Η δήλωση της κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι η «Ε.Ε. δεν πρόκειται να δεχθεί οτιδήποτε παραπέμπει στην πρόταση για λύση δύο κρατών» στην Κύπρο θα είχε καθοριστική σημασία εάν η νέα τοποθέτηση της Άγκυρας περί λύσεως του Κυπριακού σε νέα βάση δεν αποτελούσε διαπραγματευτική αφετηρία και όχι στόχο αδιαπραγμάτευτο. Η Τουρκία, βεβαίως, ως χώρα ενεργούσα διαχρονικώς με τρόπο συστηματικό, δεν αρκείται σε διακηρύξεις προθέσεων, αλλά με ενέργειές της «οικοδομεί» –με τρόπο έκνομο και παρά τη διεθνή κατακραυγή– την «κυριαρχία» του κατοχικού καθεστώτος στη βόρεια Κύπρο.
Σε πρώτη φάση, η Άγκυρα «ανταποκρίθηκε» στο αίτημα της παρανόμου τουρκοκυπριακής διοικήσεως για τη διεξαγωγή ενεργειακών ερευνών στην ΑΟΖ της κατεχόμενης βορείου Κύπρου. Η έκνομη αυτή διαδικασία συνεχίζεται. Προχθές ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ερσίν Τατάρ εξήρε με δηλώσεις του τη σημασία των Κατεχομένων «και για την ασφάλεια των ακτών της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο». Και τη ρητορική αυτή αποστροφή θα συμπληρώσει, ως αναμένεται, η ανακοίνωση δημιουργίας αεροπορικής βάσεως μη επανδρωμένων πολεμικών αεροπορικών συστημάτων από τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά την επίσκεψή του στα Κατεχόμενα στις 20 Ιουλίου.
Στο διπλωματικό επίπεδο υπάρχει φαινομενική αδράνεια. Αλλά κατά την τελευταία άτυπη και μη δεσμευτική πενταμερή διάσκεψη, οι θέσεις των δύο μερών έχουν καταγραφεί, με την τουρκοκυπριακή πλευρά να διατυπώνει απόψεις λύσεως του πολιτικού προβλήματος της νήσου αποκλίνουσες από την έως τώρα ισχύουσα εντολή του ΟΗΕ για ομοσπονδιακή λύση του Κυπριακού.
Η βρετανική πρόταση, που απορρίφθηκε από τα άλλα μέλη της πενταμερούς, προβλέπει λύση στη βάση «αυτοδιοικούμενων περιοχών» με ενιαία εκπροσώπηση στην Ε.Ε., διατυπωμένη με τρόπο συνάδοντα στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, κάτι που δεν είναι ανέφικτο, κατά τις εκτιμήσεις ορισμένων.
Είναι μέχρις στιγμής η μόνη «συνθετική πρόταση» που έστω και απορριφθείσα βρίσκεται στο τραπέζι. Αλλά η προώθησή της εξαρτάται από το εάν η πρόταση του Λονδίνου θα έχει τη στήριξη της Ουάσιγκτον. Όταν και εάν οι ΗΠΑ ενεργοποιηθούν, τότε η πίεση που θα ασκηθεί θα είναι αμφίπλευρη, οπότε και αρχίζουν τα δύσκολα. Εν κατακλείδι, ευπρόσδεκτες μεν οι δηλώσεις της κ. Φον ντερ Λάιεν, όμως άλλοι οι πρωταγωνιστές του κυπριακού δράματος.
Πηγή: https://www.kathimerini.gr/