με παραμύθια...
Μας διηγήθηκαν για δράκους
και τέρατα,
νεράιδες και μάγισσες.
Γιά τον κακό λύκο,
την κοκκινοσκουφίτσα
και την Χιονάτη.
Για το φτωχό κοριτσάκι την σταχτοπούτα,
που την συνάντησε
ο πλούσιος πρίγκιπας,
την ερωτεύτηκε
και την έκανε βασίλισσα της καρδιάς του...
Και το καλό
να μάχεται ενάντια
στο κακό όπου το καλό κέρδιζε πάντα στο τέλος.
Και ζούσαν αυτοί καλά
και εμείς ακόμη καλύτερα
Αλήθεια, πως γίνεται
και μια κοκκινοσκουφίτσα
μια χιονάτη να περάσουν τόσο πολύ στο υποσυνείδητο μας
και εκατομμύρια κορίτσια και αγόρια σ' όλο τον κόσμο να ταυτιστούμε
τόσο πολύ;;;;
Γοητείες και σύμβολα...
Έννοιες μεταφορικές "καρφώθηκαν" στα μύχια της ψυχής,
αναπληρώνοντας
όσα μας έλειπαν,
μ' όλα εκείνα
που επιθυμούσαμε
και δεν είχαμε ...
Ταυτιστήκαμε μαζί τους είτε από ανάγκη,
είτε από συμπόνοια,
είτε αντικαθιστώντας πατρικές και μητρικές φιγούρες, συναισθήματα φιλίας, αγάπης, έρωτα...
Παραμύθια...
Μικροί και μεγάλοι...
Θα γοητεύουν και εξιδανικεύουν την καθημερινότητά μας
Και όπως και να το κάνουμε αγαπημένοι μου φίλοι κατά βάθος το θέλουμε το παραμυθάκι μας, για ένα ουτοπικό ταξίδι με προορισμό,
την χώρα των ονείρων.
# Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη
δώσ' της κλώτσο να γεννήσει παραμύθι
να αρχίσει...
Λύκε, λύκε είσαι εδώ;; #
#Μ.Γ#