Της Χαράς Μαρκατζίνου
Η ζωή από μόνη της είναι ένα δώρο, μία ευλογία. Το ιερότερο, το σπουδαιότερο, το πιο πολύτιμο. Ωστόσο, οι περισσότεροι θεωρούμε τη ζωή δεδομένη, την αφήνουμε να μας προσπεράσει, αναλωνόμαστε στο χθες και αγωνιούμε για το αύριο, ενώ ξεχνάμε παντελώς το σήμερα, το εδώ, το τώρα…
Μα η ζωή είναι δώρο, που μας δίνει χαρά, ξετυλίγοντας το περιτύλιγμά του, αδημωνόντας για το περιεχόμενό του, ανυπομονώντας να το κρατήσουμε, να το μυρίσουμε, να το γευτούμε, να ακούσουμε τον ήχο που κάνει, να δούμε τα χρώματά του…
Κι, όμως, υπάρχουν στιγμές που αυτό το δώρο το θεωρούμε βάρος, φορτίο ασήκωτο, αγανακτούμε με τις δυσκολίες, γκρινιάζουμε. Τίποτα δε μοιάζει αρκετό, δε μας γεμίζει κι αυτό το δώρο το πετάμε σε μια άκρη να μαραζώνει, να χάνει το χρώμα του και τη ζωντάνια του…
Κι, όμως, υπάρχουν στιγμές που αυτό το δώρο το θεωρούμε βάρος, φορτίο ασήκωτο, αγανακτούμε με τις δυσκολίες, γκρινιάζουμε. Τίποτα δε μοιάζει αρκετό, δε μας γεμίζει κι αυτό το δώρο το πετάμε σε μια άκρη να μαραζώνει, να χάνει το χρώμα του και τη ζωντάνια του…
Μα η ζωή είναι δώρο, το πολυτιμότερο. Κι εμείς στον αγώνα της καθημερινότητας το ξεχνάμε. Για να το θυμηθούμε, όταν μια κακοτυχία, μία αρρώστεια ή ένας θάνατος μας υπενθυμίσουν πως είναι ευλογία να αναπνέεις, να ζεις, να δημιουργείς. Για να το ξεχάσουμε αμέσως παρακάτω μόλις ξαναβαλτώσουμε στη μίζερη καθημερινότητα.
Μα η ζωή είναι δώρο, κι όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιο ευτυχισμένοι θα είμαστε. Τόσο πιο απαλλαγμένοι από άχρηστα φορτία θα είμαστε… Τόσο πιο ελεύθεροι θα νιώσουμε.
Η ζωή είναι δώρο, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της, ακόμα κι όταν οι αντοχές δοκιμάζονται, η υπομονή μοιάζει να σε εγκαταλείπει. Η ζωή είναι δώρο ακόμα και στο πιο σκοτεινό της σημείο, γιατί μετά το σκοτάδι έρχεται πάντα το φως. Η ζωή είναι δώρο εκείνες τις στιγμές που πιστεύεις πως είσαι σε αδιέξοδο, τις στιγμές εκείνες που πιστεύεις πως οι δυνάμεις σου σ’εγκαταλείπουν. Γιατί εκείνες ακριβώς τις στιγμές, είναι που ανακαλύπτεις τις αντοχές σου, βρίσκεις τη δύναμη και ξεπερνάς όρια, κι ανακαλύπτεις πράγματα για τον εαυτό σου που ούτε καν τα γνώριζες.
Η ζωή είναι δώρο, όταν επουλώνεις τις πληγές σου, χωρίς να τις κρύβεις, χωρίς να τις αφήνεις να αιμορραγούν ασταμάτητα. Όταν τα σημάδια τους παραμένουν στον κορμί σου για να σου θυμίζουν το υπέροχο μάθημα που σου πρόσφεραν.
Η ζωή είναι δώρο όταν συγχωρείς. Όταν αφήνεις πίσω αυτό που σε στεναχώρησε, όταν συγχωρείς αυτόν που σε πλήγωσε και προχωράς παρακάτω, κοιτώντας μόνο μπροστά. Όταν κατανοείς, όταν αποδέχεσαι το δικό σου καθρέφτισμα στον άλλο, όταν συγχωρώντας απελευθερώνεσαι…
Η ζωή είναι δώρο όταν μοιράζεσαι την αγάπη, τη χαρά, την αγκαλιά, τη στιγμή. Η ζωή είναι δώρο, όταν δίνεις χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς μια απαιτητή επιστροφή συναισθημάτων. Η ζωή είναι δώρο, όταν γελάς με την ψυχή σου, όταν αγαπάς με την καρδιά σου, όταν συγχωρείς στην αγκαλιά σου…
Ανακάλυψε το δώρο που απλόχερα σου δόθηκε. Νιώσε ευγνωμοσύνη το πρωί που ξυπνάς για το δώρο που λέγεται ζωή. Φύλαξέ το ως πολύτιμο. Μάθε από αυτό το δώρο, όποιο μάθημα κι αν σου δώσει…
Νιώσε ευλογημένος για όσα έχεις, γιατί είναι αυτά που σου χρειάζονται, γιατί είναι αυτά που πραγματικά θέλεις…
Νιώσε την ευλογία της δυσκολίας που αντιμετωπίζεις, όποια κι αν είναι αυτή, διδάξου από αυτήν και σίγουρα θα βρεις τον τρόπο να ανταπεξέλθεις.
Η ζωή είναι δώρο!
Πηγή: therapywave.eu
