Πέμπτη 18 Απριλίου 2024

ΤΟ «ΜΑΖΙ» ΤΟΝ ΣΩΖΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ..

  Σοφία Παπαηλιάδου


Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Θες να κάνουμε μια επανάσταση;
Να ξεσηκώσουμε τον κόσμο!
Όχι, όχι, άσε κάτω τα ξύλα και τις πέτρες, δεν μας χρειάζονται.
Λέξεις και συναισθήματα θα χρησιμοποιήσουμε!
Εγώ θα σε ρωτήσω «τι κάνεις»; Και θα ακούσω την απάντηση σου!
Θα σε κοιτάω στα μάτια και θα δώσω σημασία στις λέξεις που θα μου πεις.
Κι εσύ, δεν θα κρυφτείς πίσω από «μια χαρά» κι «όλα καλά».
Θα μου πεις αν πονάς, αν είσαι χαρούμενη, αν είσαι λυπημένη, θα μου πεις πώς νιώθεις, και πώς είσαι πραγματικά.
Κι εγώ θα σε ακούσω.
Και θα δώσω σημασία.
Δεν θα περιμένω να τελειώσεις για να αρχίσω το μονόλογο μου!
Θα ανταλλάξουμε στιγμές, θα απλώσουμε τα χέρια και θα κρατηθούμε, θα χαρούμε και θα λυπηθούμε, θα γελάσουμε και θα κλάψουμε.
Θα νιώσουμε, όχι παράλληλα αλλά συνδεδεμένα.
Έλα να κάνουμε μια επανάσταση σου λέω, μπορούμε!
Μπορούμε να βγούμε από το καβούκι μας εκεί που κρυφτήκαμε στη μιζέρια και μικρύναμε τα όνειρα μας και να αναζητήσουμε τη ζωή, απ’την αρχή!
Ξέρω, δεν είναι εύκολο!
Πονάνε ακόμα τα σπασμένα κόκκαλα από τις φορές που έπεσες από τα σύννεφα.
Έχεις ακόμα τα σημάδια από τις πισώπλατες μαχαιριές.
Και λοιπόν;
Θα τους κάνεις τη χάρη να σε κερδίσουν;
Γι’ αυτό σου λέω.. έλα!
Πες καλημέρα, και ρώτα ένα αληθινό «πως είσαι».
Νοιάξου μια στιγμή και μην προσπεράσεις γιατί.. πού να μπλέκεις τώρα!
Έλα να μπλέξουμε με ανθρώπους, συναισθήματα και στιγμές!
Έλα να τους πούμε πως δεν νίκησαν..
Το «μαζί» τον σώζει αυτόν τον κόσμο και με χέρια απλωμένα, κρατιέται η ζωή όρθια.
Γιατί αυτή η ζωή, στο τέλος της μέρας μετράει για τα χέρια που κράτησες, για τα χέρια που άπλωσες κι όχι για τα δάχτυλα που τέντωσες!

  Σοφία Παπαηλιάδου
Στο παρά κάτι των 40, χάραξα πάνω μου μια φράση. Amor Fati. Να αγαπάς την μοίρα. Να ακολουθείς την μοίρα. Να κάνεις την μοίρα σου επιλογή και ζωή. Οι άνθρωποι μου και οι λέξεις μου είναι τελικά η μοίρα μου. Γυναίκα, μαμά, φίλη, πρώην στις σχέσεις μου, παρόν στο ό,τι φέρει η ζωή. Δεν ζω χωρίς τα παιδιά μου, τον άντρα μου, την θάλασσά μου, τα ταξίδια μου και τις λέξεις μου. Όνειρο; Μια μέρα η Αθήνα να είναι πολύ μακριά μου.. μέχρι τότε, αφήνω ανεξίτηλα σημάδια με τα λάθη μου και ισορροπώ ατρόμητα ανάμεσα σε φόβους και φοβίες! #perasperaadastra

Πηγή: https://loveletters.gr/