Σημαντικός ο ρόλος των πολιτιστικών συλλόγων στη δημιουργία πολιτισμού!
Γράφει - Επιµελείται
η Εύη Κοκκίνου
Ο Εκπαιδευτικός, Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) στην Παγκόσμια Σύσκεψη Πολιτιστικής Πολιτικής (Πόλη Μεξικού 1982) όρισε ότι «Ο πολιτισμός αποτελείται από ένα ολόκληρο σύμπλεγμα πνευματικών, υλικών, διανοητικών και συναισθηματικών χαρακτηριστικών που διακρίνουν μια κοινωνία ή μια κοινωνική ομάδα. Δεν περιλαμβάνει μόνο τις τέχνες και τα γράμματα αλλά και τρόπους ζωής, τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, συστήματα αξιών, παραδόσεις και πεποιθήσεις».
Ο ορισμός υιοθετήθηκε στην 43η Διεθνή Συνδιάσκεψη της Unesco για την παιδεία και τον πολιτισμό, στις 14-19 Σεπτεμβρίου 1992 στη Γενεύη, και τέθηκαν οι προτεραιότητες: πρέπει να διατηρηθούν οι ανθρώπινες δημιουργίες που κινδυνεύουν να εξαφανισθούν, να αναγνωρισθούν παγκοσμίως οι δημιουργίες αυτές, να ενισχυθεί η ταυτότητα των τοπικών πληθυσμών, να καταστεί δυνατή η κοινωνική συνεργασία εντός και μεταξύ των ομάδων, να εξασφαλιστεί η ιστορική συνέχεια και να ενισχυθεί η δημιουργική πολυμορφία της ανθρωπότητας.
Ο ορισμός υιοθετήθηκε στην 43η Διεθνή Συνδιάσκεψη της Unesco για την παιδεία και τον πολιτισμό, στις 14-19 Σεπτεμβρίου 1992 στη Γενεύη, και τέθηκαν οι προτεραιότητες: πρέπει να διατηρηθούν οι ανθρώπινες δημιουργίες που κινδυνεύουν να εξαφανισθούν, να αναγνωρισθούν παγκοσμίως οι δημιουργίες αυτές, να ενισχυθεί η ταυτότητα των τοπικών πληθυσμών, να καταστεί δυνατή η κοινωνική συνεργασία εντός και μεταξύ των ομάδων, να εξασφαλιστεί η ιστορική συνέχεια και να ενισχυθεί η δημιουργική πολυμορφία της ανθρωπότητας.
Το 2003 η UNESCO ζήτησε απ’ τα κράτη μέλη της να δεσμευθούν με διακρατική μεταξύ τους σύμβαση, ότι αναγνωρίζουν την τεράστια σημασία της Παγκόσμιας άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, ως παράγοντα προσέγγισης και κατανόησης μεταξύ των ανθρώπων της γης δίνοντας και τις κατευθυντήριες γραμμές για την προστασία τους, σύμβαση την οποία κύρωσε η Ελλάδα το 2006 με νόμο, ενώ με τον νόμο 3658 /2008 πήρε μέτρα για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών και με το ΠΔ 62/2012 δημιούργησε το νομικό πλαίσιο για την καταγραφή, αποτύπωση και τεκμηρίωση των άυλων πολιτιστικών αγαθών.
Θα μου πείτε τι κάνει το Κράτος μας στην πράξη για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και παράδοσης; Θεωρώ ότι όσοι έχουμε παιδιά στα σχολεία, έχουμε διαπιστώσει ότι η πολιτεία υστερεί σε βούληση και φυσικά δεν κάνει τίποτε σε οργανωμένο επίπεδο. Η όποια προσπάθεια έγκειται στο φιλότιμο και στο πάθος κάποιων δασκάλων και καθηγητών που αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα της ισοπεδωτικής παιδείας, της έλλειψης ορθής διδασκαλίας της ιστορίας, του πολιτισμού, ακόμη και της γλώσσας μας. Η απουσία διδασκαλίας των ηθών και εθίμων, της παράδοσής μας, της γνώσης πέρα από το φαίνεσθαι της μίμησης κάποιων χορευτικών κινήσεων – χορών και παρουσίασης παραδοσιακών φορεσιών είναι η θλιβερή πραγματικότητα.
