο δημοτικό συμβούλιο προς συζήτηση το θέμα της μετατροπής της κοινοπραξίας καζίνο-Δήμου σε ανώνυμη εταιρεία. Θα μπορούσε είπε εύκολα να το συζητήσουν τα διοικητικά συμβούλια της Τουριστικής α.ε και της α.ε που διοικεί το καζίνο και το θέμα να λήξει εκεί, έτσι όπως αυτοί θέλουν. Όμως είναι μεγαλόθυμος και θα φέρει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ε, αν αυτό δεν είναι αλαζονεία τότε τι είναι. Το πολύ δυσάρεστο είναι ότι κανείς δεν αξιολόγησε αυτό που ο δήμαρχος είπε. Όλοι σιώπησαν. Κατάλαβαν πόσο απαξιωτικό για το Δημοτικό συμβούλιο ήταν αυτό που πιθανόν και να του ξέφυγε; Κανείς δεν αντέδρασε από καμία παράταξη. Πιθανόν να ικανοποιήθηκαν κιόλας από την πρόθεση του δημάρχου να φέρει το θέμα, της μετατροπής της κοινοπραξίας σε ανώνυμη εταιρεία, στο δημοτικό συμβούλιο προς συζήτηση.
Αυτό είναι ένα μικρό αλλά πρόσφατο παράδειγμα της αλαζονείας του εκλεγμένου. Ξαναψηφίστε τον!!!
