Mήδεια
Ποιός πλουμιστό άρμα σου προμήθευσε;
Πως ανέβηκες στα νέφη, Υπέρτατη;
Γιατί αψήφησες τους πρόσκαιρους κανόνες;
Οι θηρευτές καραδοκούν αθέατοι.
Ω! Ρήγισσα του κόσμου των σκιών
μοναχική ύπαρξη του ερέβους,
σε νοσταλγούν οι περίοικοι,
τ’ άλογα σκιάχτρα της θνητότητας.
Ω! Μήδεια, όργανο θλιβερό,
μέλος της ατέρμονης Πομπής,
υποκρίτρια του θιάσου των πυρσών
απόλυτη υπέρβαση της συνείδησης.
Ω! Μάγισσα, θέλγουσα, πρέσβειρα του χάους,
τέκνο της Ανατολής, τιμώρησε τους χαμαιγενείς,
δείξε, ταπεινή ουράνια ακόλουθε,
το μεγαλόπνοο Άκτιστο σχέδιο.
Ω! Κυματόεσσα, άδραξες
το δόρυ σου, τραγικό προσωπείο,
και χτύπησες τους ουτιδανούς,
εσύ, τιμωρέ των ευτελών.
Ω! Δέσμια του ιλίγγου,
λεύτερη πια, στα βάθη της ψυχής σου,
χωρίς ταυτότητα, μα με το σκήπτρο,
υπηρέτησες τη ρευστότητα της ασυνέχειας.
¨
Ω, Φημισμένη ηρωΐδα, σε θέλγουν
φεγγοβολούσες ακτίνες,
άγγελοι φέροντες ηδύσματα
επιβάλλουν αλλόκοτες εντολές.
Και Συ! ταπεινή ιέρεια του μίσους,
παράφρονα εκτελεστή εντολών,
προς ολοκλήρωση του θείου δράματος
ως ο Ιούδας ο Ισκαριώτης.
Έλα Ολύμπια οδηγήτρα,
σκύψε στα μυαλά των θλιμμένων,
πορεύσου μπροστά στις αγέλες,
άγγιξε τις κεφαλές των ξένων.
΄Ωφειλες να παρέμβεις ανορθόδοξα,
υπάκουσες σε Άνωθεν εντολές,
νεκροφόρα αμαξίδια, στολίδια,
οδήγησαν τις ψυχές, στον Άδη.
Αδέκαστη κριτή της φλόγας,
οι άθλιοι σε λοιδορούν,
αγνοούν, πως οι υπερδύναμοι
δεν υποπίπτουν σε σφάλματα.
Στίλβουσα ηδυπάθεια, καιροφυλακτούσα
μυθολογία του σώματος, των ηδονών,
κατάλυση του μέτρου, της ισορροπίας,
έλξη του απρόοπτου, του αγνώστου.
Είναι τα ξόρκια έρποντα στις ψυχές,
συνειρμοί έλκοντες τη χορεία των ποιητών,
εσύ ακόλουθε του κυρίαρχου Ήλιου,
αέρινη θυγατέρα βασιλέων.
Φιλντισένιες κραυγές αχοβολούν,
οιμωγές των χαμερπών,
ατέλειωτοι πλόες συνθέτουν
διεγέρσεις θελκτικών γοήτων.
Δεν ήσουν Εσύ του κόσμου τούτου,
το κορμί σου πετούσε στα σύννεφα,
ολόχρυσα καλντερίμια διάβαινες,
παρέα με ημίθεες λαμπρογέννητες.
Ο Δίας κεραυνούς ξαπέλυσε
για χάρη σου, ουρανόπεμπτη,
να φανερώσει στους θνητούς
τα λάθη των απόβλητων.
Γνώρισες ταγούς γηρασμένους,
βασιλιάδες πεπερασμένους,
που Σε εξόρισαν μακριά στα πέρατα,
μαζί με τον Μήδο, τον ηγέτη.
Ματαιότητα της φήμης, του μέλλοντος,
διάχυτο φαντάζει το βίωμα της ήττας,
όμως οι σφοδροί άνεμοι, ο τυφώνας,
τυλίγουν περίτεχνα την ηθική δικαίωση.
Αξιακή πυραμίδα και συλλογικός εαυτός
θαμπώνονται απ’ την άτρωτη υπόσταση,
συντρίβουν τους ευτελείς, τους φθονερούς,
τα σαρκικά πάθη, τα κίνητρα.
Η πληρότητα της ψύχωσης βυθίζεται,
όζουσες πληγές στα χαρακώματα,
κι Εσύ, ως ο Φάουστ, συγκλονίζεσαι:
«αχ, μέσα μου φωλιάζουν δυό ψυχές».
Ευθύνες ο Ανέγγιχτος σε φόρτωσε,
όταν κατέβαινες στα γήινα πεδία,
αποτίναξες, ελκυόμενη απ’ τα μεγαλεία,
τη γυμνή αλήθεια, την οδυνηρή αχρονία.
Ηγεμόνες του μάταιου κόσμου
αστόχησαν από τα βάρη του αξιώματος,
συγκρούσθηκε η λογική με το συναίσθημα,
αγνόησαν την Άφθαρτη μεγαλοσύνη.
Καινοτόμος, τερατώδης καταιγίδα,
χλευασμοί απ’ τους πεισιθάνατους,
αστοχίες, αχρονίες, συγκρούσεις,
μα Συ τοξεύεις, θεολογούσα.
Με την πάροδο του χρόνου πλάνητες,
χωρίς το κέλυφος της ζηλοτυπίας,
θ’ απαντήσουν τους δράστες,
θα τους οικτίρουν για τα σφάλματα.
Δικαστές του Κάτω Κόσμου αδυνατούν
να σε αγγίζουν, γιατί είσαι πυρίκαυστη,
κρίνουν μόνον θνητούς,
ολίγιστους, λυκόμορφους.
Ω! Ακατάβλητη, σπέρμα του Αιήτη,
ομόαιμη της μυθικής Ελένης στοχάσου
θα χαθείς μαζί με τα παιδιά σου,
μακριά από την ευτέλεια του πλήθους.
Τα πλάσματα της γαστέρας σου,
άδολα μέλη παραδείσιων κήπων,
συμπλέουν στην αιωνιότητα.
ευγνωμονούν Σε, άδοντα, περήφανα.
Δύο ψυχές εχάθηκαν,
τις πήρε ο άνεμος, οι κεραυνοί,
δεν μείναν στ’ ανθρώπινα μίση,
φύγαν μακριά αμόλυντα.
Ονειρική, άυλη, έκπλαγλη,
δασκαλεμένη από τη θεία σου την Kίρκη
απόκοψες τους δεσμούς με τα επίγεια,
θύμισες στους θνησιγενείς την απώλεια.
Πάρε μας μαζί στο αστρικό πέλμα,
να πλεύσουμε αρόδο στους ουρανούς,
εισπνέοντας με τον Μποντλέρ
«άνθη του κακού».
Αυτόχθων ευρετής του νοήματος
έθεσε τ’ όνομά σου στους στίχους,
αθέλητα έπλασε δυσβάσταχτο όνειρο
και διεμβόλισε την καρδιά του.
Πιστεύω στη θεϊκή τέχνη,
λυπάμαι απ’ τα αδιέξοδα, που έπεσες,
γνωρίζω, πως είσαι μάρτυρας, οιωνός,
θύμα μοιραίας έμπνευσης.
Πηγή: https://www.fractalart.gr/mhdeia/