ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ
Σε μερίδα της κοινής γνώμης είναι παγιωμένη η αντίληψη ότι περιστατικά όπως τα επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και Αστυνομίας, οι εμπρησμοί αυτοκινήτων και οι βανδαλισμοί καταστημάτων αποτελούν φαινόμενα αμιγώς ελληνικά. Η δράση των ομάδων βίαιου ακτιβισμού, των χούλιγκαν ή χειρότερα των τρομοκρατών θεωρείται ότι αποτελούν συστατικά αυτού που ονομάστηκε «ελληνικό παράδοξο». Του χάσματος δηλαδή ανάμεσα στην «απεριόριστη υπόσχεση της Ελλάδας και την απογοητευτική επίδοσή της». Με αφορμή τους πρόσφατους εμπρησμούς οχημάτων σε γειτονιές της Αθήνας, αρκετοί έθεσαν το ερώτημα «μα γιατί δεν τους συλλαμβάνει η Αστυνομία», ενώ άλλοι σχολίασαν με νόημα ότι ουδείς τολμάει να κάνει τέτοια στη Γερμανία ή τη Γαλλία. Είναι όμως πράγματι έτσι; Μια ματιά στο αστυνομικό δελτίο χωρών του εξωτερικού είναι ικανή να πείσει για το αντίθετο.
Στην Ολλανδία την περασμένη εβδομάδα οι διωκτικές αρχές τέθηκαν σε συναγερμό εξαιτίας της μαζικής αποστολής δεμάτων – βόμβες σε εταιρείες στο Άμστερνταμ, την Ουτρέχτη και αλλού. Μερικά εικοσιτετράωρα νωρίτερα, την 6η Φεβρουαρίου η βρετανική αστυνομία εντόπισε εκρηκτικό μηχανισμό σε νταλίκα, 40 χιλιόμετρα έξω από το Μπέλφαστ. Το καλοκαίρι στη Γαλλία άγνωστοι πυρπόλησαν τα γραφεία της ομοσπονδίας κυνηγών, ενώ την ίδια ημέρα στη Λειψία της Γερμανίας αναρχικοί έβαλαν φωτιά σε δύο οχήματα εταιρείας τηλεπικοινωνιών ως απάντηση στη σύλληψη και προφυλάκιση «συντρόφων» τους.
Στη Ρώμη τέλος, στόχος εμπρηστικής επίθεσης έγιναν προ μηνών 6 αυτοκίνητα της ιταλικής εταιρείας πετρελαίου ΕΝΙ. «Ας λάμψουν τόσες φλόγες ώστε να φλέγεται όλο το έδαφος» έγραψαν οι αναρχικοί στο κείμενο ανάληψης ευθύνης που δημοσιοποίησαν. Συνολική εικόνα του φαινομένου καταγράφεται στην τελευταία έκθεση της Europol για την τρομοκρατία στα κράτη μέλη της Ε.Ε.. Σύμφωνα μ ‘ αυτή το 2018 στην Ελλάδα καταγράφηκαν 7 τρομοκρατικές ή εξτρεμιστικές ενέργειες, στην Ιταλία 13, στη Γαλλία 30 στην Αγγλία 60 και την Ισπανία 11. Η Ελλάδα όπως και άλλα κράτη – μέλη της Ένωσης έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες στα θέματα ασφάλειας και δημόσιας τάξης. Αντίθετα όμως απ’ ότι πολλοί πιστεύουν δεν ξεφεύγει από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ούτε φυσικά όσοι συμμετέχουν σε τέτοιου είδους δράσεις απολαμβάνουν κάποιου είδους ακαταδίωκτο.
Πηγή: https://www.kathimerini.gr
