Γράφει ο Ιωάννης Β. Καραπανάγος
Gus Boggar
(φωτογραφία από την προσωπική σελίδα του στο fb)
18 Ιανουαρίου 2020 και σύμφωνα με το ορθόδοξο εορτολόγιο η εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Αθανάσιο. Ανάμεσα στα πρόσωπα που εορτάζουν και ο καλός μου φίλος και συνεργάτης, Αθανάσιος Κ. Πρωτοπαππάς. Πώς θα μπορούσα να μην τον επισκεφτώ, στο φιλόξενο σπίτι του, ώστε να του ευχηθώ, δια ζώσης, για την ονομαστική του εορτή;
Έτσι κι έγινε. Ο εορτάζων και η σύζυγός του, Βούλα, με υποδέχθηκαν εγκάρδια. Μαζί τους και ο γιος τους Κωνσταντίνος.
Μετά τις ευχές και τα κεράσματα, ήρθε, για μένα, η πρώτη έκπληξη. Ο νεαρός Κωνσταντίνος μού πρόσφερε ένα δώρο. Ένα βιβλίο με όμορφο και λιτό εξώφυλλο υπόλευκου χρώματος, 90 περίπου σελίδων, που έφερε στο όνομα του συγγραφέα το δικό του όνομα, Κωνσταντίνος Πρωτοπαππάς!
"Η απορία του Τσίν" ο τίτλος του βιβλίου, από τις εκδόσεις ΣΜΙΛΗ. Είχε έρθει στο φως στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, τον Οκτώβριο του 2019. Τον ευχαρίστησα σαστισμένος και του υποσχέθηκα πως θα διαβάσω το πόνημά του, με την δέουσα προσοχή.
Έτσι κι έγινε. Στο εσωτερικό του εξώφυλλου διάβασα το σύντομο βιογραφικό, που ο δημιουργός είχε επιλέξει να μοιραστεί με τους αναγνώστες του.
"Ο Κωνσταντίνος Πρωτοπαππάς γεννήθηκε στην Κόρινθο τον Απρίλιο του 1980. Με τα "Επτά καπνισμένα μολύβια" κυκλοφόρησε (2009) τις πρώτες σελίδες, ενώ ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά και ιστότοπους. Ο Gus Bogger αποτελεί το μουσικό του alter ego.
Είναι λάτρης των sixties,του earl grey και των t-shirts."
Μια ακόμη ευχάριστη έκπληξη για μένα! Ώστε ο νεαρός γιος του φίλου μου, Θανάση, είναι και ποιητής και μουσικός, δηλαδή μια ανήσυχη καλλιτεχνική προσωπικότητα. Μάλλον κληρονόμησε την ανησυχία από τον πατέρα του, ο οποίος, από πολύ νεαρή ηλικία, ασχολείται με τη μουσική, μέσα από τα κύματα του ραδιοφώνου, ως ραδιοερασιτέχνης τότε, ως βασικός συντελεστής και τεχνικός διευθυντής του διαδικτυακού ραδιοφώνου ΠΕΡΑΙΑ ΧΩΡΑ, σήμερα, αλλά επιπλέον κι ερασιτέχνης φωτογράφος, με επαγγελματικά άρτια αποτελέσματα.
Όμως, οι εκπλήξεις μου δεν τέλειωσαν εδώ! Λίγες μέρες αργότερα, (26/1/2020), σε μια διαδικτυακή αναζήτηση, με αφορμή την ενημέρωση των ιστολογίων, που διαχειρίζομαι, συνάντησα μια δημοσίευση, της Εβδομαδιαίας Πολιτικής Εφημερίδας "ΕΠΟΧΗ", της οποίας την επιμέλεια υπέγραφε ο Σπύρος Αραβανής, που έγραφε:
"Η δεκαετία που μας πέρασε άφησε το στίγμα της οικονομικής κρίσης σχεδόν σε όλον τον πληθυσμό που ζει στον ελλαδικό χώρο. Δέκα χρόνια ήταν αυτά και από δίπλα η τέχνη –το δίχως άλλο. Νέες ιδέες, νέοι εκφραστές, μια ακόμη γενιά προσπάθησε να βγάλει όλο αυτό το σφίξιμο σε συναίσθημα. Μα είναι φορές που η γενιά αυτή δείχνει μπερδεμένη. Βιάζεται όπως η εποχή της, γράφει λέξεις περίεργες, χάνει το νόημα μέσα στη φλυαρία των καιρών. Η ποίηση έχει αποξενωθεί και διώχνει το δυνητικό της κοινό. Υπάρχουν, αλήθεια, πολλά βαρετά ποιήματα, δίχως αρχή