ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Γιάννος Παπαντωνίου ποτέ δεν μου ήταν συμπαθής ως δημόσιο πρόσωπο. Δεν τον γνώρισα ποτέ προσωπικά. Έβλεπα όμως έναν άνθρωπο με τόση αυταρέσκεια και τόση αλαζονεία, από το ύφος του ώς την εκφορά του λόγου. Με πατίνα κοσμοπολιτισμού και χαμόγελο παρωχημένου ζεν πρεμιέ είχες πάντα την αίσθηση ότι απευθύνεται σ’ ένα κοινό που όχι μόνον το θεωρούσε κατώτερό του, αλλά ήθελε να του το υπενθυμίζει.
Υπουργός Εθνικής Oικονομίας, υπουργός Aμυνας, ήταν ένας απ’ αυτούς τους χαρακτήρες που νομίζουν ότι έχουν γεννηθεί για να είναι υπουργοί. Θα μου πείτε εδώ το νομίζει ο Καμμένος και ο Πολάκης γιατί να μην το νομίζει ο Παπαντωνίου που πρωταγωνίστησε στην πολιτική σκηνή, στο γύρισμα του αιώνα, όταν σύμπασα η ελληνική κοινωνία πίστευε πως υπάρχει για να απολαμβάνει τα προνόμια της πιστωτικής κάρτας και των καταναλωτικών δανείων. Η πολιτική του σταδιοδρομία ακυρώθηκε μαζί με την Ελλάδα που εκπροσωπούσε, η πατίνα θάμπωσε και εδώ και χρόνια όποτε ακούγεται το όνομά του σχετίζεται με τη δικαστική του δίωξη. Ως εξιλαστήριο θύμα μιας ολόκληρης εποχής έχει ένα επιπλέον επιβαρυντικό: αν ο Τσοχατζόπουλος ήταν αφελής, ο Παπαντωνίου δεν ήταν, ούτε είναι.
Υπουργός Εθνικής Oικονομίας, υπουργός Aμυνας, ήταν ένας απ’ αυτούς τους χαρακτήρες που νομίζουν ότι έχουν γεννηθεί για να είναι υπουργοί. Θα μου πείτε εδώ το νομίζει ο Καμμένος και ο Πολάκης γιατί να μην το νομίζει ο Παπαντωνίου που πρωταγωνίστησε στην πολιτική σκηνή, στο γύρισμα του αιώνα, όταν σύμπασα η ελληνική κοινωνία πίστευε πως υπάρχει για να απολαμβάνει τα προνόμια της πιστωτικής κάρτας και των καταναλωτικών δανείων. Η πολιτική του σταδιοδρομία ακυρώθηκε μαζί με την Ελλάδα που εκπροσωπούσε, η πατίνα θάμπωσε και εδώ και χρόνια όποτε ακούγεται το όνομά του σχετίζεται με τη δικαστική του δίωξη. Ως εξιλαστήριο θύμα μιας ολόκληρης εποχής έχει ένα επιπλέον επιβαρυντικό: αν ο Τσοχατζόπουλος ήταν αφελής, ο Παπαντωνίου δεν ήταν, ούτε είναι.
Δεν έχω ιδέα από δικονομία, όμως το θέαμα και το ακρόαμα που συνοδεύει την είδηση της προφυλάκισής του με παραπέμπει σε λιντσάρισμα. Επιχαίρουν κυρίως οι πρώην σύντροφοί του στο ΠΑΣΟΚ που έφεραν στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ για να καθαρίσει τη χώρα από όσα έκανε το ΠΑΣΟΚ, οι ίδιοι δηλαδή. Oσοι φώναζαν μαζί του «για τον σοσιαλισμό». Δειλία; Εκδικητικότητα; Διαλέγετε και παίρνετε. Πάντως η αντίδραση είναι κυρίως ψυχολογική και ελάχιστα πολιτική. Eκφραση αυτής της μπρούτας ψυχολογίας που με τόση ακρίβεια διατυπώνουν οι Πολάκηδες. Ξέρουν τη δικογραφία; Ή μήπως τον θεωρούν και αυτοί ύποπτο φυγής και ύποπτο για την τέλεση νέων εγκλημάτων; Πώς θα μπορούσε να φύγει από τη χώρα, αν του επέβαλλαν απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, και ποια εγκλήματα θα μπορούσε να κάνει, αφού τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται έχουν να κάνουν με την άσκηση εξουσίας την οποία έχει πάψει να ασκεί εδώ και καιρό; Αν καταδικαστεί, μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται να στενοχωρηθώ. Η προφυλάκιση όμως είναι η προεξόφληση μιας ποινής η οποία δεν έχει ακόμη επιβληθεί. Κι αν ισχύει αυτό για τον Παπαντωνίου ισχύει και για τη σύζυγό του Σταυρούλα Κουράκου η οποία πληρώνει το γεγονός ότι τον παντρεύτηκε.
Είναι η πρώτη σκηνή από το δράμα για το οποίο μας έχουν προϊδεάσει υπουργοί και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Δράμα το οποίο για όσους το ζουν μπορεί να είναι τραγωδία, όμως για μας τους υπόλοιπους που το παρακολουθούμε μάλλον τείνει να γίνει κωμωδία. Η κωμωδία μιας παραπαίουσας κυβέρνησης που προκειμένου να μείνει λίγο ακόμη στη σκηνή πετάει τούρτες, ρίχνει σφαλιάρες και κλωτσιές.
Πηγή: http://www.kathimerini.gr
