ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΗΚΟΣ: ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΓΕΛΑΕΙ!

ΑΠΟ IRAKLIS3 

Ένα παιδί γε­λά­ει κι αν­θί­ζει η πα­σχα­λιά, η βυσ­σι­νιά του κήπου μας.

Ένα παιδί γε­λά­ει και τ’ ανθί της λε­μο­νιάς υπο­δέ­χε­ται τη μέ­λισ­σα.

Ένα παιδί γε­λά­ει κι οι πα­πα­ρού­νες λι­κνί­ζο­νται πέρα στον ορί­ζο­ντα.

Ένα παιδί γε­λά­ει κι ανα­πη­δά το τόπι το πο­λύ­χρω­μο στης για­γιάς την κα­σέ­λα.

Ένα παιδί γε­λά­ει και γί­νε­ται άντρας.

Ένα παιδί που γε­λά­ει μπο­ρεί να είναι η για­γιά του με την πίτα της μπο­μπό­τας και του βου­νού τα χόρτα.

Κάθε παιδί που γε­λά­ει είναι ένα αστέ­ρι που τρυ­πά­ει το σύ­μπαν και γί­νε­ται η ουρά του σέλας.

Γράμ­μα­τα της ποί­η­σης

Πηγή: https://atexnos.gr/