Το να γνωρίζουμε το καλό δεν είναι αρκετό. Η πραγματική μας ποιότητα αποκαλύπτεται την στιγμή της απόφασης
Το να γνωρίζεις το καλό είναι μόνο η αρχή. Η πραγματική ηθική πράξη απαιτεί θάρρος, βαθιά αυτογνωσία και την ικανότητα να ξεπερνάς τα προσωπικά σου εμπόδια. Ωστόσο, η παραβίαση της ηθικής πυξίδας δεν είναι απλή υπόθεση. Ο εγκέφαλος, με τον προμετωπιαίο φλοιό που ελέγχει τις παρορμήσεις και το σύστημα ανταμοιβής που επιδιώκει τη ντοπαμινεργική ικανοποίηση, συνεργάζεται με ψυχολογικούς μηχανισμούς, όπως η γνωστική ασυμφωνία, για να δικαιολογήσει τις επιλογές μας.
Κάτω από κοινωνικές πιέσεις και τις σκοτεινές πτυχές της προσωπικότητας, αποκαλύπτονται οι ευάλωτες ισορροπίες μεταξύ συνείδησης και επιθυμίας. Μέσα από αυτή τη σύγκρουση του εαυτού γεννιέται η δύναμη να συντονίσεις τη ζωή σου με τις αξίες που καθορίζουν ποιος πραγματικά είσαι, σε μια περίπλοκη μάχη όπου το ‘καλό’ και το ‘κακό’ συνδιαλέγονται συνεχώς.
Η ανθρώπινη φύση είναι γεμάτη αντιφάσεις. Συχνά γνωρίζουμε τι είναι σωστό, τι είναι δίκαιο, και ποιο είναι το ηθικό μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσουμε. Παρόλα αυτά, σε πολλές στιγμές της ζωής μας, διστάζουμε, απομακρυνόμαστε ή υποκύπτουμε σε παρορμήσεις και φόβους που μας κρατούν μακριά από τις βαθύτερες αξίες μας. Το να γνωρίζουμε το καλό δεν είναι αρκετό. Η πραγματική δοκιμασία έρχεται στη στιγμή της απόφασης, εκεί που απαιτείται επίγνωση, αυτοέλεγχος και θάρρος.
Πόσες φορές αναβάλαμε μια σημαντική πράξη αγάπης ή καλοσύνης, γιατί η φωνή του φόβου ή της ανασφάλειας ήταν πιο δυνατή; Πόσες φορές αφήσαμε τη ρουτίνα και την αδράνεια να μας παρασύρουν, εμποδίζοντάς μας να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας; Ο άνθρωπος είναι ένα ον ικανό για τεράστια καλοσύνη, αλλά και για πράξεις που απέχουν από την ηθική του πυξίδα. Αυτή η εσωτερική σύγκρουση είναι η αφετηρία κάθε ηθικής επιλογής.
Η γνώση των αξιών μας είναι το πρώτο βήμα. Το επόμενο και πιο δύσκολο στάδιο είναι η πράξη. Για να το πετύχουμε, χρειάζεται θάρρος. Όχι το θάρρος που ζητά η μάχη ή μια ηρωική θυσία, αλλά το ηθικό θάρρος: η ικανότητα να πράττουμε το σωστό, ακόμη και όταν οι περιστάσεις είναι αντίξοες, όταν είμαστε μόνοι ή όταν η κοινωνία γύρω μας φαίνεται να ενθαρρύνει το αντίθετο. Το ηθικό θάρρος είναι η φωνή που λέει «όχι» σε ό,τι παραβιάζει τις αρχές μας και «ναι» σε ό,τι προάγει το καλό.
Σε αυτό το σημείο, η ενδοσκόπηση παίζει καθοριστικό ρόλο. Μας επιτρέπει να σταματήσουμε και να αναρωτηθούμε: «Ποιες είναι οι βαθύτερες αξίες μου; Ζω τη ζωή μου σε αρμονία με αυτές; Ή επιτρέπω σε εξωτερικούς παράγοντες να με αποσπούν από τον αληθινό μου δρόμο;» Όσο περισσότερο κατανοούμε τον εαυτό μας, τόσο πιο εύκολα μπορούμε να παρατηρήσουμε τις αντιστάσεις, τις δικαιολογίες και τις αδυναμίες που μας απομακρύνουν από τις ηθικές μας επιλογές.
Σε μία εποχή που κυριαρχεί η επιφανειακή επιτυχία, το αληθινό στοίχημα είναι να γίνουμε ειλικρινείς απέναντι στον εαυτό μας. Η πρόκληση για κάθε αναγνώστη είναι αυτή: να αναστοχαστεί τις δικές του αποφάσεις. Να εξετάσει τις στιγμές εκείνες που οι επιλογές του ήταν προϊόν φόβου, συνήθειας ή πίεσης. Ποια από αυτές τις στιγμές θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικές αν υπήρχε περισσότερη επίγνωση, περισσότερος αυτοέλεγχος ή περισσότερο θάρρος;
Ο δρόμος της ηθικής επιλογής δεν είναι εύκολος. Είναι γεμάτος προκλήσεις και απαιτεί συνεχή προσπάθεια. Ωστόσο, είναι και ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην αυθεντική ευτυχία και ολοκλήρωση. Η ζωή αποκτά πραγματικό νόημα όταν οι πράξεις μας είναι σύμφωνες με τις αξίες μας, όταν το θάρρος υπερνικά τον φόβο, και όταν η καλοσύνη γίνεται ο οδηγός μας.
Ας αναρωτηθούμε: «Πώς μπορώ να φέρω τις αξίες μου στην πράξη; Ποια είναι η μία απόφαση που μπορώ να πάρω σήμερα για να συντονίσω τη ζωή μου με το καλό;» Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση μπορεί να είναι η αρχή μιας ζωής γεμάτης ουσία, νοήματος και αρμονία.
ΠΗΓΗ : braining.gr
EIKONA : thequenqhcuest.com
Πηγή: https://www.lecturesbureau.gr/1/knowing-the-good-is-not-enough3817/