και τέλος. Συλλογές που θες να τις κλείσεις μετά από την πρώτη σειρά, γραμμένες με μια επιτηδευμένη, ξύλινη γλώσσα που μπλέκει άγαρμπα τον αναγνώστη. Μια αμφίδρομη σχέση απόστασης, ποιητή – αναγνώστη, έχει δημιουργηθεί και αυτό το χάσμα χρειάζεται να γεφυρωθεί. Μα υπάρχει και η άλλη πλευρά. Αν διώξεις κάποια σύννεφα και ψάξεις βαθιά, θα ανακαλύψεις ένα άλλο σύμπαν. Γιατί υπάρχουν ποιητές με ορμή και σθένος, έτοιμοι να τσαλακωθούν. Ποιητές με ένα τσουβάλι αλήθειες, χωρίς ταμπού, που δεν φοβούνται να πατήσουν τις λάσπες. Ποιητές με πάθος. Και γράφεις, γιατί εκφράζεσαι καλύτερα με τις λέξεις παρά με τα λόγια, ίσως γιατί είσαι γήινος, ίσως γιατί έτσι μόνο τα καταφέρνεις. Και εκδίδεις, έστω και με τα πενιχρά σου έσοδα, έστω και με όρους που δεν σου αρμόζουν. Τίποτε και κανένας δεν θα σου χαριστεί. Όλα έχουν ένα κόστος. Είναι δύσκολο αυτό, μα είναι ωραίο να τα καταφέρνεις και στο τέλος της ημέρας να λες, ναι ρε φίλε άξιζε τελικά. Γι’ αυτό συνεχίζεις.
Ο Κωνσταντίνος Πρωτόπαπας γεννήθηκε το 1980 στην Κόρινθο. Το 2019 κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή «Η απορία του Τσιν», από τις εκδόσεις Σμίλη." Πηγή: http://epohi.gr
Δεν μπορώ να περιγράψω το μέγεθος της χαράς μου! Αυτά τα εξαιρετικά λόγια αφορούσαν ένα παιδί από την Περαχώρα, την ιδιαίτερη πατρίδα μου, τον τόπο μου και μάλιστα το παιδί του συνεργάτη μου.
Κι ύστερα μπήκα στον πειρασμό να ψάξω λίγο περισσότερο. Ποιος είναι ο "Gus Bogger" που "αποτελεί το μουσικό alter ego" του Κωνσταντίνου; Δεν άργησα να βρω την απάντηση. Πρόκειται για τον ίδιο. Και να τι διάβασα σε δημοσίευμα, που τον αφορά στον ιστότοπο rockway.gr, στις 9 Μαΐου 2014, με υπογραφή του Δημήτρη Μαρσέλου, με αφορμή ένα άλλο πνευματικό δημιούργημα του Κωνσταντίνου, μουσικής φύσεως αυτή τη φορά, το “Educated Fools (from uneducated schools)”.
"O Gus Boggar, κατά κόσμον Κωνσταντίνος Πρωτοπαππάς, μέλος των πλέον διαλυμένων Effigy, ξεκινάει τι δικές του προσωπικές περιπέτειες με ένα album με έναν τίτλο, που θα ακουμπήσει ευαίσθητες χορδές όλων μας.
“Educated Fools (from uneducated schools)” λοιπόν, με υπόβαθρο τη blues και jazz μουσική και απάνω να παίζουν διάφορα νεότερα ήδη από την funk rock έκφραση που γνωρίσαμε στην αρχή των Red Hot Chilli Peppers μέχρι την βιοποικιλότητα που ελληνική σκηνή κάποτε, γνώρισε με τους Ziggy Was.
Στην εισαγωγή καταλαβαίνει κανείς ότι η μουσική προοδευτικότητα του καλλιτέχνη συναντά έναν ελαφρύ τόνο ψυχεδέλειας.
Αν δεν σου αρέσει η “κλασική” μουσική του προηγούμενου αιώνα, τότε νομίζω πως καλά θα κάνεις να αλλάξεις άρθρο.
Αν συνεχίζεις να γουστάρεις, ακούς το “Nine-o-Five” με τη surf αισθητική και τα όμορφα φωνητικά της Έλλης και συνεχίζεις να μπερδεύεις το μυαλό με τις συνεχείς αλλαγές πλεύσης του μουσικού ωκεανού.
Πολλά όργανα συμμετέχουν στο album αυτό, όπως το σαξόφωνο και το cello στο “Flaming Bottles” (πολύ όμορφο κομμάτι), θα ακούσεις μπαγλαμά και Ukulele στο “Smyrni” και παιδική χορωδία να’ ουμ.
