Του Κυριάκου Δοσαρά
Φάνηκε πρωτοχρονιά
στης ζωής μου τα σκαλιά,
τον χρόνο τούτο να διαβώ
λέγοντας ευχαριστώ.
Τους ανθρώπους ν ‘ αγαπώ
όμοια με τον Χριστό,
με ανοιχτή την αγκαλιά
να προσφέρω ζεστασιά.
Νέος χρόνος στα σκαριά
με υγεία με χαρά,
να προσφέρω προσευχή
για βιωτή ειρηνική.
Στην Εκκλησιά να προσκυνώ
τον Κύριό μου και Θεό,
και τούτη η χρονιά σαν βγει,
στην αγκαλιά Του να με βρει.
(Να σας ευχηθώ και γώ με την σειρά μου καλοί μου φίλοι, μια καλή και ευλογημένη χρονιά με τον Χριστό στην καρδιά μας. Ένα ευτυχισμένο 2019, με πνευματική κυρίως υγεία και κατόπιν σωματική υγεία. Θα αποφύγω ανούσιες τετριμμένες ευχές, που πάντα τέτοιες ημέρες ξεστομίζουμε - άνευ λόγου - θα έλεγα και παντελώς κοσμικά. Νομίζω τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, στο κατώφλι ενός καινούργιου χρόνου - που ίσως να είναι και ο τελευταίος μας επάνω στη γη - να γίνουμε επιτέλους Άνθρωποι, με ότι αυτό συνεπάγεται. Οι πατέρες της Εκκλησίας μας τονίζουν, ότι όλη η ιστορία είναι στην λέξη...ΆΓΡΙΟΣ, να φύγει ένα και μόνο γράμμα! Αν την κοιτάξετε με προσοχή, και αφαιρέσετε το γράμμα…Ρ, τότε σχηματίζεται η λέξη...ΆΓΙΟΣ!!! Δεν είναι όμορφο και συνάμα φοβερό; Αυτό θα σας ευχηθώ λοιπόν για το νέο έτος, που σε λίγο με την Χάρη Του, ξημερώνει...
Να γίνουμε όλοι μας από...ΆΓΡΙΟΙ...ΆΓΙΟΙ. Όλες οι άλλες ευχές, είναι ψεύτικες και χωρίς αντίκρισμα θαρρώ!
Να είσθε όλοι και όλες σας πάντα καλά - και το 2019 - με Τον Χριστό μας αγκαλιά!!!
Αναρτώ δυο όμορφες φωτογραφίες της κατεξοχήν Ελληνικής οικογένειας, που από το τραπέζι της, δεν πρέπει να λείπει ποτέ, Ο Δωρεοδότης παντός αγαθού. Το παραπάνω ποίημα, το έγραψα πέρυσι - ακριβώς σαν σήμερα - περιμένοντας και γώ με την σειρά μου, τον χρόνο που ήδη μας κουνάει το μαντήλι του!!!
Πότε πέρασε κι αυτός...σαν ψέμα!!!).
~Κυριάκος Δοσαράς~