Για μία ακόμη φορά αυτοί που έχουν την ευθύνη, οι γονείς και σε δεύτερο βαθμό οι δάσκαλοι, βγάζουν την «ουρά» τους απέξω
ΣυντάκτηςΙορδάνης Χασαπόπουλος
Όλο και περισσότερα γίνονται, χρόνο με το χρόνο, τα περιστατικά βίας στα οποία πρωταγωνιστούν ανήλικα αγόρια και κορίτσια. Από τα 12 έως τα 16 τους χρόνια οι έφηβοι στην Ελλάδα δοκιμάζονται σε όλα τα επίπεδα. Η ζωή τους γίνεται ένα απέραντο challenge. Στο σχολείο, στις παρέες, στη διασκέδαση, στα social. Από πού επηρεάζονται και τι είναι αυτό που μπορεί να τους προστατεύσει;
Οι σκηνές βίας, έξω από τα σχολεία, στις πλατείες και στις γειτονιές, είναι πλέον πολύ συχνό φαινόμενο. Οι αστυνομικοί που καταγράφουν τα περιστατικά έχουν μείνει έκπληκτοι από τη βιαιότητα με την οποία αλληλοδέρνονται οι έφηβοι μεταξύ τους, από τα λόγια που ανταλλάσσουν αλλά και από το γεγονός πως όλα γίνονται για να ανεβεί ένα βίντεο στα social και να ηρωοποιηθούν οι πρωταγωνιστές. Τα τελευταία χρόνια τη σκυτάλη στα περιστατικά βίας έχουν πάρει οι μικρές κοπέλες που κάνουν επίδειξη δύναμης απέναντι σε συνομήλικές τους, για ασήμαντες αφορμές.
Πριν από μερικές εβδομάδες μία ανήλικη 13 ετών χτυπούσε και έβριζε χυδαία μία συνομήλική της, γιατί, όπως έλεγε, έκανε δεσμό με τον πρώην φίλο της. Σε άλλη περίπτωση, 5 ανήλικες είχαν πέσει επάνω σε μία συνομήλικη και για ασήμαντη αφορμή την ξυλοφόρτωναν. Και στις δύο περιπτώσεις, δίπλα τους ακριβώς ήταν μία άλλη κοπέλα, η οποία κατέγραφε με το κινητό της τον ξυλοδαρμό, ενώ δύο τρία αγόρια που έτυχε να είναι παρόντα δεν επενέβαιναν για να σταματήσουν τον άγριο ξυλοδαρμό και να χωρίσουν τις κοπέλες.
Η πρώτη αντίδραση όλων απέναντι σε τέτοια περιστατικά είναι πως τον πρώτο λόγο έχει η Αστυνομία και πως μόνο αυτή μπορεί να βάλει τέλος σε τέτοια φαινόμενα. Να αρχίσουν, λοιπόν, οι συλλήψεις ανηλίκων και να φτάσουν μέχρι τα δικαστήρια όπου θα λύνονται οι διαφορές; Για μία ακόμη φορά αυτοί που έχουν την ευθύνη, οι γονείς και σε δεύτερο βαθμό οι δάσκαλοι, βγάζουν την «ουρά» τους απέξω και φωνάζουν: «Μα, πού είναι το κράτος; Τι κάνει η Πολιτεία;». Όπως ακριβώς κάνει ο Νεοέλληνας σε πολλές περιπτώσεις στην καθημερινότητά του, όταν θέλει να βγάλει από πάνω του τις δικές του ευθύνες. Τα ρίχνει στο κράτος και την έλλειψη υποδομών, για να μην φωτιστούν οι δικές του αδυναμίες.
Όταν κάποιος μεγαλώνει παιδιά έχει μία μεγάλη ευθύνη μέχρι την ενηλικίωσή τους και πρέπει για κάθε τι παράνομο που κάνει η κόρη ή ο γιος να αναλαμβάνουν οι ίδιοι οι γονείς την ευθύνη. Οι γονείς είναι υπεύθυνοι να μεγαλώσουν σωστά το παιδί τους και όχι το κράτος, ο αστυνομικός ή ο δικαστής. Και αυτό πρέπει να μάθουν και τα παιδιά, για να κάνουν το ίδιο, όταν θα μεγαλώσουν, στα δικά τους παιδιά. Μερίδιο ευθύνης έχουν και ο δάσκαλος και ο καθηγητής που διαπαιδαγωγούν τους νέους στο σχολείο και θα πρέπει να του δώσουν τις βασικές αρχές για να γίνουν σωστοί πολίτες με υποχρεώσεις και δικαιώματα.
Εδώ οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Οι γονείς αδιαφορούν για το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά τους, για το πώς συμπεριφέρονται στο σχολείο στην εκδρομή ή στις εξόδους τους και έχουν την απαίτηση από όλους τους άλλους να ενδιαφερθούν και να τα φροντίσουν. Ανήλικα πηγαίνουν στα μπαρ, τις ταβέρνες και τα σούπερ μάρκετ, αγοράζουν και καταναλώνουν ανεξέλεγκτα αλκοόλ και ο γονιός τα βάζει με την Αστυνομία και τους καταστηματάρχες γιατί σερβίρουν αλκοολούχα ποτά σε μικρά παιδιά. Υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις που οι γονείς καλούνται στα αστυνομικά τμήματα ύστερα από παραβατική συμπεριφορά των παιδιών τους, και το μόνο που βρίσκουν να πουν στους αστυνομικούς είναι: «Δυστυχώς, δεν μπορώ να κάνω οτιδήποτε. Δεν με ακούει». Και ο αστυνομικός, ο δικαστής ή ο εκπαιδευτικός, τι μπορούν να κάνουν μπροστά σε αυτή την επίδειξη ανευθυνότητας του γονέα;
Κάποιοι νομίζουν ότι η ανατροφή των παιδιών είναι υποχρέωση του κράτους και πολύ εύκολα πετούν από πάνω τους κάθε ευθύνη. Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά φαίνεται πόσο στρεβλά είναι τα πράγματα στην ελληνική κοινωνία σήμερα. Άνθρωποι χωρίς αρχές και χωρίς την αίσθηση της ατομικής ευθύνης για τίποτα, από την οδική ασφάλεια μέχρι τη συλλογική αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων, δίνουν το κακό παράδειγμα στα παιδιά τους και τη νέα γενιά, και μετά διαμαρτύρονται ότι τίποτα δεν δουλεύει σε αυτό το κράτος και όλοι είναι διεφθαρμένοι.
Δυστυχώς, για τα λάθη των παιδιών και τη βίαιη συμπεριφορά τους οι μεγάλοι υπεύθυνοι είναι οι γονείς και ο τρόπος που τα μεγάλωσαν. Τα παιδιά γίνονται βίαια γιατί αυτό βλέπουν στο σπίτι. Προσπαθούν να κερδίσουν την προσοχή και την επιβράβευση του γονιού, γι’ αυτό πολλές φορές κάνουν ό,τι βλέπουν στο σπίτι. Όσα προγράμματα και αν εφαρμόσει η Πολιτεία για την παραβατικότητα των νέων χρειάζεται υπομονή, εκπαίδευση και αλλαγή κουλτούρας πρώτα στους γονείς. Με την Αστυνομία και τα δικαστήρια δεν λύνονται τόσο μεγάλα κοινωνικά θέματα. Και η βία των ανήλικων είναι ένα μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα, και απαιτείται η συνεργασία της οικογένειας.
Πηγή: https://www.vradini.gr/apopseis/i-via-anilikon-kai-i-eythyni-ton-goneon/1167056/
