Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2024

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...ΚΟΛΥΜΠΑΜΕ...ΑΠΟΤΙΟΥΜΕ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ...

  • Γράφει ο Γιάννης Καραπανάγος
Κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά γνωρίσματα αλλά το καλοκαίρι ξεχωρίζει για τις αναμνήσεις των παιδικών και μαθητικών μας χρόνων, οι οποίες είναι έντονες, λόγω των σχολικών διακοπών. 
Η ανεμελιά, το παιχνίδι, το κολύμπι και λοιπές δράσεις πρωταγωνιστούσαν, προσφέροντας χαρά, ικανοποίηση, ομαδικότητα και δημιουργούσαν ειλικρινείς δεσμούς που αντέχανε στον χρόνο.
Πριν λίγο καιρό συναντήθηκα με τον παιδικό μου φίλο Γιάννη Λογοθέτη, με τον οποίο παραθερίσαμε πολλά καλοκαίρια στη Λίμνη Ηραίου (Βουλιαγμένης), όταν κατασκήνωνε η οικογένειά του, κοντά στο σπίτι μας και για μία ακόμη φορά κάναμε αναφορές στα καλοκαίρια της δεκαετίας του ΄70. 
Μεταξύ των άλλων ανατρέξαμε στον Ποδοσφαιρικό Αθλητικό Όμιλο Βουλιαγμένης (Π.Α.Ο.Β.), που αγωνιζόταν σε χωράφι, που καθαρίζαμε κάθε καλοκαίρι από τις πέτρες και τα αγκάθια, που τοποθετούσαμε χειροποίητα γκολπόστ και που οριοθετούσαμε τον αγωνιστικό χώρο με άσπρες γραμμές.
Στην ομάδα συμμετείχαν ποδοσφαιριστές διαφόρων ηλικιακών κατηγοριών. Ο Γιάννης Λογοθέτης, τα δύο αδέλφια Κώστας Δόσχορης (Τσάνας) και Νίκος Δόσχορης (Κολιός), ο Κώστας Δόσχορης του Γεωργίου, ο Τάσος Παρέντης, ο Φάνης Πέτρου, η Αθανασία Καραπανάγου και ο Γιάννης Καραπανάγος, καθώς και οι αείμνηστοι Γιάννης Λογοθέτης (κακός), Γιώργος Γλυκοφρύδης, Τάκης Κανάκης, Χρήστος Δόσχορης και Κώστας Γολεμάτης.
Κατά τη συζήτηση, προτάθηκε να αφιερώσουμε μία αθλητική δράση στους αείμνηστους που αγωνιζόντουσαν στην ομάδα ποδοσφαίρου της Βουλιαγμένης. Να κολυμπήσουμε στη Λίμνη, διασχίζοντάς την, κατά μήκος. 

Έτσι συγκροτήσαμε μία κολυμβητική ομάδα, επτά ατόμων, που την αποτελούσαν ο Πατέρας Τσαμπίκος Π. Πετρόπουλος, οι Γιάννης, Δημήτρης και Νίκος Λογοθέτης, ο Θανάσης Πρωτοπαππάς, ο Βαγγέλης Τσόλης και ο Γιάννης Καραπανάγος και η ιδέα πήρε σάρκα και οστά την Τρίτη, 17 Σεπτεμβρίου 2024. 
Κολυμπήσαμε 1.800 μέτρα και τερματίσαμε άπαντες με χρόνο κάτω από 55΄λεπτά. Πρώτος ο Θανάσης Πρωτοπαππάς.
Αξίζει να σημειώσουμε την υποστήριξη της κολυμβητικής ομάδας από την Αθανασία Κολλιάκου και την Γεωργία Κόντη. 
Το αποτέλεσμα του τερματισμού όλων προκάλεσε χαμόγελα και απέραντο ενθουσιασμό, ενώ συμφωνήθηκε το εγχείρημα αυτό να επαναληφθεί και του χρόνου, για τον ίδιο λόγο, στέλνοντας το μήνυμα πως δεν πρέπει να ξεχνάμε τους ανθρώπους που ζήσαμε μαζί και συμμετείχαμε σε κοινές δράσεις, δίνοντας νόημα και υπόσταση στην παιδική μας ηλικία, καθώς και στην έννοια της φιλίας. 

Συγχαρητήρια στους συμμετέχοντες!