ΑΝΤΩΝΗ ΜΠΟΥΝΤΟΥΡΗ (ΑΤΙΤΛΟ)

ΑΠΟ IRAKLIS3

Μαδάω τις στά­λες μια-μια
δυο – δυο
του ιδρω­μέ­νου της κορ­μιού
και μούρ­χε­ται ο κό­σμος.


Πλέκω τη χαίτη της κο­τσί­δες
μια και δυο
και μούρ­χε­ται ένα κλάμα.

Κλέβω τ’ αγριο­λού­λου­δα απ’ τα μαλ­λιά της
ξαφ­νι­κά
κι αρ­χί­ζω να γελώ.

Ανοί­γω τα μάτια μου για
να της πω το μυ­στι­κό
κι αυτή έχει φύγει.

Αντώ­νης Μπου­ντού­ρης

Πηγή: https://atexnos.gr/