- Ο Κωστής Λιόλιος είναι Μέλος της Παράταξης Επιλογή Ευθύνης - Ώρα για Δράση
.jpg)
Η τάση ιδιωτικοποίησης των εν δυνάμει κερδοφόρων δραστηριοτήτων ενός Δήμου δεν θα μπορούσε να μην στοχεύσει και τον τομέα συλλογής απορριμμάτων. Για πολλούς μήνες τώρα, η δημοτική αρχή υποστηρίζει πως κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί και το δυναμικό της έχει φτάσει στα όριά του. Είναι απορίας άξιο βέβαια το γεγονός ότι ο Δήμος δεν προχωρά στην πρόσληψη εργαζομένων στο τομέα της καθαριότητας, έστω με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αφήνοντας το Δήμο να βυθίζεται στα σκουπίδια και την ανυποληψία γηγενών και επισκεπτών.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό για να εκτιμήσουμε τι θα συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση. Η διεθνής εμπειρία είναι κάτι παραπάνω από διαφωτιστική. Αν και υποστηρίζουν ότι με την έλευση του ιδιώτη θα βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα, θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός και τελικά θα μειωθούν τα κόστη για τους δημότες, η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι:
- Αν και θεωρητικά ο ιδιώτης θα έπρεπε να εμφανίζει οικονομίες κλίμακος που θα μείωναν τα κόστη, με το πέρασμα του χρόνου αποκτά μονοπωλιακή δύναμη με αποτέλεσμα να μην μειώνεται το κόστος αποκομιδής αλλά να αυξάνονται τα κέρδη της ιδιωτικής εταιρείας, να μειώνεται η αποτελεσματικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, να αυξάνονται σημαντικά τα δημοτικά τέλη και τελικά ακόμα και να απαιτεί ο ιδιώτης την χορήγηση επιδοτήσεων από τις δημοτικές αρχές ή/και την κεντρική κυβέρνηση(3). Συνήθως στην πρώτη σύμβαση το κόστος αποκομιδής εμφανίζεται ίδιο με τα προηγούμενα έτη ή ακόμα και μειωμένο (ως και 20%) αλλά οι επόμενες συμβάσεις εμφανίζουν αυξημένα κόστη σημαντικά, λόγω μονοπωλιακής θέσης που πλέον κατέχει η εταιρεία(1).
- Μικροί δήμοι κάτω των 50.000 κατοίκων δεν έχουν την δυνατότητα (ίσως και την διάθεση) προκήρυξης και παρακολούθησης των συμβάσεων με διαφανείς και αποτελεσματικούς τρόπους, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται πολλαπλές περιπτώσεις διαφθοράς(1). Είναι χαρακτηριστικό ότι η Μαφία στην Ιταλία εμπλέκεται εδώ και πολλά χρόνια στην διαδικασία αποκομιδής των απορριμμάτων, προφανώς όχι στα πλαίσια της κοινωνικής ευθύνης που την χαρακτηρίζει, αλλά επειδή έχει αντιληφθεί ότι υπάρχουν τεράστια περιθώρια κέρδους αλλά και δυνατότητες ξεπλύματος μαύρου χρήματος(2). Ακόμα και αν κάποιος αμφισβητήσει τη συμβατότητα της περίπτωσης της Ιταλίας με αυτήν της χώρας μας, ας αναλογιστούμε μόνο τι συνέβη με την ιδιωτικοποίηση της αγοράς ηλεκτρικού ρεύματος στην πατρίδα μας…
- Επιπλέον, η ιδιωτικοποίηση συλλογής απορριμμάτων δεν οδηγεί απαραίτητα σε κατάργηση των παράνομων χωματερών(3), έναν τομέα που ο Δήμος μας πρωταγωνιστεί σε εθνική κλίμακα όπως όλοι γνωρίζουμε. Η διεθνής πρακτική έχει δείξει ότι ιδιωτικοί πάροχοι πολλές φορές επιλέγουν την ανεξέλεγκτη εναπόθεση απορριμμάτων σε παράνομες χωματερές, εμφανίζουν σημαντικές καθυστερήσεις στην αποκομιδή των σκουπιδιών και έχουν προκαλέσει σημαντική υποβάθμιση του περιβάλλοντος(3).
Κωστής Λιόλιος
Εκπαιδευτικός Οικονομολόγος,
M.Sc. in Environmental Economics,
Μέλος της παράταξης «Επιλογή Ευθύνης – Ώρα για Δράση»
Βιβλιογραφία:
