Τετάρτη 2 Ιουλίου 2025

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ 12 ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ!

Μια εξαιρετική συγκυρία για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων μας και επιδιώξεων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Υποναύαρχος(εα), Στρατηγικός Αναλυτής και Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Strategy International

Φωτογραφία αρχείο Τεχεράνη VIA ASSOCIATED PRESS

Γράφει ο Στάθης Κυριακίδης, Υποναύαρχος (εα), Στρατηγικός Αναλυτής και Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Strategy International.

Η σύγκρουση Ισραήλ – Ιράν έχει στην ουσία ξεκινήσει από την ανακήρυξη της Ισλαμικής Δημοκρατίας μετά την ανατροπή του Σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί από τον Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί (1979) και την εγκαθίδρυση ενός αυστηρά θεοκρατικού καθεστώτος που έθεσε στρατηγικό στόχο την εξάλειψη του κράτους του Ισραήλ.
Την προηγούμενη εβδομάδα παρακολουθήσαμε το τελευταίο (μέχρι το επόμενο) επεισόδιο αυτής της σύγκρουσης, το οποίο ολοκληρώθηκε με την ‘επιβολή’ μιας εκεχειρίας με τη μορφή ‘Pax Americana’. Η εξέλιξη αυτή ασφαλώς και δεν αφήνει ικανοποιημένο το Ισραήλ και ιδιαίτερα τον Πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος φιλοδοξεί να γράψει το όνομά του μεταξύ των εθναρχών του ισραηλινού έθνος όπως ο Νταβίντ Μπεν-Γκουριόν, ο Μοσέ Νταγιάν και η Γκόλντα Μεΐρ, και αισθάνεται ότι έχει φτάσει πολύ κοντά στον στρατηγικό του στόχο του, αυτόν της οριστική αλλαγής καθεστώτος.
Το Ισραήλ είναι ίσως ο μόνος δρών στην περιοχή που τον ενδιαφέρει λιγότερο η επόμενη μέρα του Ιράν, αρκεί να απαλλαγεί οριστικά από το μισητό καθεστώς. Η πιθανότητα πρόκλησης χάους και εμφυλίου είναι κάτι που ανησυχεί όλους τους άλλους και γι’ αυτό το λόγο, η τελική επιβίωση του υφιστάμενου καθεστώτος, ασφαλώς αποδυναμωμένου, είναι το καλύτερο δυνατό σενάριο, τουλάχιστον προς ώρας. Άλλωστε ο καλύτερος διάβολος είναι αυτός που γνωρίζεις…
Για τις ΗΠΑ, που αναμφισβήτητα κέρδισαν επικοινωνιακά και ιδιαίτερα για τον Πρόεδρο Τραμπ, η επιτυχία είναι μεγάλη, αν αναλογιστεί κανείς το ρίσκο που έλαβε: Αφενός η πιθανότητα δημιουργίας ενός νέου Τσερνόμπιλ από την έκλυση ραδιενέργειας ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών και αφετέρου η πιθανότητα αποτυχίας της όλης, εντυπωσιακής ομολογουμένως επιχείρησης, ήταν μεγάλες. Η πρώτη έχει αποκλεισθεί μετά τις μετρήσεις επιπέδου ραδιενέργειας στην περιοχή τόσο από τις σαουδαραβικές αρχές, όσο και από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, Η δεύτερη συνεχίζει να υφίσταται, καίτοι οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται, συν τω χρόνω, από το πεδίο, δείχνουν ότι όντως το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν υπέστη σημαντική ζημιά, η οποία θα καθυστερήσει, την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων για ικανό χρονικό διάστημα.
Βέβαια, το πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν, ο μεγάλος πονοκέφαλος του Ισραήλ, δεν γνωρίζουμε σε τι κατάσταση βρίσκεται. Και ασφαλώς οι ισχυρισμοί των IDF ότι έχει καταστραφεί σε ποσοστό άνω του 70% (βλήματα και φορείς εκτόξευσης) είναι μια ένδειξη, αλλά όχι απόδειξη, Επίσης δεν είναι σε γνώση μας το στρατηγικό απόθεμα καθώς και ο ρυθμός αναπλήρωσης του, αν υποθέσουμε ότι αυτοί όντως αναπληρώνονται είτε με ίδια μέσα είτε με προμήθεια από φίλες χώρες (Κίνα, Πακιστάν). Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ίσως και να δικαιολογεί την ‘ήττα σαν νίκη’ που ισχυρίζεται ο Ayatollah Ali Khamenei, υπέρτατος Ηγέτης της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Πιθανόν, λοιπόν, η συμφωνία για κατάπαυση του πυρός να αποτελεί ένα τακτικό ελιγμό των Φρουρών της Επανάστασης, προκειμένου να ανασυγκροτηθούν τόσο σε επίπεδο Ηγεσίας όσο και σε επίπεδο δυνατοτήτων.
Κάτι τέτοιο θα τους επιτρέψει αφενός να εξασφαλίσουν την επιβίωση του καθεστώτος εσωτερικά, και αφετέρου για να αναλάβουν εκ νέου επιχειρήσεις είτε από το έδαφος του Ιράν, είτε μέσω του ”Άξονα της Αντίστασης”, ήτοι Χαμάς, Palestinian Islamic Jihad, Χεζμπολάχ, Χούθις, καθώς και της σιιτικής πολιτοφυλακής του Ιράκ. Άλλωστε, η κατάρρευση της ιρανικής αεράμυνας και η απόκτηση, σχεδόν άμεσα, αεροπορικής υπεροχής της ισραηλινής αεροπορίας, καθιστούσε τη διατήρηση υψηλού επιχειρησιακού ρυθμού ιδιαιτέρως προβληματική, και συνεπώς η εξακολούθηση αυτής της μορφής πολέμου θα οδηγούσε μαθηματικά σε ολοκληρωτική καταστροφή του βαλλιστικού δυναμικού τους.
Το Ισραήλ λοιπόν, θα πρέπει να βρει τρόπο να σπάσει την εκεχειρία, αργά ή γρήγορα, ακόμα και με προβοκάτσια, ιδιαιτέρως αν αντιληφθεί ότι το καθεστώς του Ιράν δεν πρόκειται να καταρρεύσει υπό το βάρος των γεγονότων, ελλείψει μια συγκροτημένης και αξιόπιστης ”αντιπολίτευσης”, παρόλο που θα ”συμβάλλει” σ ’αυτό με όλες του της δυνάμεις. Και βέβαια, η περίπτωση επιβολής αλλαγής από το εξωτερικό της χώρας θα πρέπει να αποκλειστεί, και η πιθανότητα επιστροφής στο θρόνο του διαδόχου του Σάχη ανάγεται μάλλον στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
Η αποδυνάμωση του Ιράν ενδεχομένως να έχει και μια άλλη σημαντική επίπτωση στην περιοχή: Ο μοναρχίες των αραβικών κρατών του Κόλπου, δεν υφίστανται κάποια πίεση πλέον για να προχωρήσουν στην άμεση εξομάλυνση των σχέσεων τους με το Ισραήλ (Αβρααμικές Συμφωνίες ΙΙ), πριν την οριστική επίλυση του Παλαιστινιακού με τη δημιουργία κρατικής οντότητας, μια και ο λόγος σύναψής τους, αυτός του κοινού εχθρού, θα έχει πρακτικά εκλείψει. Παράλληλα, η αμέριστη υποστήριξη από πλευράς ΗΠΑ του Ισραήλ, δημιουργεί δεύτερες σκέψεις αναφορικά με την ασφάλεια τους, παρά τις μυθικές συμφωνίες πλαίσιο για την προμήθεια αμυντικού υλικού από τις ΗΠΑ, που υπογράφηκαν κατά το ταξίδι του Προέδρου Τραμπ στον Κόλπο, Η αναζήτηση περαιτέρω εγγυήσεων ασφαλείας, ενδεχομένως να ανοίξει το δρόμο στην Κίνα για μεγαλύτερη διείσδυση στην αραβική χερσόνησο…
Στα καθ’ ημάς, η στρατηγική σχέση που έχει σφυρηλατηθεί την τελευταία δεκαετία με το Ισραήλ, παρέχοντάς του το απαραίτητο στρατηγικό βάθος, φέρνει τη χώρα σε πλεονεκτική θέση, δεδομένου ότι το Ισραήλ αναδύεται ως αναμφισβήτητος Ηγεμόνας στη Μέση Ανατολή. Είναι μια εξαιρετική συγκυρία για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων και επιδιώξεων στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και για την αμυντική θωράκιση της χώρας, αρκεί να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος. Άλλωστε ο εχθρός, η αναθεωρητική Τουρκία, έχει να λύσει μια δύσκολη εξίσωση ισορροπώντας σε τεντωμένο σκοινί, ιδιαίτερα αν επιδιώξει να καλύψει και το κενό που αφήνει η αποδυνάμωση του Ιράν.

Πηγή: https://www.huffingtonpost.gr/entry/o-polemos-ton-12-emeron-kai-e-nea-praymatikoteta-ste-mese-anatole_gr_685fbb14e4b015addf96343d