Θυμάμαι εκείνη την ημέρα ακόμα. Εκείνη που όλες τις δραχμούλες που μάζευα, γιατί μου άρεσαν ως κέρματα μέσα στον κουμπαρά μου, έπρεπε να τις παραδώσω διότι πια μπαίναμε στο ευρώ. Τη θυμάμαι εκείνη την ημέρα που έπρεπε να τις αποχωριστώ, ακόμα και αν με αυτές πολλές φορές αγόρασα το αγαπημένο μου παιδικό περιοδικό.
Ακόμα αντηχεί στο μυαλό μου εκείνη η δυνατή οικογενειακή προτροπή. Ακόμα ηχεί στο μυαλό μου εκείνη η παιδική εναντίωση απέναντι σε μία ενήλικη προσταγή.
-Άντε, Μαρία, πάρε τις παλιές δραχμές και πήγαινε να τις ανταλλάξεις. Όσο και να τις κοιτάς, αχρείαστες σου είναι πια.
-Ό,τι και να μου λέτε, εγώ δεν μπορώ να τις δώσω. Δε θέλω, με τόσο κόπο τις μάζευα τις μικρές αυτές δραχμούλες. Και μου λέτε να πάω να τις αφήσω;
-Μα, αλλάξαμε νόμισμα, Μαρία! Δε θα σε ωφελήσει σε τίποτα να κρατάς νομίσματα που πλέον δε χρησιμοποιεί για τις συναλλαγές του κανείς.
-Μα, γιατί να αλλάξουμε; Είναι τόσο ωραίες οι δραχμές! Και μπορείς να αγοράσεις πολλά πράγματα με αυτές.
-Θα δεις πως τα καινούργια νομίσματα θα διευκολύνουν τις συναλλαγές μας ακόμα περισσότερο.
-Μα εγώ αυτές θέλω! Πιστεύω πως οι δραχμές θα είναι καλύτερο από το καινούργιο που θα τις διαδεχτεί.
-Όπως και να έχει, δεν μπορείς να τις κρατήσεις. Δεν καταλαβαίνεις πως δε θα μπορέσεις ξανά με αυτές να κάνεις συναλλαγές; Όλοι άλλαξαν τα παλιά τους νομίσματα για το καινούργιο. Θα είσαι εσύ η μοναδική που θα μείνει πίσω;
Τις αγαπημένες μου δραχμές τις έδωσα. Εκείνες που μάζευα και είχα συγκεντρώσει στον κουμπαρά μου δεν τις ξαναείδα. Και όμως, ακόμα μου λείπουν. Όχι μονάχα αυτές. Η εποχή που αντιπροσώπευαν.
Το γεγονός πως μπορούσες να αγοράσεις περισσότερα με λιγότερα χρήματα. Σε αντίθεση με σήμερα, που παίρνεις ένα μισθό στο χέρι και την επόμενη ημέρα εξατμίζεται. Που για λιγοστά προϊόντα στο σούπερ μάρκετ, δίνεις ένα υπέρογκο ποσό.
Οι αγαπημένες μου δραχμές, πόσο μου λείπουν!
Μαρία ΣκαμπαρδώνηΕίμαι Δημοσιογράφος. Εκτός από το tempo.gr, αρθρογραφώ σε πολλά περιοδικά και blogs, όπως είναι ο Κλόουν, το e-Psychology και ο Λόγιος Ερμής.
Πηγή: https://www.tempo.gr/
