ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΓΚΟΣ
Ίσως να μην υπάρχει άλλη χώρα που να ασχολείται συνεχώς –κυριολεκτικά ολημερίς και ολονυχτίς– με τους συνταξιούχους της όπως η Ελλάδα. Πρόκειται για μονοθεματική απασχόληση στην οποία είναι αφιερωμένο και αφοσιωμένο το σύστημα, δηλαδή η πολιτική τάξη και τα μίντια στο σύνολό τους, η Δικαιοσύνη σε πολύ μεγάλο βαθμό, οι απανταχού συνδικαλιστές, μια ποικιλία επαγγελματιών που ψωμίζονται ως ειδικοί, χιλιάδες φορείς του ιδιωτικού και του δημόσιου φορέα και φυσικά οι ίδιοι οι συνταξιούχοι. Με λίγα λόγια, ολόκληρη η ελληνική κοινωνία...
Υπάρχουν ασφαλώς εξηγήσεις για το συγκεκριμένο φαινόμενο, που συμβάλλει ώστε η Ελλάδα να είναι μια κατηγορία από μόνη της στον πλανήτη. Οι συνταξιούχοι αποτελούν μια ιδιαιτέρως πολυπληθή τάξη, το καθεστώς των συντάξεων ήταν και παραμένει χαοτικό και γεμάτο αντιφάσεις, οι σχετικοί νόμοι είναι ασαφείς και απαιτούν ερμηνευτικές εγκυκλίους, όπως και όλοι οι υπόλοιποι νόμοι δυστυχώς, η πολυνομία διαμορφώνεται και διαμορφώνει ένα λαβυρινθώδες πεδίο. Παράλληλα όμως πρέπει να τονισθεί ότι οι συνταξιούχοι, ως μεγάλη μάζα ψηφοφόρων, αφενός πιέζουν τα κόμματα και αφετέρου γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης από αυτά, τα μίντια λειτουργούν και ανταγωνίζονται ως αυτόκλητοι προστάτες τους, κάθε αίτημα και απαίτηση θεωρούνται γενικά δίκαια, ασχέτως αν είναι δικαιολογημένα ή όχι, η επαιτεία και το πλιάτσικο παραμένουν εθνικά «σπορ». Τα τελευταία χρόνια έχει προστεθεί και το «ακλόνητο» επιχείρημα ότι οι συντάξεις πρέπει να είναι γενναίες για να μπορούν οι δικαιούχοι να βοηθούν τα παιδιά και τα εγγόνια τους!
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι συνταξιούχοι δεν δικαιούνται μια αξιοπρεπή ζωή. Κάθε άλλο, και ευτυχώς η Ελλάδα είναι ένα κοινωνικό κράτος που φροντίζει μάλλον επαρκώς γενικά τους απόμαχους. Δεν είναι, όμως, υγιές το μοναδικό μέλημα της χώρας να είναι νυχθημερόν πόσα παίρνουν οι συνταξιούχοι, πόσα πρέπει να παίρνουν και τα αναδρομικά τους. Μιας χώρας όπου η υπογεννητικότητα οδηγεί σε μείωση του πληθυσμού της περί τα 2 εκατομμύρια κατά το 2050 και περί τα 5-6 εκατομμύρια το 2080. Λόγοι επιβίωσης επιβάλλουν αλλαγή προτεραιοτήτων, ώστε ούτε τα παιδιά ούτε τα εγγόνια να κρέμονται από τις συντάξεις των παππούδων...
Πηγή: https://www.kathimerini.gr