Νομίζω πως δε χρειάζεται να γράψω κάτι άλλο για να πείσω κάποιον διψασμένο μουσικόφιλο να πάει στη σελίδα του bandcamp, να ακούσει και να παραγγείλει.
http://gusboggar.bandcamp.com/album/educated-fools-from-uneducated-schools" Πηγή: https://rockway.gr
Στον ιστότοπο http://www.kulturosupa.gr, στις 23 Απριλίου 2014, διάβασα:
"Educated Fools, ο νέος δίσκος του μουσικού αρθρογράφου μας Κωνσταντίνου Πρωτοπαππά - Gus Boggar
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ
Ο Κωνσταντίνος Πρωτοπαππάς, aka Gus Boggar, έχει δημιουργήσει στο παρελθόν δύο EP με τους Effigy. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος συνεργάζεται με διάφορους εκπροσώπους της μουσικής σκηνής της Αθήνας, δημιουργώντας το project All In A Shame και συμμετέχοντας στις ζωντανές εμφανίσεις των Chickn. To 2014 προχωράει στην έκδοση του πρώτου του προσωπικού άλμπουμ με τίτλο Educated Fools.
Το Educated Fools (from uneducated schools) είναι ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Gus Boggar. Στα 11 κομμάτια που περιλαμβάνει, παρουσιάζεται μια ποικιλία μουσικών ακουσμάτων. Η jazz νοοτροπία συνυπάρχει με punk rock στιγμές κι ενώ τα blues φλερτάρουν με την παράδοση, το αποτέλεσμα φιλοδοξεί να ισορροπεί ανάμεσά τους. Ηχογραφήθηκε σε συνεργασία με αξιόλογους μουσικούς της Αθήνας το 2013 και κυκλοφορεί τον Απρίλη του 2014. Ο δίσκος είναι διαθέσιμος σε CD και ψηφιακή μορφή μέσα απο το http://gusboggar.bandcamp.com.
Educated Fools (from uneducated schools)
Gus Boggar: guitars, vocals, baglama and ukulele on Smirni, keys on Getting Echo
Vaggelis Tompros: drums, percussion, clarinet on Getting Echo, Cut In Three
Nick Koutras: bass
Elli Kaiki: vocals
Αntigoni Seferli: cello
Babis Vlachos: sax
Katerina Karioti: ukulele on Smirni
Nick Sahpazis: out on Smirni
Bbix: guitar on Cut In Three
Chlidren's Choir on Hold On
Produced by Gus Boggar and Dimitris (Bbix) Bibikas
Recorded by Bbix, Kostas Raisis, Gus Boggar
Mixed by Bbix and Gus Boggar
Master by Bbix"
Τέλος στη σελίδα του στο facebook διάβασα:
"Ο Κωνσταντίνος Πρωτοπαππάς, aka Gus Boggar, έχει δημιουργήσει στο παρελθόν δύο EP με τους Effigy (Autobar 2006, Vaci Utca 2011). Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος συνεργάζεται με διάφορους εκπροσώπους της μουσικής σκηνής της Αθήνας, δημιουργώντας το project All In A Shame και συμμετέχοντας στις ζωντανές εμφανίσεις των Chickn. To 2014 προχωράει στην έκδοση του πρώτου του προσωπικού άλμπουμ με τίτλο Educated Fools (from uneducated schools)."
Επίσης πως: "Το βιβλίο είναι μια ιστορία ποιημάτων με εσωτερική συνοχή, ένα λυρικό ημερολόγιο και τελικά μια αφήγηση με αρωγό τον Τσιν."
Επίσης πως: "Το βιβλίο είναι μια ιστορία ποιημάτων με εσωτερική συνοχή, ένα λυρικό ημερολόγιο και τελικά μια αφήγηση με αρωγό τον Τσιν."
Τι θα μπορούσα να προσθέσω εγώ σε αυτά τα δημοσιεύματα; Νομίζω τίποτα παραπάνω. Τα λένε όλα οι πνευματικές ανησυχίες του Κωνσταντίνου Πρωτοπαππά ή του Gus Boggar!
Συγχαρητήρια, Κωνσταντίνε!!!
Συνέχισε, γιατί είναι πολύ σημαντικό να μοιράζεται κάποιος τις ανησυχίες του με τους άλλους και να δημιουργεί!!! Ο δρόμος που επέλεξες δεν είναι εύκολος, αλλά σε αμείβει με μια εσωτερική ικανοποίηση, τουλάχιστον πως προσπάθησες και δεν ακολούθησες την εύκολη λύση της "φυγής" και της εγκατάλειψης ενός προσωπικού ονείρου.