-κάποιου ανάπηρου Φλεβάρη-
εκτροχιασμένος -εν επιγνώσει-
μέσα στα ειπωμένα αρχαία ερωτικά του Καβάφη.
Ψυχορραγεί η μνήμη με υψηλό πυρετό
κι αδυνατεί να θέσει το λιπόψυχο παρελθόν
ενώπιον των ευθυνών του.
Στη χαμηλή γη μιας άλλης Αλεξάνδρειας
αποζητά κείνη την ανεγκωμίαστη
σαρκική ένωση
καθώς επάνω στην αρυτίδωτη επιφάνεια
του μαύρου του τσαγιού
το σχήμα του αταξίδευτου κορμιού της
ανερυθρίαστα στοιχειώνει
τον ανυπόταχτο πόθο του.
Ίσως τελικά να μην υπήρξε
ανδρείος της ηδονής.
Κι έτσι σαν κάπως να το αποφάσισε
για τα δικά του ανείπωτα αρχαία ερωτικά
μια των ημερών να γράψει.
εκτροχιασμένος -εν επιγνώσει-
μέσα στα ειπωμένα αρχαία ερωτικά του Καβάφη.
Ψυχορραγεί η μνήμη με υψηλό πυρετό
κι αδυνατεί να θέσει το λιπόψυχο παρελθόν
ενώπιον των ευθυνών του.
Στη χαμηλή γη μιας άλλης Αλεξάνδρειας
αποζητά κείνη την ανεγκωμίαστη
σαρκική ένωση
καθώς επάνω στην αρυτίδωτη επιφάνεια
του μαύρου του τσαγιού
το σχήμα του αταξίδευτου κορμιού της
ανερυθρίαστα στοιχειώνει
τον ανυπόταχτο πόθο του.
Ίσως τελικά να μην υπήρξε
ανδρείος της ηδονής.
Κι έτσι σαν κάπως να το αποφάσισε
για τα δικά του ανείπωτα αρχαία ερωτικά
μια των ημερών να γράψει.
(Ευσεβής Πόθος / Μάρτιος 2024)
--------------------------------------------------------
Evening Kavafis
Evening of a middle-aged Monday —of some crippled February— derailed with awareness within the spoken ancient love of Kavafis.
Memory is in its death throes with a high fever and cannot summon the faint-hearted past to face its responsibilities.
In the lowlands of another Alexandria he seeks that unsung carnal union as on the unwrinkled surface of his black tea the shape of her untraveled body shamelessly haunts his untamed desire.
Perhaps, in the end, he was not brave in pleasure.
And so it seems he has decided for his own unsaid ancient love to write one day.
(Wishful Thinking / March 2024)
κδ