Ο ρόλος της διατήρησης της πολιτισμικής μας κληρονομιάς τα τελευταία χρόνια έχει περάσει κυριολεκτικά στα χέρια των πολιτιστικών συλλόγων της χώρας και των πολιτιστικών κέντρων των Δήμων. Είναι ευτύχημα που και στον τόπο μας δραστηριοποιούνται τέτοιοι σύλλογοι, των οποίων τα μέλη και στελέχη αφιερώνοντας χρόνο και χρήμα, εθελοντικά αγωνίζονται για τη διατήρηση της παράδοσής μας. Τα μέλη των συλλόγων που διαπνέονται από ομοψυχία, αλληλεγγύη, αγάπη, διάθεση προσφοράς στο κοινό καλό, ανιδιοτέλεια και μοιράζονται κοινούς στόχους και οράματα μπορούν να αποτελέσουν κοιτίδες πολιτισμού και όχι μόνον αναπαραγωγής περασμένων μεγαλείων. Ρόλος τους πια είναι η προαγωγή του πολιτισμού μας. Η βαθειά γνώση του παρελθόντος μας θα μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον. Οι φοβίες περί αλλοτρίωσης του πολιτισμού μας και των ηθών μας από εξωτερικούς παράγοντες δεν θα έχουν βάση, όταν υπάρξει γνώση και σε αυτό πρέπει να στοχεύουν οι σύλλογοι. Σε αυτόν τον αγώνα «τρέχουν» και τα πολιτιστικά κέντρα των Δήμων της Χώρας, όπως το δικό μας ΚΕΠΑΠ του Δήμου Κορινθίων.
Από την άλλη πλευρά, φίλη μού έλεγε πόσο απογοητευμένη είναι από τις δήθεν δράσεις των συλλόγων, από τη συμπεριφορά των μελών τους και από τον βομβαρδισμό των ημερών με βασιλόπιτες, εκδηλώσεις που -κατά τη γνώμη της- γίνονται μόνον για το θεαθήναι και προκειμένου «κάποιοι» να φωτογραφηθούν, για να αναρτήσουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (π.χ. facebook) και στις εφημερίδες την παρουσία τους ως μέσον για την κοινωνική ή πολιτική τους ανέλιξη. Μολονότι θα συμφωνήσω ότι οι αναρτήσεις είναι γεγονός και κάποιες φορές γίνονται καταχρηστικά, θα διαφωνήσω στο εξής: Αυτά τα μέσα δίνουν τη δυνατότητα στους συλλόγους και στα μέλη τους να παρουσιάσουν και να αναδείξουν το έργο τους και μάλιστα δωρεάν, δεδομένου ότι οι σύλλογοι δεν έχουν την οικονομική υποστήριξη της Πολιτείας. Ευτυχώς που υπάρχουν οι Δήμοι, μεταξύ των οποίων και ο δικός μας και δίνουν κάποια οικονομική ενίσχυση. Φυσικά η ιδιοτέλεια και οι προσωπικές διενέξεις και αντιζηλίες δεν έχουν θέση σε συλλόγους, θεωρώ όμως ότι τέτοιες καταστάσεις τις αποβάλλουν οι υγιείς κοινότητες. Άρα ο στόχος μας είναι η δημιουργία υγιών συλλογικοτήτων χωρίς διάθεση κατάκρισης, διότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε ελαττώματα. Ας βλέπουμε τα θετικά και αν μπορούμε ας κάνουμε κάτι ακόμη καλύτερο ως ενεργοί πολίτες. Μόνον έτσι θα συνεχίζουμε να μιλάμε για ελληνικό πολιτισμό στο μέλλον!
Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι οι σύλλογοι επιτελούν μεγάλο έργο στις μέρες μας, αλλά καλούνται να εμβαθύνουν στον ρόλο τους και να μην περιορίζονται σε παραστάσεις παραδοσιακών χορών και τραγουδιών, αλλά πρώτα από όλα «να ποιούν ΉΘΟΣ» και ύστερα να διδάσκονται και διδάσκουν τον πολιτισμό μας, την ιστορία μας, τη γλώσσα μας!
*Η Εύη Κοκκίνου είναι Δικηγόρος Διαμεσολαβήτρια, Υπεύθυνη Προστασίας Δεδομένων - DPO
Δ/νση Γραφείου:Απ. Παύλου 40 – Κόρινθος
Τηλ. 2741084568 & 6944964225
Πηγή: http://www.fonikor.gr
