Πηγή: https://chistospanteleou.blogspot.com
Δεν ξέρω αν το αντιληφθήκατε αλλά σε λίγο καιρό μπορεί εκτός των τοπικών Χαντούμηδων να έχουμε και τους εθνικούς Χαντούμηδες που θα μας τάξουν τη μάνα και τον πατέρα τους για άλλη μια φορά. Εννοώ βέβαια εκτός των δημοτικών εκλογών να έχουμε και εθνικές. Αναρωτιέμαι μέχρι πότε θα τρώμε το σανό που μας ταΐζουν και μάλιστα χωρίς καμιά επεξεργασία, αμάσητο.
Πόσο εύστοχα είναι τα λόγια του φίλου Παρασκευά Ψηλέλη που κρατώ σαν φυλαχτό.
Πόσο εύστοχα είναι τα λόγια του φίλου Παρασκευά Ψηλέλη που κρατώ σαν φυλαχτό.
-Τους κουτούς με το δρεπάνι να του θερίζεις! Ξαναβγαίνουν περισσότεροι!
Θυμάμαι, δεκαετίες τώρα, την αγωνία αλλά και τον διακαή πόθο συμπολιτών μας να μπουν περιοχές στο σχέδιο πόλης για να δουν τι μπορούν να κάνουν με τις περιουσίες τους. Ίσως να είμαι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που ξέρουν γωνιά-γωνιά τόσο τη πόλη μας όσο και τους οικισμούς. Δεν είναι λίγα 25 χρόνια να τα περπατάς καθημερινά και να είσαι αυτόπτης μάρτυρας πολλές φορές σε καταστάσεις που δεν μπορεί ο πολύς κόσμος να γνωρίζει. Καταστάσεις που μας έφεραν μέχρι εδώ εξ΄ αιτίας της αδιαφορίας, της ανέχειας αλλά και της συνδιαλλαγής των υπευθύνων. Στο βωμό της ψήφου έχουν καταστραφεί γειτονιές, οικισμοί αλλά και το Λουτράκι το ίδιο ακόμα.
Αυτή η έρημη Γκράβα και ο Άγιος Φανούριος πότε θα μπουν στο σχέδιο πόλης; Από το 2010 έχει ανακοινωθεί το νέο πολεοδομικό σχέδιο που περιλαμβάνει και τη Γκράβα! Τι είναι αυτό που εμποδίζει την ένταξη στο σχέδιο; Κι όμως όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας τίμησαν και τιμούν ανελλιπώς τους δημοτικούς τυραννόσαυρους που πέρασαν και δεν ασχολήθηκαν στο ελάχιστο με το πρόβλημά τους. Μπορεί βέβαια να μην είναι «πιασάρικο» το θέμα γιατί όλοι κουτσοβολεύονται αλλά δεν νοείται μια τεράστια σε έκταση περιοχή και από τις πρώτες που κατοικήθηκαν στο Λουτράκι να είναι εκτός σχεδίου!
Θα μου πείτε και το Λειβαδάκι που μπήκε στο σχέδιο πόλης τι έγινε;
Όπως προ είπα έχω περπατήσει σπιθαμή προς σπιθαμή ΚΑΙ το Λειβαδάκι.
Σήμερα βρέθηκα σε μια δυσάρεστη έκπληξη. Οι δρόμοι που οδηγούσαν από τον παραλιακό δρόμο προς επάνω που είναι αμέτρητα σπίτια χτισμένα έχουν κλειστεί. Ένας χωματόδρομος γεμάτος λακκούβες με νερό της βροχής εξυπηρετεί τα σπίτια που είναι κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής πάνω και κάτω. Δεν γράφω που είναι γιατί μπορεί να ενημερωθεί ο ιδιοκτήτης και πάει και τον κλείσει και αυτόν και δεν έχει ο Μάκης και οι γείτονες δρόμο να πάνε σπίτια τους.
Αίσχος και ντροπή. Τόση ανικανότητα! Τόση αδιαφορία για τον πολίτη!
Θυμάμαι τον πατέρα μου που έλεγε στο Μάτση που επισκεπτόταν τακτικά τους εργάτες στο πάρκο.
-Δήμαρχε! Γιατί δεν φέρνεις το σχέδιο στη Δεξαμενή;
-Αν το φέρω δεν θα ξανά βγω! Ήταν η απάντηση και η έννοια τους. Να ξανά βγουν.
Η ίδια απάντηση πιστεύω να ισχύει και για τις μέρες μας από τους κυκλωμένους και ανακυκλωμένους ηγέτες μας.
Για μιαν εποχή ήμασταν στην κορυφή της λίστας με τους πιο πλούσιους δήμους της χώρας. Τι κάναμε τόσα λεφτά; Που πήγαν; Ποιο έργο υποδομής αφήσανε για να προσελκύσουν επισκέπτες στη πόλη μας; Μιας και ζούμε από τον τουρισμό; Ένα SPA καταχρεωμένο και με ένα μπαμπούλα από πάνω να κάνει τα έπιπλα και σκεύη του SPA να μοιάζουν με μετακόμιση τσαντιριού φορτωμένα κάθε τόσο σε φορτηγό. Άντε και πάλι πίσω στη θέση τους.
Έτσι μου έρχεται να κάνω κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ μέχρι τώρα στη ζωή μου!
ΝΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΩ για να βγάλω το άχτι και τα μάτια μου ταυτόχρονα μιας και όλη μου τη ζωή ήμουν απέναντί τους.
Καληνύχτα.