Αλέξανδρος ΚλώσσαςΣτην Αθήνα δεν χιονίζει συχνά. Δεν είναι μια πόλη που θα έλεγες ότι χρειάζεται να τη γεμίσεις με εκχιονιστικά. Παρόλα αυτά η πολιτεία (αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε «πανέτοιμος κρατικός μηχανισμός») έχει αποδείξει ότι αδυνατεί να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε ακραία κατάσταση και καιρικό φαινόμενο το οποίο ξεπερνά το επίπεδο «έντονη ψιχάλα τον Σεπτέμβριο».
Το απέδειξε σε φωτιές, σε πλημμύρες και το αποδεικνύει και όταν χιονίζει στην Αττική.
Αυτό που λέμε κρατική μέριμνα, στην Ελλάδα αδυνατούμε να το κάνουμε πράξη. Μας είναι αρκετό να πανηγυρίζουμε στα δελτία ειδήσεων για την ετοιμότητα των αρμοδίων αρχών. Σταντ απ μπροστά σε τόνους αλάτι, επίδειξη των καλογυαλισμένων (αισχάτως ιδιωτικών) εκχιονιστικών και αρμόδιοι που δηλώνουν πανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Και στην πράξη; Η πράξη εξαντλείται σε διαδοχικά μηνύματα 112 που καλούν τον κόσμο ή να φύγει (αν είναι φωτιά) ή να μείνει (αν είναι χιόνι). Άσκοπη χρήση ενός συστήματος που θα έπρεπε να αξιοποιείται σε εξαιρετικές μόνο περιστάσεις για να έχει αξία η χρήση του. Εμείς όμως στέλνουμε 112 σωρηδόν, για να μπορούμε να πούμε «σας τα είχαμε πει».
Αντί λοιπόν, η πολιτεία να διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία της πόλης, ακόμα και στο χιόνια, επιλέγει να προτάξει την περίφημη προσωπική ευθύνη, επιβαλλόμενη με το στανιό και αρκετό τρόμο από τα διαδοχικά 112 που ουρλιάζουν στα κινητά μας. Σε αυτή την πρακτική ήρθε να προστεθεί και η υποχρεωτικότητα στις χιονοαλυσίδες. Ξαφνικά δηλαδή ο κάτοικος του Παγκρατίου, της Κυψέλης, των Πετραλώνων, της Καλλιθέας και του Περιστεριού, θα πρέπει να έχει υποχρεωτικά αλυσίδες στο αυτοκίνητο και να ξέρει και να τις τοποθετεί σωστά.
Κανείς δεν διαφωνεί με το να μάθουν οι οδηγοί να τοποθετούν αλυσίδες, αλλά στο σωστό χρόνο. Όχι στο παρά πέντε της κακοκαιρίας να στοιβάζονται οι οδηγοί στις ουρές των καταστημάτων για ένα ζευγάρι αλυσίδες. Και άντε και τις πήρε τις αλυσίδες το Σάββατο στις 11 το βράδυ, που είχαν παραμείνει ανοιχτά τα μαγαζιά. Φαντάζεται κανείς ότι όλοι ξέρουν να τις τοποθετούν. Και άντε και τις τοποθέτησαν, με τα χίλια ζόρια, ξέρουν όλοι να οδηγούν με αλυσίδες;
Ορθή λοιπόν η υποχρεωτικότητα, αλλά όχι να τη θυμόμαστε τώρα. Όχι στο «και πέντε», απλά για να λένε οι αρμόδιοι ότι έγιναν όσα έπρεπε. Και αν χιονίσει πάλι πρωί, όπως πέρυσι; Θα σώσουν την κατάσταση οι αλυσίδες;
Ας φροντίσουν λοιπόν οι αρμόδιοι, εάν τελικά χιονίσει τόσο πολύ, να κρατήσουν ανοιχτούς τους δρόμους. Ας ρίξουν αλάτι από νωρίς και ας διατηρήσουν καθαρές τις κεντρικές αρτηρίες. Ας μην εγκλωβιστούν και πάλι οδηγοί με ή χωρίς αλυσίδες. Ας δούμε μια φορά τον κρατικό μηχανισμό να λειτουργεί και ας μην ξεκινήσουμε και πάλι το παιχνίδι της μετάθεσης ευθυνών, επειδή απλά χιόνισε στην Αττική. Ας μην μας τρομοκρατούν (και) για ένα χιόνι τη χρονιά.
Αν είναι να δούμε μια άσπρη μέρα, έστω και έτσι, να μας αφήσουν να τη χαρούμε. Με ή χωρίς αλυσίδες.
Πηγή: https://tvxs.gr/
