Το καντήλι της γης
Με τ’ αυγινό φως για πένα
χρυσώνω τις προσευχές της νέας μέρας.
Στης καρδιάς τις γρίλιες
απιθώνω τα όνειρα
όπου με θαλπωρή θα τα κεντήσουν
οι ηλιαχτίδες, οι χρυσές βελόνες τ’ ουρανού.
Το γεράνι στο παραθύρι σαν φωτιά μοιάζει,
τους πόθους τυλίγει στα κόκκινα πέταλά του.
Καπηλεύονται εκείνοι π’ αγκάθια θρέφουν
των αδερφών τους τα εύοσμα, τα αγνά βήματα.
Λιθοβολούν στο πέρασμά τους
αυτούς που ασυμβίβαστοι είναι με την υποκρισία,
τους αληθινούς εργάτες της ιστορίας, της τέχνης,
του πολιτισμού, της αγάπης του κόσμου.
Με ριπές μικροψυχίας βομβαρδίζουν την πληγωμένη κοινωνία και τα στεφάνια των λεμονανθών μαραίνονται απ’ το άδικο.
Το καντήλι της γης όμως, φέγγει στο βάθος του ορίζοντα
με τη φλόγα να γράφει “η σωτηρία δεν χάθηκε”.
* Η Σοφία Αγραπίδη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ανδραβίδα Ηλείας. Υπηρέτησε στον Σ.Ξ. Με τον γραπτό λόγο ασχολείται από πολύ μικρή. Έχει διακριθεί πολλές φορές σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και κατά το τρέχον έτος εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή “Ανατολή Ψυχής”.
Με ριπές μικροψυχίας βομβαρδίζουν την πληγωμένη κοινωνία και τα στεφάνια των λεμονανθών μαραίνονται απ’ το άδικο.
Το καντήλι της γης όμως, φέγγει στο βάθος του ορίζοντα
με τη φλόγα να γράφει “η σωτηρία δεν χάθηκε”.
* Η Σοφία Αγραπίδη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ανδραβίδα Ηλείας. Υπηρέτησε στον Σ.Ξ. Με τον γραπτό λόγο ασχολείται από πολύ μικρή. Έχει διακριθεί πολλές φορές σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και κατά το τρέχον έτος εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή “Ανατολή Ψυχής”.
Πηγή: https://www.fractalart.gr/
