- Αναδημοσίευση από το προσωπικό Facebook του Κυριάκου Δοσαρά
Η ποίηση είναι το αντίδοτο του θανάτου.
Η ποίηση είναι, η αθωότητα ενός μικρού παιδιού, μέσα στην ενοχή του κόσμου.
Ψάξτε καλά ανάμεσα στους στίχους μου. Κάπου εκεί θα κρύβομαι.
Τα μοναδικά χέρια που αντικρίζω πάντοτε γιομάτα, είναι της ποίησης και της μητέρας μου.
Κι η ποίηση...Η παιδική ηλικία που μας στέρησαν.
Με τι ευκολία δηλώνουμε ποιητές. Οι ίδιοι οι στίχοι μας, θα μας δικάσουν.
Οι ποιητές, καταθέτουν στεφάνι στο ίδιο τους το μνήμα.
Ποίηση είναι, η ισόβια αναζήτηση του χαμένου ήλιου των παιδικών μας χρόνων.
Ποίηση και μέση ηλικία. Μια δερμάτινη βαλίτσα με τα απαραίτητα.
Ποιητές μας είπαν οι απαρηγόρητοι του κόσμου. Εμάς, που ποτέ κανείς δεν βρέθηκε να μας παρηγορήσει, πάρεξ, οι στίχοι μας και τ ' αναφιλητά μας.
Ψάξτε καλά ανάμεσα στους στίχους μου. Κάπου εκεί θα κρύβομαι.
Τα μοναδικά χέρια που αντικρίζω πάντοτε γιομάτα, είναι της ποίησης και της μητέρας μου.
Κι η ποίηση...Η παιδική ηλικία που μας στέρησαν.
Με τι ευκολία δηλώνουμε ποιητές. Οι ίδιοι οι στίχοι μας, θα μας δικάσουν.
Οι ποιητές, καταθέτουν στεφάνι στο ίδιο τους το μνήμα.
Ποίηση είναι, η ισόβια αναζήτηση του χαμένου ήλιου των παιδικών μας χρόνων.
Ποίηση και μέση ηλικία. Μια δερμάτινη βαλίτσα με τα απαραίτητα.
Ποιητές μας είπαν οι απαρηγόρητοι του κόσμου. Εμάς, που ποτέ κανείς δεν βρέθηκε να μας παρηγορήσει, πάρεξ, οι στίχοι μας και τ ' αναφιλητά μας.
κδ
