Πηγή: http://chistospanteleou.blogspot.com
Χθες ο συνδυασμός « Αλλάζουμε Μαζί» έβαλε τα θεμέλια του αύριο. Μια παρέα στην αρχή, με ανησυχίες για τον τόπο, με ιδέες για ένα καλύτερο αύριο, αποφάσισε να κάνει το πρώτο βήμα. Να πει τον «πόνο» του για τον τόπο σε μια μερίδα συμπολιτών μας, που προφανώς δεν είχαν εξαρτήσεις αλλά και φοβίες να εκφράσουν τη διαφορετικότητα απέναντι σε ό,τι συμβαίνει στα δημοτικά δρώμενα.
Η αλήθεια είναι ότι όντως η διάρκεια κάνει τον άνθρωπο να προσδιορίζεται ελεύθερο μυαλό και χωρίς λιγοψυχίες, καθότι αρκετοί λύγισαν μπροστά σ΄ αυτό το εγχείρημα και προσάραξαν στα υπήνεμα λιμάνια της σιγουριάς που πάντα προσφέρει εδώ και δεκαετίες η άρχουσα [α]τάξη[α].
Δεν φοβηθήκαμε να αναμετρηθούμε με το κατεστημένο, δεν κάναμε αγώνα με ξένες πλάτες, με ξένα μέσα, δεν στηριχθήκαμε σε χρεοκοπημένα κομματικά δεκανίκια!
Ξαφνιάσαμε με το πρωτόγνωρο τρόπο σκέψης, συμπεριφοράς και λειτουργίας μας.
Λοιδορηθήκαμε γιατί δεν ανοίξαμε εκλογικό κέντρο.
-Τρως λεφτά από μπάτσο! Που να βάλει το χέρι του να πληρώσει νοίκια!
Μου πέταξε κατάμουτρα πρώην αυτοδιοικητικός.
-Εάν μας επέτρεπαν θα δίναμε αυτά τα λεφτά σε ιδρύματα ως δωρεά! Του απάντησα.
Δεν με πίστεψε. Γύρισε αλλού το κεφάλι του, σημάδι πως τα ακούει βερεσέ.
Ε! λοιπόν τον πληροφορώ πως τα λεφτά θα δοθούν τώρα μετά τις εκλογές και ας μη πήραμε μια ψήφο από εκεί.
Ο κόσμος θα αργήσει αλλά θα καταλάβει πως η πολιτική είναι μία αλλά οι πολιτικοί πολλοί και σίγουρα όχι όλοι το ίδιο. Ότι υπάρχουν και τίμιοι στον πολιτικό στίβο, μόνο που δεν θορυβούν σαν τους τενεκέδες και πρέπει να εκπέμπεις στο ίδιο μήκος κύματος για να τους αντιληφθείς, να τους εμπιστευτείς, να συμπορευτείς μαζί τους.
Μακάρι να διαψευστώ.
Θα καταλάβουν πως χάσαμε μια 4ετία σαν τόπος να πάμε μπροστά όταν εκλέξαμε για άλλη μια φορά το ΤΙΠΟΤΑ.
Σέβομαι απόλυτα την ετυμηγορία των ψηφοφόρων αλλά λυπάμαι, δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις επιλογές των.
Διδάξαμε πολιτικό σεβασμό και σας το δείχνω.
Μόλις μπήκε στα «διόδια» του γυμνασίου ο υποψήφιος Δήμαρχος μας Ιωάννης Καραπανάγος, χαιρέτισε και είχε διάλογο με τον σημερινό δήμαρχο, εν αντιθέσει με άλλον υποψήφιο δήμαρχο που αν είχα προνοήσει να φωτογραφήσω θα τον βλέπατε πως πέρασε χωρίς να χαιρετήσει κανένα από τους δυο τους. Ακριβώς όπως κάνουν οι δύστροπες κατσίκες όταν πας να τις αρμέξεις. Πιάνουν τοίχο με σκοπό να λακίσουν και να ξεφύγουν.
Τα χαρακτηρίζω διόδια γιατί ένθεν κακείθεν ήταν υποψήφιοι του δημάρχου, μανάδες, παιδιά, σύζυγοι, όλοι τέλος πάντων και μου θύμισαν τους επαίτες στη διώρυγα του Ισθμού μας. Πιάνουν ο ένας από τη μια μεριά και ο άλλος από την άλλη και δεν αφήνουν τους τουρίστες να περάσουν ελεύθερα τη γέφυρα αλλά τους αναγκάζουν να κάνουν πιρουέτες προκειμένου να τους αποφύγουν ή να τους δώσουν κάτι τι. Κατάντια.
Λένε στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ναι αλλά και στον κατήφορο υπάρχει σταματημός; Καληνύχτα Λουτράκι!
