Ελένη Μαυρογονάτου
Επέλεξες τη βιαιοπραγία των ηδονών
αιμορραγώντας ακατάσχετα
πάνω σε ενοχές θυμωμένες
και κατακερματίζοντας
το τελευταίο οχυρό
Τώρα ησυχάζεις ψηλαφώντας
παλιό τραύμα απ’ τους ατέλειωτους
εμφύλιους των κορμιών μας,
όταν λεηλατούσες τις ρωγμές μου
και θρυμμάτιζες τη σάρκα μου.
Ύστερα μπορεί
και να νύχτωσε,
καθώς άναβες τσιγάρο
και μ’ έπνιγαν, καπνός,
τα όχι σου.
Τα θυμάμαι όλα,
αδύναμη φλόγα να τρέμει
πάνω στο αναμμένο κερί
κι εσύ να ντύνεσαι αμήχανα
γνωρίζοντας πως,
όσο ακόμα κρατούσε το φως,
εγώ υποθήκευα το σώμα σου.
• ΣΤΟ ῶ ΤΗΣ ΠΙΟ ΓΕΝΝΑΙΑΣ ΛΕΞΗΣ
