Αναδημοσίευση από το προσωπικό της facebook
Πρωί, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ ...
Ίδιες σκέψεις, "κινήσεις" επαναλαμβάνονται
κάθε ημέρα, μήνες, χρόνια,
και οι μνήμες αμετακίνητες
Πάνε και έρχονται οι ανατολές,
βγαίνουν σεργιάνι τα δειλινά,
Και το φως γίνεται σκοτάδι
ένα "πράγμα" σιχαμερό,
και γλοιώδες..
Γελάει σαρκαστικά και σε περιγελά ..
Είναι ο πόνος δυνατός, δεν λέει να τελειώσει
και γύρω γύρω οι κάθε λογής "εχθροί",
να σου θυμίζουν την σταύρωση σου ..
Είναι τα "ερπετά" ..
Κυκλοφορούν ανάμεσά μας,
έτοιμοι να μας στραγγαλίσουν
την ώρα πού "αναπαυόμαστε" ..
Είναι και η φλόγα της ανάμνησης
που πάντα σιγοκαίει,
φουντώνει και διαχέεται στο "τέρας"
πού εσύ από ένα λάθος θέριεψες ..
Σκέψου τους πόθους σου,
εκείνους πού ονειρευόσουν στα μικράτα σου
αυτές τις παραμυθένιες "αρχές"
σήκωσε το σπαθί σου
και αποκεφάλισέ το ..
ΕΣΥ το ζέστανες στον κόρφο σου ..
ΕΣΥ και θα το σκοτώσεις ..
Υ.Γ) Για κάθε "τέρας"
(φοβίες ή ανασφάλειες ή bullying)
( και κάθε λογής "ψυχικών κακοποιήσεων)
(από όποιο περιβάλλον και αν εκπορεύονται)
στις οποία δεν αντιδράσαμε,
εμφυσήσαμε πνοή,
τις γιγαντώσαμε και τις αφήσαμε
άλλοι λιγότερο, κάποιοι περισσότερο
να διαλύσουν τις ζωές μας ..
#Μάρω Γλυκοφρύδη#
